Vals natuursentiment….

Geloof me ik ben altijd goed voor mijn huisdieren geweest en we hebben er wat gehad hoor in de loop van de jaren. Katten, honden, konijnen, kippen, vissen, hamsters, muizen, cavia’s, vogels en nog veel meer natuurlijk ook omdat we een dierenwinkel hadden en meer dan me soms lief waren. Maar toch….
Heb ook eindeloos vogeltjes zitten voeren met een pipetje die ze bij ons brachten in de winkel omdat ze uit het nest gevallen waren. Sommige redden het wel maar de meeste niet.
Zo zit de natuur nou eenmaal in elkaar. Thuis ben ik echt opgegroeid met een bepaalde nuchterheid daarin. De konijnen die we hadden gingen met de kerstmis weg, we wisten niet beter. En natuurlijk waren er dieren zoals een paar honden die me meer aan mijn hart gingen dan de andere en ik ook best verdrietig van was.

Maar zoals ik het nu zo nu en dan zie, dat vermenselijke van dieren, misschien trap ik mensen op hun hart maar dat is hoe ik er over denk.
Ik zet mijn natuurfoto’s altijd op de site van De Natuur van de Krimpenerwaard. Er komen daar schitterende foto’s langs. Afgelopen week had iemand een foto gemaakt van een leeg zwanennest waar nog 1 ei in lag. En meteen werd er door mensen gereageerd of er iets vreselijks had plaatsgevonden. Terwijl het heel normaal is dat er soms een ei niet bevrucht is of niet uitkomt. Kippen hebben ook wel eens een stinkei. Ik zou dan het liefst heel bot reageren maar doe het niet want weet dat ik dan heel de goegemeente over me heen krijg.
Vandaag had een man een foto gemaakt van een reiger die een jonge gans opat. Als je dat commentaar van de mensen zag, echt bizar. Alsof dat niet de natuur is. Als ik een foto van een reiger plaats met een grote snoek in zijn bek dan krijg ik alleen positieve reacties er onder. Terwijl er waarschijnlijk minder snoeken dan jonge ganzen zijn in de polder. En wat is het verschil toch. Het is in de natuur nou eenmaal zo eten of gegeten worden.
Natuurlijk kan enig sentiment mij ook niet ontzegd worden hoor. Als ik een haas doodgereden zie liggen op de weg vind ik dat ook zieliger dan dat er een meerkoet ligt of zo.
Het ene of het andere dier spreekt iemand toch meer aan.
Maar zo’n drama maken van een onbevrucht ei of het eten van een gansje, echt dat gaat me veel te ver. Weet zeker dat van alle vogels kuikens opgegeten worden, ook veel te veel met als grootste predator de kat. Daar hoor ik zelden iemand over praten hoeveel schade die aanrichten tijdens het broedseizoen. Of loslopende honden in de bossen..

Hoor regelmatig mensen opmerken: Zodra je de mensen kent ga je van dieren houden….
Ja het zal wel hoor maar in de natuur kan het er ook hard aan toe gaan. Dieren vechten net zo hard als mensen. Verdedigen hun plekkie en dat moeten ze ook wel. Discrimineren ook, heb ooit foto’s gemaakt van een zwarte zwaan die in een groep witte zwanen kwam en hardhandig weggejaagd werd. Zo lief is de natuur echt niet.
Laten we dan zelf wel lief voor de natuur zijn……. respecteer ze, geef ze ruimte, hou honden aan de lijn en hou katten binnen of in je eigen tuin zeker tijdens de broedtijden.

Montmartre in Gouda….

Gisteren waren we dus nog naar Montmartre in Gouda gegaan, ik probeer altijd wel een keer per jaar te gaan naar die markt, vind het zo leuk om even helemaal in het verleden te duiken. Zo’n herkenning van die oude dingen en ook weer het ontdekken van soms gekke of onderwachte dingen.
Zoals dus een apparaatje waarin spiritus gedaan kon worden waarmee weer een krultang opgewarmd kon worden voor het elektrieke tijdperk zal ik maar zeggen.
De man had er al zoveel vragen over gehad en ik zei, zou hem nooit verkopen dat heb je als het rustig is in ieder geval zo nu en dan nog een gezellig praatje.
Of een kraam waar guldens en rijksdaalders verkocht werden, de man vertelde me dat hij ze vooral aan toeristen verkocht. Een gulden voor een euro.
Nou heb ook nog wel een bak vol guldens, rijksdaalders en vijfguldens staan, die vond ik  een paar jaar geleden toen ik de schuur van mijn zwager leegmaakte. Hij was na het overlijden van mijn schoonmoeder in het huis van zijn moeder gegaan en die had tussen de oude schroeven nog een pot met zo’n 300,00 gulden aan munten neergezet. In die tijd kon het al niet meer ingeleverd worden bij de bank.
Ik kwam nog wel meer verrassende dingen tegen, zoals blikken van Uiltje sigaren.
Ik tilde het op en er stond onderop 10 euro. Zo zei ik tegen die vrouw, kosten die 10 euro wat grappig, ik heb er namelijk een stuk of 3, ook van mijn schoonmoeder trouwens nog.
Daar zat haar postzegelsverzameling in. Weet nog dat ik ze toen weg wilde gooien maar ik vond ze eigenlijk zo grappig dat ik ze bewaarde. De mevrouw vertelde dat ze deze blikken bij andere kramen zelfs voor 15 euro had zien staan.
Moet zeggen dat de oude dingen die ik her en der nog heb eigenlijk allemaal wel bij mijn schoonouders vandaan komen. Mijn schoonmoeder was heel bewaarderig en mijn eigen moeder was meer van het ruim maar op type. Nog van die schattige kleine zilveren lepeltjes ook, soort advocaat lepeltjes denk ik. (Oké ja ik moet ze nodig eens poetsen) En een lepeltje met een koekoeksklokje er bovenop, die vind ik ook zo leuk.  Van mijn schoonvader die olieboer was nog oude oliespuitjes en dingen. En eigenlijk is er weinig of niets met mijn exgenoot meegegaan.
Wat dat betreft lijkt ik meer op mijn schoonmoeder dan op mijn eigen moeder moet ik zeggen.
Zo kijkend door mijn huis zei ik tegen mijn zus dat ik ook wel een keer een kraampje kan gaan huren om te gaan verkopen. Hij zou best gevuld zijn wat een troep heeft een mens eigenlijk. Alleen ik vind het ook nog zo ontzettend leuk die dingen.Zo nu en dan ook komen mijn verzamelingen, speldjes, sigarenbandjes, sleutelhangers nog wel eens te voorschijn en dat heeft toch wel een soort sentimentele waarde voor me. Aan de andere kant denk ik ook wel eens waar bewaar ik het allemaal toch voor, ontspullen schijnt momenteel ook weer helemaal in te zijn. Dus toch dat kraampje dan maar een keer ????/|

Boom met ballen…..

In deze tijd van het jaar ontkom ik er toch ook niet aan om een beetje sentimenteel te worden, iets wat ik altijd wel heb als de Kerstmis er weer aan zit te komen.
Natuurlijk omdat mijn dochtertje net voor Kerstmis overleed, dat gaat nooit meer over, mijn zwager die vandaag al weer drie jaar geleden overleed en dit jaar het eerste jaar dat het zonder mijn moeder zal zijn. Toch wel een beetje vreemd.
Ieder jaar gingen mijn zus en ik samen de kerstboom opzetten bij haar, altijd gezellig en ze genoot er dan zo van, kerstmuziekje op en meezingen.
Vorige week zat ik met een vriendin over oud-en nieuw te praten en wat ik dan zou gaan doen, heb nog werkelijk geen idee, maar ik zei wel, ik hoef er geen rekening meer mee te houden dan ik op Nieuwjaarsdag naar mijn moeder ga, toch een raar gevoel.
Meestal kwamen dan ook de andere familieleden ’s middags om oma Nieuwjaar te wensen.
En zo zijn er nog meer dingen opeens anders zijn.
En ik moet zeggen dat ik helemaal vrede er mee heb dat ze er niet meer is maar toch deze tijd komen de herinneringen wel.
Toen we de spullen van mijn moeder op gingen ruimen ging er heel veel naar de kringloop, ook de oude kerstboom en de kerstspullen stonden erbij.
Net voordat ze zouden komen van de kringloop ging ik toch weer zitten snuffelen en haalde de doos met kerstspullen er uit, die kon ik toch niet meegeven eigenlijk.
En nu ben ik daar best blij om want vanmiddag ben ik een kerstboom wezen kopen, een echte altijd voor mij what else. Snelle service want een uur later werd ie al bezorgd. Ik heb de doos met kerstballen van mijn moeder gepakt en daarmee de boom versierd, een aantal ballen van mijzelf er bij en het voelde echt goed aan. Het huisje, het belletje, het trompetje en natuurlijk de piek.
Herinneringen komen aan de keer dat we aan mijn moeder (die nog naar 10% zicht had in haar ogen)  vroegen, vind je hem mooi, antwoordde, de piek staat scheef. Geweldig ze had nog gelijk ook maar hoe ze het zag was voor ons een wonder.
Ik heb een echte boom dus mijn piek zal nooit helemaal zo recht staan als in een kunstboom en ik heb daar vrede mee. Iedere keer als ik die scheve (valt mee hoor) piek zal zien herinnert me dat aan dit verhaal. En dat is mooi met Kerstmis, zo is ze er toch nog een beetje bij. Foto 1 vanmorgen de Lek, nog de mist er op en de zon die opkwam…….

 

December sentiment

Ik heb het deze maand ook hoor een beetje sentimenteel, soms tranen die heel dicht aan de oppervlakte zitten en bij het ontroerendst verhaal of muziek naar buiten komen. Niet dat ik nou zo’n huilebalk ben maar soms kan het ook geen kwaad om emoties even de vrije teugel te geven. Het kan ook aardig opluchten.
Ook een maand van verrassingen, mensen willen leuke dingen voor elkaar doen.
Zo belde mijn zoon vorige week of ik aanstaande zondag wat te doen had.  Ik zei nee, niets bijzonders. Ik heb kaartjes voor de Kerst Ahoy zei hij, ga je mee dan. Nou heel leuk natuurlijk om daar naar toe te gaan. Heb er zin in.
En vanavond werd ik opgebeld door een man,  hij zei zijn naam niet, hoor je niet wie ik ben, zei hij. Er ging geen lampje branden bij me. Misschien niet heel aardig van me tot hij zijn woonplaats zei. Opeen wist ik het weer. Een man waar ik ook een keer een date mee heb gehad jaren geleden al moet ik zeggen. Zo nu en dan hebben we nog wel eens sporadisch contact via de computer gehad de afgelopen jaren maar verder ook niet.
Ik wil je een aardigheidje sturen zei hij maar ik ben je adres kwijtgeraakt.
“Geen bombrief toch” vraag ik half lachend. Je weet het maar nooit tenslotte wat voor gevoel hij overgehouden heeft aan die date haha.
Nou ja ik geef hem mijn adres en we zitten zo nog even te praten hoe het gaat en hoe het leven de laatste tijd verlopen is. Goh dat je me nog kent na al die tijd, zei ik tegen hem.
Ik ben je nooit vergeten zei hij en heel stiekem vond ik dat wel leuk om te horen hoewel het destijds bij een ontmoeting is gebleven. En zo wilde ik het ook maar houden. 😉
Toch wel even leuk, ben nu ook wel heel benieuwd wat hij me toe gaat sturen. Het kon niet door de brievenbus zei hij, het is een pakketje.  Nou ja spannend spannend.

Nog even terugkomend op mijn UWV soap.
Vandaag werd ik dus weer gebeld dat ik per ongeluk opnieuw aangemeld was. U hoeft geen vervolguitkering zeker zei de mevrouw. (Ze hebben me zelf een brief gestuurd waarin stond hoe ik dat moest doen en ben daar geweest om formulieren op te halen om dit te doen). Tenslotte bent u gehuwd.
Ik ben niet gehuwd zei ik, nou u staat anders bij ons in het systeem dat u gehuwd bent.
Nou zei ik, dat snap ik helemaal niet want ik heb gewoon 2 1/2 jaar post gekregen op mijn eigen naam en nu ben ik opeens weer gehuwd.
Zal ik het meteen veranderen zei ze, mijn opmerking negerend alsof ik uit mijn nek klets, hoe wilt u in het systeem staan, gescheiden of alleenstaande. Even krijg ik de neiging om te zeggen weduwe maar ik ga er maar niet de gek mee steken.  Zoveel onbenul is zowel triest als om te lachen.
En nu maar afwachten of ik mijn afrekening en vakantiegeld nog krijg van de laatste weken, ben heel benieuwd maar heb er weinig vertrouwen meer in na de laatste weken.

Plaatjes internet

Koeien en regeltjes…….

Afgelopen zondag kwam ik langs het weiland waar zwarte koeien in staan, ik had me steeds voorgenomen om er een aantal foto’s van te maken. Niet dat ik het mooie koeien vind maar wat ik wel heel goed vind om te zien is dat de kalfjes er ook nog bijlopen. Al vind ik het wel een gekke tijd voor kalfjes, die verwacht ik toch meestal in het voorjaar te zien.
Ik stond zo bij het hek te fotograferen toen er een auto naast me stopte. “Vind je ze mooi” vroeg de jongeman die in de auto zat.  “Mooi niet zei ik maar wel goed dat de kalfjes er nog bij lopen, zijn die koeien van jou”.
Hij vertelde dat hij inderdaad de eigenaar van de koeien was en zo kwam ik met hem in gesprek over het houden van koeien, de regels, de instanties die soms tegen elkaar in werken en het moeilijke maar ook mooie vak van boer.
Een open en eerlijke kerel die aan de ene kant natuurlijk geld wilt verdienen aan zijn dieren en aan de andere kant kreeg ik ook een menselijke kant te horen die er voor zorgde dat de kalfjes bij hun moeder bleven en dronken.
Het zijn Galloway koeien die gehouden worden voor het vlees. De kalfjes worden nu geboren zodat ze straks de stal in kunnen zei hij. Trouwens vertelde hij de dieren regelen het ook zelf want bij de koeien liepen ook twee stieren. En zei hij “als de koeien niet willen komen er geen kalfjes”.  Net mensen ;).
Hij vertelde dat hij op zijn weilanden bomen geplaatst had omdat dit ras een dikkere vacht heeft en zwart en in de zomer hebben ze dan eerder last van de warmte. Onder de bomen konden ze dan in de schaduw liggen.  Maar toen hij dat gedaan had werd hij door een andere instantie weer gekort op het mest rijden zodat hij weer gedwongen werd de bomen om te zagen omdat hij anders zijn mest niet kwijt kon.
Hij vertelde ook dat hij de kalfjes die geboren worden (en normaal moeten die meteen voorzien worden van oormerken) eerst even laat lopen tot ze iets groter zijn en ze dan allemaal tegelijk merkt.
Een keer was er bij een van de kalfjes een oormerk of uitgegaan in ieder geval weg toen hij controle kreeg. Ter plaatse werd het kalf, dat helemaal niets mankeerde, door de controleur doorgeschoten. Mocht ook niet gegeten worden. En toen de man vroeg of hij hem dan aan Blijdorp mocht schenken, zodat de dood van het dier toch nog een doel had, werd dat ook geweigerd.
Hij vertelde me ook over het soms wel heel valse sentiment van mensen ten opzichte van dieren. Zijn zus die in Rotterdam op school zit had een keer een werkstuk over de boerderij gemaakt. Haar klasgenoten kwamen kijken op de boerderij maar zelfs de leerkracht was er vies van en vond het allemaal maar smerig die koeien zo.
Terwijl ze wel graag een goeie biefstuk bij Albert Heijn kopen, zei de man, dat komt toch van diezelfde koe.
Zo vertelde hij me nog veel meer verhalen, het was echt een leuk gesprek.
Ook over een kippenfokkerij waar hij eens geweest was, dat is echt verschrikkelijk hoor, zei hij. Zelf kocht hij  een keer per jaar 150 kuikens voor eigen gebruik en familie. Dan liet hij ze 3 jaar gewoon langzaam opkweken in een schuur bij hem. Dan moet je het vlees eens proeven zei hij, dat smaakt heel anders dan van die plofkippen. Alleen de mensen willen de mensen het er niet voor betalen, het extra geld dat het kost.
Een jonge boer nog, schat hem zo begin 30, zakelijk maar ook met hart voor zijn dieren en met liefde over zijn boerderij pratend. Het gaf mij een goed gevoel dit gesprek.

Verzamelen……

Veel mensen verzamelen iets, dat zag ik pas wel op de 50 + beurs en soms zijn dat de vreemdste dingen zoals ik daar zag dekseltjes van melkcupjes. Hoe komt iemand daarbij dat vind ik dan wel leuk om te horen.
Deze mevrouw was aangestoken door een vriendin die ook verzamelde en lid geworden van een verzamelaarclub. Al die mensen keken dan ook uit voor andere verzamelaars van hun club als ze iets voor hen tegenkwamen.
Zo ver ga ik dus niet maar ik heb ook wel een bescheiden verzameling van aandenkens als ik ergens geweest ben. Dan koop ik een klein dingetje, mag vreselijk kitscherig zijn, maar soms zijn het ook heel leuk dingen. En probeer altijd wel iets origineels te kopen zodat ik niet met allemaal vingerhoedjes zit of magneetjes die je in de souvenirwinkels altijd wel ziet liggen.
Doordat mijn CD kast voor de helft was gereduceerd na de scheiding had ik een aantal vakjes over om het in te zetten.
Eigenlijk vertelt ieder voorwerp een eigen verhaal en brengt een herinnering.
En ook wel niet gekochte dingen zoals een aantal schelpen dit ik meenam toen ik bij mijn vriendin was die toen aan het strand een weekje logeerde. Of dat snoepje wat ik meenam toen ik voor de eerste keer met een vriend ergens ging eten.
Zo wordt het inmiddels toch al een aardige verzameling dus toen ik vorige week een paar leuke rekjes zag afgeprijsd voor maar 2,49 kocht ik er twee en hing ik ze aan de muur.
Mijn “mooiste” of dierbaarste herinneringen zette ik in die twee rekjes neer zodat de andere kastjes weer wat ruimte kregen. Nu kan ik nog even doorgaan gaan want ik vind het gewoon heel erg leuk.
Heb inmiddels alles wel op de foto gezet met daarbij wat het is en wanneer het was want op een gegeven moment zou ik toch wel dingen kunnen gaan vergeten.
Ach het zijn geen 20.000 melkcup dekseltjes maar ik vind het gewoon leuk en heb er lol in.