Kleurige bessen groeien ’s winters tussen de gekartelde bladeren van deze speciale boom waarvan de takken vroeger met Kerstmis door veel mensen gebruikt werd om het huis te versieren en bij ons ook.
Deze takken waren toen heel speciaal voor mij omdat ze stonden voor wat Kerstmis was, met het hele gezin ontbijten samen, naar de kerk en daarna wat lekkers bij de koffie en heerlijk eten samen.
Maar deze takken kwamen wat in de vergetelheid en werden op een gegeven moment vervangen voor een kerstboom, ballen en dennentakken.
Tot ik jaren geleden verhuisde en de hond uit ging laten. Het was me nog niet eens opgevallen maar vlak voor de Kerstmis zag ik opeens de bekende rode bessen en de gekartelde takjes en stiekem in het donker plukte ik twee takjes af en die zette ik vanaf die tijd ieder jaar bij de foto van mijn dochtertje die net voor de Kerstmis was overleden.
Het gaf me een bijzonder goed gevoel tot ik in een streekblad een artikel las over mensen die met de Kerstmis deze bomen in de gemeentetuinen plunderen.
Mijn gereformeerde stemmetje in mijn achterhoofd pratend als mijn geweten sprak en ik bleef van de boom af.
Het was een week voor de Kerstmis, ik liep weer te wandelen en kwam langs de bomen die nog altijd een bijzondere aantrekkingskracht op mij uitoefenden , ik keek en keek nog een keer want wat lag daar onder de boom : Twee afgebroken prachtige takjes met rode bessen.
Ik keek omhoog zag de sterren aan de hemel schitteren en zei “dank u wel” tegen wie dan ook en wist dat ze daar s
peciaal voor mij lagen. Ik nam ze mee en ook dat jaar stonden er gewoon weer twee takjes achter het fotolijstje van mijn dochtertje.
Het was weer Kerstmis.
Kerstspecial WE 300 van Plato eigen thema.
Meer kerstverhalen op :
http://platoonline.wordpress.com/2011/12/12/we-300-de-kerstspecial/
Gewoon Ik 