Toen ik voor het eerst bij mijn schoonouders kwam als 17 jarige zag ik daar in de kamer een rookstoel staan, dat deed mijn denken aan een stoel die we vroeger thuis ook hadden en waar ik graag in zat te lezen.
Ik zat altijd in die stoel 
als ik daar op visite was, ze konden me er in uittekenen.
Toen mijn schoonmoeder overleed ging mijn zwager in haar huis wonen en de stoel bleef daar staan.
Het bleef altijd mijn plekje. Ik had iets met die stoel. Iedere vrijdag dat ik bij mijn zwager was zat ik er in.
De stoel verhuisde mee naar het zorgcentrum en daarna naar Zandvoort.
Veel meer had hij niet meegenomen uit zijn oude huis.
Voordat hij overleed zei hij dat hij die stoel aan mij wilde geven maar ik vond dat zijn zoon of broer daar het eerste recht op hadden omdat het toch echt een familiestuk was. Maar die wilden die stoel allebei niet hebben dus vorige maand is deze stoel naar mijn huis gekomen en ik ben er heel blij mee.
Hij past totaal niet bij mijn meubels en inrichting die toch wel aardig modern is.
Daarom zit ik nog te dubben, ga ik hem verven en bekleden of hou ik hem zo, ik ben er nog niet helemaal uit. Een paar weken geleden heb ik wel al een hele mooie stof gezien om hem te bekleden dus misschien krijgt ie wel een make-over en daarmee een tweede leven.
Hij ziet er in elk geval comfortabel uit! Leuk dat hij nu bij jou staat, hij is zo vertrouwd geworden ondertussen he?
Dat is zeker, hocker er voor voor de beentjes 😉
Wat fijn dat jij hem hebt gekregen. Ik zou hem zo laten. Prachtige warme kleur.
Ja dank je. Ik denk er nog even over na haha. weet het gewoon nog niet wat ik ga doen.
Je moet doen waar jij je comfortabel bij voelt. Maar ik zou wel zorgen dat het jouw plekje blijft.
Als je zoals ik alleen ben is dat niet zo moeilijk hoor om daar voor te zorgen 😉
Eigenlijk is het helemaal geen probleem tegenwoordig om “iets ouds” tussen “nieuw”te zetten en vaak hééft het wel wat! Alles in huis waar een “verhaalt” aan zit voor de bewoner “past”gewoon!
Dat ben ik met je eens, dat zie ik ook wel vaker en dan heeft het ook wel iets leuks.
Nou mogelijkheden zat lijkt mij,een verfje geven,leuke bekleding en al laat je de stoel zoals die is kan dat toch geen probleem zijn………..tis jouw stoel!
Ja dat is zo, ga nog eens kijken wat ik ga doen er mee. Even laten wennen .
Mijn opa en oma hadden er ook zo een, en als ik naar jou foto kijk kan ik haast de muffe geur die rond die stoel hing ruiken. Wij mochten re nooit zitten, alleen de volwassenen.
Ja dat kan ik me voorstellen, gelukkig ruikt deze niet muf dat valt me nog mee want hij heeft toch wel in een huis gestaan waar niet erg veel gepoetst werd.
Stoelendans
na elk
jammerlijk overlijden
verandert, het is niet te vermijden
vederlicht en loodzwaar
alles snel van eigenaar
sommigen beginnen
met verse tranen
om allerlei oude dingen te strijden
Een heerlijke stoel om in weg te dromen, Anneke!
Lenjef
Dank je wel en gelukkig zonder strijd, heb dat inderdaad wel anders gezien.
Heb eerst je 365 berichtjes gelezen en dit bericht dus niet gezien.
Wat leuk dat jij die stoel toch hebt gekregen, ik weet het, zo’n stoel zit zalig.
Een lik verf en een bekleding die bij jouw andere spullen past en je hebt er nog jaren plezier van! Is aan jou wel besteed lijkt me! Succes!