Een schrijfuitdaging van Plato. Maak een verhaal van 300 woorden precies waarin het opgegeven woord niet voorkomt maar wel uit het verhaal blijkt dat het daar over gaat. Deze maand is dat RENOVEREN.
Meer verhalen op: http://platoonline.wordpress.com/
Ze hadden er regelmatig over gepraat om eens te verhuizen. Het nieuwbouwhuis waar ze woonden, een blok beton met weinig kraak en smaak er aan was niet iets waar ze zich thuis voelden.
Een straat in het dorp was er waar ze regelmatig doorliepen en soms tegen elkaar zeiden, daar zouden we graag willen wonen.
Wat oudere woningen van net na de oorlog, twee onder een kap.
Op een dag stond in de plaatselijke krant een verhaal dat de woningbouwvereniging begon met een nieuw systeem van woningtoewijzing. Je kon een bon insturen voor een huis dat je voorkeur had en degene met de meeste punten kreeg het huis toegewezen. En verdraaid daar stond zo’n huis bij dat ze zo graag wilden hebben.
Wil je het nog steeds, vroeg zij aan hem, ja vul maar in die bon zei hij.
Op de laatste dag dat de bon ingeleverd kon worden in de brievenbus gedaan.
Twee dagen later werden ze gebeld, het huis was hen toegewezen en of ze wilden gaan kijken bij de huidige bewoonster.
Een afspraak gemaakt en ze kwamen bij het huis aan.
Meteen voelde zij alsof ze thuiskwam, hij had nog aarzelingen. Het huis gedateerd, ouderwets nooit veel aan gedaan, zelfs nog geen verwarming er in.
Zij zag alleen de hoge kamers, de mooie woonkeuken en zag zichzelf daar al zitten in het zonnetje dat door de ramen zou schijnen met een kopje thee een krantje of boek te lezen.
Ze wist het wordt een enorme klus om het op te knappen maar ze had er zin in om in het huis aan de slag te gaan.
En dat deden ze, een hete zomer lang, het kostte heel wat zweetdruppels maar het lukte hen om het zo te maken zoals ze het voor zich had gezien. Haar huis.
Gelukkig, eind goed, al goed! Mooie WE Anneke.
Dank je wel. Ja ik woon er nog steeds met veel plezier. Het is echt mijn huis.
Mooi verhaal met een happy end.
Dank je wel Marja. Mag ook wel eens toch.
He mooiii, eind goed al goed, de mooiste verhalen zijn die met een happy en he? 😉
Dank je wel. Helaas is het niet altijd zo maar soms wel en die mogen ook wel eens verteld worden.
Mooi!
Dank je wel.
Het door ons danig opgeknapte huis staat bijna te koop. Vind je vast ook mooi
Ja ik hou wel van oudere huizen die hebben voor mijn gevoel meer sfeer, ook meer werk haha.
Ja, als een huis fijn voelt heb je er wel wat voor over …… ook een zomer klussen 🙂
Dat is helemaal zo hoor en klussen vond ik altijd al leuk om te doen.
Wat een mooi e WE Anneke, echt leuk! Een huis hoort te passen zeg ik altijd, en dan mag het overal staan. We wonen nu een jaar in een totaal gerenoveerde jaren 20 woning en het voelt zoooo goed! Hoewel de trap kraakt en er overal deukjes in de deuren zitten en in de trap. Maakt allemaal niks uit 🙂
Ja ik vind dat “oude” huis van mij ook mooi hoor. Mooie paneeldeuren een woonkeuken. Blij dat ik er kon blijven wonen na mijn scheiding.
Ja die woonkeuken heb ik dan weer niet… ;-). Maar verder voelen we ons zo goed hier!
Ik begrijp haar hélemaal, niets leuker dan je eigen sfeer in een”goed” huis brengen. Je moet er doorheen kunnen kijken als de boel wat verwaarloosd is.
Ja precies zo is het wel hoor. Dat nieuwbouwhuis wat wij hadden, na een heel oud huis wat we daarvoor hadden, voelde niet lekker. Zo’n betonnen vierkant blok. Dit heeft sfeer, ook wel meer werk maar goed dat hoort er bij.
Tuut, tuut: dat is snel! Het moet eerst een rotzooi wezen, voor het opknapt. Een prima WE, Anneke. Liefs Kakel
Dank je wel Mirjam. Ja het was een flinke klus maar wel voldoening er van ook dan. Blij dat ik er kon blijven wonen na mijn scheiding.
En daar zit ze dan, heerlijk voor het raam in het zonnetje. Geweldig hoor, dat het gewoon zo is gegaan als je je had voorgesteld. Goed geschreven WE!
Dank je wel. Inderdaad ik zit er zeker regelmatig, een heerlijk plekkie in mijn huis.
Je hebt je droom kunnen waarmaken. Jammer dat hij zo dom was een ander pad te kiezen. Misschien heeft hij een mooier huis nu, maar zo’n vrouw krijgt ie nooit meer. Gelukkig heb jij (dat blijkt uit al je stukjes) een enorm vermogen het beste uit jezelf te halen en het leven een prettige wending te geven. En ja, als ik je stukjes over huis en (vooral) tuin lees dan kan ik me alles voorstellen bij die droom.
Vreemd he, dat je kunt voelen dat een huis je past als een jas. Ik had dat met mijn huurwoning. De buurt is niet geweldig, het huis is zeer bescheiden, maar het is altijd MIJN plekje geweest.
Heel mooie WE!!
Ja een verschil, hij heeft die keuze niet gemaakt om alleen verder te gaan maar ik, hij wilde niet. 😉 …… Maar bedankt voor het compliment. Ik voel dat ik steeds meer mezelf word en mijn huis en tuin ben ik heel blij mee. En inderdaad het huis paste meteen bij me, de sfeer, het gevoel. Dat betonnen blok zoals ik dat andere huis altijd noemde zat geen “leven” in.
Mooie WE. Een huis past of het past niet – het is, net wat Plato zegt, als een goedzittende jas. Knap van de vrouw in het verhaal dat ze de hobbels gewoon een voor een genomen heeft. Het was de moeite waard, dat is duidelijk.
Dank je wel, ja het was de moeite waard om die hobbels te nemen al waren het aardige bergen haha……
Nu ik lees dat het op jouw slaat vind ik het nog mooier Anneke !
Dank je wel Laura.
Het las als een anekdote en dat bleek ook zo te zijn…Het huis zocht jullie/jou… Da’s duidelijk.
Ja dat was een onbeschrijfbaar gevoel toen ik daar binnen kwam en zo voelt het nog steeds.
Niets zo belangrijk dan een huis dat voegt. Soms zit dat niet eens in grote verbouwingen.
Nee hoor dat is wel zo, maar het was wel nodig om het flink aan te pakken, was nooit veel aan gedaan door twee oude mensen.
hehe dat las lekker weg zeg mooi positief verhaal.
Dank je wel Nannie.
Heerlijk Anneke dat je je eigen domein hebt kunnen behouden.
groetjes, Ria
Ja daar ben ik ook blij mee. Geen groot maar wel een ontzettend knus en gezellig huisje met een mooie tuin.
Spijker op z’n kop!
Mooi om te lezen, Anneke. Eigen huis is goud waard.
Mooi verhaal, prachtig om te lezen. Als je je huis binnenstapt en het voelt als thuiskomen, dan ben je op je plek.
Liefs Frederique
Goed verhaal. Een huis die past als een jas kun je niet laten liggen. Dat neem je!
Oh heerlijk, een huis dat helemaal is zoals je het wilt. Ons huis is van buiten niets bijzonders, saai eigenlijk. Maar van binnen toch wel helemaal zoals ik het wil (wel na een aantal ingrepen overigens). Je huurde het destijds? Nu nog steeds?
Ja ik huur het nog steeds voor een voor deze tijd belachelijk lage huur dus. Het is een klein maar heel knus huis. Oud dus niet zo’n rechte bak zal ik maar zeggen met woonkeuken en grote bijkeuken, kelder. Ach gewoon mooi. Omdat het twee onder een kap is zit er een grote tuin bij omdat ook het zijpad doorloopt in de tuin. Dat is heerlijk. Kortom mijn paradijs nog steeds hahaha.
Heerlijk een huis dat een thuis is,als de muren eens konden praten…………Ons huis is volgend jaar jarig……100 jaar en het krijgt een update druk, druk ,druk dus.Daarom lees ik momenteel weinig op blogs ,dat komt wel weer.Jij bent zelf ook zo’n klusmiep heerlijk hé als je achteraf voldaan je arbeid kunt bewonderen en van genieten, dat laatste vooral.
Ik lees een dubbele renovatie in één verhaal: een dubbele omwenteling in één leven. Maar goed uitgepakt dus, en daar gaat het om!
Je huis moet ook een thuis zijn. Als een heerlijk warme winterjas. Persoonlijk vind ik dat niet in nieuwbouw, geef ook mij maar een mooi oud pand (en heel veel centjes voor de verbouwing).
Geniet van je huisje!