Dinsdagavond was ik uitgenodigd bij mijn broer en schoonzusje om te komen eten, ze hebben een grote moestuin bij hun huis dus de laatste sperzieboontjes van het seizoen stonden op het menu met stoofvlees en gebakken aardappelen en vers gemaakte appelmoes. Op de ouderwetse manier klaargemaakt, goed gaar gekookte boontjes en gebakken aardappelen gemaakt van gekookte aardappelen. Het smaakte prima, ouderwets lekker.
Mijn broer woont in mijn ouderlijk huis al herken je niets meer van dat huisje van toen. Er is een serre, keuken en recentelijk een slaapkamer aangebouwd. Wat er nog wel is de hele grote tuin erbij waar ook mijn vader vroeger groentes verbouwde en mijn moeder haar bloementuin had.
Ik zoek altijd nog naar iets van vroeger, veel vind ik niet meer, alleen een oude appelboom waar vroeger een schommel aanhing en het hele oude inmiddels versleten hoveling waarvan we vroeger met een stok in de sloot vanaf sprongen naar de overkant van de sloot. (Volgens mij een woord dat niet bestaat, althans niet waarvoor wij het gebruikten. Ik vermoed dat het een verbastering is van Hoven einde, het is namelijk het einde van de grond van mijn broer waar een brug over ligt naar de weilanden)
Broerlief is een handige donder en heeft zijn huis dus ook bijna helemaal zelf verbouwd altijd in de loop der jaren. Momenteel is hij gepensioneerd maar klussen doet ie nog steeds. Hij is nu bezig allemaal nieuwe meubels te maken voor zijn huis.
Een pietje precies is het dus het ziet er allemaal gelikt uit en het is een ouwe sjacheraar dus hij weet altijd wel koopjes ergens te halen.
Jarenlang werkte hij bij de waterleiding en kwam daar bij veel bedrijven waar hij nog steeds voor inkoopsprijs dingen kan kopen, soms wel handig.
Tot hun grote verdriet kwamen er geen kinderen, dat hebben ze opgevangen door altijd op te passen op buurkinderen, jarenlang al vinden die daar een gastvrije ontvangst.
Ik had nooit zo heel veel met mijn oudste broer, we zijn allebei nogal aardig eigenwijs, totdat mijn jongste broer overleed en we samen dingen gingen regelen wat betreft de erfenis en we dichter bij elkaar kwamen.
Hij belde me wel eens op hoe het ging, dat had hij nog nooit gedaan daarvoor, en andersom ook.
Ik ben er wel blij mee, nu doen we samen de papieren van mijn moeder, allebei een deel en dat gaat prima ook zo samen.
Toen ik naar huis ging kreeg ik nog andijvie en een zak met bieten mee.
En een krop andijvie zo groot daar had ik genoeg aan voor 6 maaltijden dus de eerste stamppotjes zitten al in de vriezer. Van de kleinzoon van mijn zus had ik nog snijbonen gehad. Dus daar ook maar even stamppotjes van gemaakt vandaag en de bieten in de vriezer gedaan.
Ik kan weer even vooruit en ik moet zeggen het smaakte heerlijk hoor, nadat ik het zand en het ene kleine slakje verwijderd had 🙂 .
P.s. Het is momenteel zulk prachtig weer, ik schrijf nog wel blogs maar lezen komt er even niet van, ben liever buiten. Komt goed binnenkort als het warme weer voorbij is (wat hopelijk nog lang niet het geval is) ga ik weer een rondje lezen en reageren.
Fijn, zo´n spinaziebroer te hebben! 😉
Ja inderdaad en weer wat anders dan een suikeroompje als is dat ook makkelijk soms 😉
Er is niets lekkerder dan eigen geteelde groente. Helaas hebben wij hier geen tijd en ruimte voor.
Ja zelf heb ik daar ook niet genoeg ruimte voor alleen tomaatjes en dat soort dingen maar smaken doet het zeker lekker.
Toch fijn dat jullie elkaar weer gevonden hebben. Eigenwijs zijn kan soms een goede eigenschap zijn, maar samenwerken en voelen dat je familie hebt is toch het mooiste. Bij dit soort verhalen voel ik het gemis.
Geniet van de zon.
Ja opeens merk je dan dat je toch veel dingen hebt die toch wel overeenkomen en dat is wel leuk om te ervaren. Ik kan me voorstellen dat je dat gemis voelt.
Fijn dat jullie wat nader tot elkaar zijn gekomen. Je hebt groot gelijk hoor, lekker genieten van het mooie weer nog. Het lezen schiet er bij mij ook af en toe in…
Ja ik ben zoveel buiten momenteel, kom verder nergens toe eigenlijk.
Heerlijk toch. Binnenzitten kan de hele winter nog 😉
Mooi hoe twee mensen met een gedeelde jeugd op latere leeftijd weer naar elkaar toe kunnen groeien. Hou het vast!
Fijn weekend en dat lezen komt wel goed, Anneke 😀
liefs Kakel
Ja ik vind het ook prettig, zal de leeftijd wel zijn dat we allebei wat milder zijn geworden. En inderdaad het lezen komt wel weer.
Niets lekkerder dan eigen geteelde groente ……….. dat is voor mij echt een feest 🙂 Lekker dat je vriezer weer vol zit met al dat heerlijks.
En wat het lezen betreft? Ik doe dat ook veel onregelmatiger en minder….. zolang het lekker weer is moeten we er van genieten hoor, ik geef je groot gelijk.
Zo is het inderdaad Minoesjka wil gewoon zo lang mogelijk buiten blijven, vind het heerlijk.
Heerlijk vers en gezond wat wil je nog meer 😀 En groot gelijk heb je geniet lekker buiten !
Is heel lekker en geniet van het mooie weer met volle teugen.
dat heet nu een bloedband, die kun je bijna niet verloochenen!
dus jij hebt een groentebroer…, handig!
Ja dat is een mooie benaming haha…. 😉