Vanmorgen eerst een poosje wezen werken en daarna had ik nog een interview met een heel bijzonder man.
Een paar jaar geleden begon hij in een oude loods met het verkopen van allerlei antieke en oude spullen, curiosa die hij in zijn leven bij elkaar verzameld had omdat het wel wat te veel werd allemaal.
Eigenlijk is het heel moeilijk deze man te beschrijven, hij praat vijf kwartier in een uur en wil je dan ook heel veel vertellen in korte tijd. Van de dingen die hij wel eens losgelaten heeft weet ik dat hij ook niet vlekkeloos door het lezen gekomen is.
In de loop van de jaren kwamen er steeds meer mensen bij hem voor een praatje en een bakje koffie staat er ook altijd klaar. En vaak waren dat mensen die in de problemen zaten, wel een opkikkertje konden gebruiken die hij zoals hij het zelf zei “de spiegel voorhoudt”.
Zonder bepaalde therapieën geeft hij die mensen de kans om hun verhaal te doen, is hij een luisterend oor maar geeft ze ook zijn advies en een knuffel.
Op dit moment worden er ook mensen die, ik zeg het in zijn woorden, te goed zijn voor de psychiater vaak doorgestuurd vanuit de gemeente of andere instanties, zo van ga daar maar eens een keer praten.
En hij gaat regelmatig met groepjes jonge gasten de natuur in. Zelf is ie een jaar of 6 rattenvanger geweest dus hij is goed thuis in de polder. Laat ze dingen zien, zelf ontdekken en zoeken.
En nu gaat hij ook kookcursussen geven in zijn winkel. Een man die daar ooit een keer kwam om iets te kopen kwam met hem in gesprek en naast zijn goede baan is hij iemand die graag klust en komt daar dan ook regelmatig helpen met de loods op te knappen. En zo zijn er nog meer mensen die daar vrijwilligers werk doen.
Het is in een oude loods waar vroeger boten gerepareerd werden dus veel werk om er iets van te maken. Nu waren ze druk bezig om hun keuken voor de kooklessen klaar te krijgen.
Ze hebben een kok gecharterd die de lessen gaat geven. Gewone kost zonder poespas voor mensen die te veel ongezond of makkelijk eten maken omdat ze nog nooit gekookt hebben en niet weten hoe ze dat aan moeten pakken.
Hij barst nog van de andere ideeën om daar te gaan doen. Zijn winkel is inmiddels uitgebreid met een een ander deel van de loods waar nu de wat “goedkopere” dingen te koop zijn zoals in de kringloop. Want natuurlijk wil hij ook wel wat verkopen al komt dat wel eens een beetje in het nauw met al zijn “aanloop”.
Eerder gaf hij ook aan jongeren al samen met een fietsenmaker in het dorp een bandenplakcursus.
Een bijzondere man en een mooi gesprek met hem zo aan het einde van mijn morgen waaraan ik toen ik meteen daarna ging fietsen nog lang over na moest denken.
Zo zouden er meer moeten zijn en natuurlijk kreeg ook ik van hem een knuffel toen ik wegging. 😉
Gewoon Ik 
Wat een heerlijk mens.
Ja Marja was al eerder bij hem geweest, het is gewoon een mooi mens.
Wat leuk dat iemand zich zo belangeloos inzet voor de maatschappij. En het stimuleert dus kennelijk ook nog, gezien de bandenplak actie en de kookplannen. Leuk zeg!
Ja het is een bijzondere man. Ook wel veel meegemaakt weet ik hoor, eigenlijk niet echt in “het systeem” passend zelf. Daarom kan ie zich ook zo goed inleven in andere.
Dat is een veelzijdig man die midden in het leven staat, het zal een mooie ervaring zijn geweest om hem te interviewen.
Ja soms heb je van die juweeltjes van mensen er bij. En dat maakt het dan extra leuk om te doen.
Het allerbelangrijkste is dat deze man een luisterend oor heeft voor mensen die dat nergens meer vinden in deze overbelaste, vluchtige doorren-maatschappij. Echt luisteren is naar elkaar is er vaak niet meer bij, terwijl het vaak meer helpt wanneer je je verhaal mag doen, zonder dat er iemand direct met oplossingen klaarstaat. Of het verhaal “overneemt”, door gelijk te vertellen ‘hoe erg het bij hem allemaal is. Mooi om te lezen!
Ja dat klopt hoor, hij zegt ook ik geef geen oplossingen, laat ze vertellen en zeg dan precies wat ze zelf ook gezegd hebben. Het is een mooi mens.
Dit soort mensen zijn er gelukkig nog altijd. Ze halen zelden de krant, maar gelukkig heb jij hem als blogger wel weten te vinden. En te waarderen.
Nou ik vond dat hij wel een plekkie in de krant verdiende vandaar dit interview met hem.
Oh ja, heel goed, Anneke. Het slechte nieuws kan wel wat tegengas gebruiken!
Die man maakt van een soort hobby een dagvulling! Doet ie goed!
En hij is van alle markten thuis! Leuk verhaal Anneke!
Ja het is ook net zo’n malle pietje eigenlijk ook hoor. Maar een goed mens denk ik.
Deze mensen zijn een verrijking voor onze maatschappij! En de man doet het niet omdat hij graag belangrijk gevonden wordt, maar omdat hij van binnen zo is. Dat siert de man. Hij heeft het naar zijn zin, mensen komen graag naar hem toe waardoor zij het ook naar hun zin krijgen… Het zal hem er niet om te doen zijn, maar ik vind dat de man een onderscheiding verdient.
Hartstikke leuk blog!
Liefs Kakel
En afkomstig uit jouw dorp Mirjam haha. Misschien ken je hem wel, je leest het wel in de krant 😉
Lijkt me inderdaad een mooi mens 🙂 En het enige wat hij eigenlijk wil doen is zo eenvoudig en kan iedereen : zich openstellen voor andere en willen delen.
Kan me voorstellen dat je er op de fiets nog een poosje over heb zitten nadenken, en nagenieten.
Ja zulke interviews blijven dan nog wel even hangen hoor. De krenten in de pap he.
Zo te lezen een wijs en mooi mens, wat een verrijkende ontmoeting moet dit voor je zijn geweest!
Ja ik ging er ook echt met een heel blij gevoel weg dat zulke mensen er zijn.
Dit soort mensen moet je met een kaarsje zoeken,waar vind je nou nog iemand die kan luisteren!
Ja meestal hebben de mensen te weinig tijd om echt te luisteren. Dat is wel eens jammer, als je luistert hoor je vaak de mooiste verhalen van mensen. Wat ze raakt en wat ze bezig houdt.