Een WE300 van Plato. Maak een verhaal van 300 woorden zonder het themawoord in dit geval Verdelen te noemen.
Het kon gewoon niet meer in haar eigen huis blijven wonen, een groot huis en als je dan 91 jaar oud bent is dat moeilijk om bij te houden.
Van haar dochter had ze het aanbod gekregen om daar in huis te komen, ze kreeg een grote zit/slaapkamer en kon meedraaien in het gezin.
Ze was er blij mee, ze hoefde niet naar een tehuis maar kon bij familie gaan wonen.
Alleen al haar spullen, die kon ze natuurlijk niet meenemen. Hoe zou ze dat gaan regelen.
Haar koppie was nog goed, daar lag het niet aan dat ze moest verhuizen, dus maakte ze een plannetje.
Ze ging alle dingen die enigszins van waarde waren prijzen en maakte er een lijst van.
Daarna nodigde ze al haar eigen kinderen zonder aanhang uit, zeven waren er nog over van de negen, op een dag langs te komen om er over te praten.
Ze vertelde er wel bij dat ze geld mee moesten nemen omdat ze alles wilde verkopen.
Ze kwamen allemaal. Als een koningin ging ze zelf midden in de kamer zitten en noemde de dingen op die weg moesten met de prijs.
Degene die het wilde hebben kon het dan kopen voor dat bedrag. Waren er meer gegadigden werd er geloot.
Zo had ze het bedacht en zo gebeurde het ook. En wonder boven wonder ging het allemaal in goede harmonie en werd er ook nog wel gelachen en herinneringen opgehaald aan bepaalde meubels of dingen die op de lijst stonden.
Het was wel een dagje werk om alle lijstjes te maken en na afloop de kas op te maken.
Toen alles opgeteld was ging ze rekenen en ieder kreeg 1/8 deel. Het laatste 1/8 deel ging naar de kinderen van de dochter die overleden was. Oma kon tevreden verhuizen.
Perfecte manier om de boedel te verdelen. Zo deed de familie van mijn moeder dat ook. Niemand had er problemen mee en er werd veel gelachen. Mooie invulling van deze WE.
Dank je wel. Heb er wel een verhaaltje van gemaakt maar zo ging het inderdaad bij mijn oma en hebben wij het later ook op verzoek van mijn broer ook zo gedaan nadat hij was overleden. Dat was echt heel apart en bijzonder om te doen.
Hier heb je lang en goed over nagedacht. Wat een geweldige oplossing! Knappe invulling van het thema en goed geschreven.
Ja mijn oma deed het gewoon zo al werd ze wel geholpen hoor, heb haar in het verhaaltje iets flinker gemaakt, dat mag he…….maar wel zonder aanhang er bij.
goed opgelost!
Zeker en zonder ruzie alles zo verdeeld, dat is toch heel fijn.
Da’s een prima oplossing. Alles eerlijk verdeeld en ze ziet haar spulletjes ook nog eens terug als ze haar kinderen bezoekt. Wat een leuke WE!!
Ja dat klopt inderdaad, iedereen had wel een stukje ‘thuis’ zo meegenomen en alles verliep in goede orde. (heb oma wel iets flinker gemaakt in dit blog maar het was wel een dame met een eigen mening haha en het moest op haar manier. )
Bij nalatenschappen verdelen is het altijd beter “de koude kant” er buiten te houden, he gaat veel meer om herinneringen dan om waarde en de herinneringen zitten nou eenmaal bij de “eigen” kinderen.
Ja zoals bij mijn oma in dit verhaal hebben we het ook bij mijn broer gedaan. Met zijn vieren op de zolder waar zijn spullen allemaal waren. Was heel bijzonder eigenlijk, we hebben ook daar veel herinneringen aan hem op zitten halen en zitten lachen en huilen eigenlijk.
Slim bedacht zeg! En inderdaad alleen de eigen kinderen! Mooie WE Anneke!
Dank je wel als het zo kan is het inderdaad heel mooi.
mooie WE, goed bedacht… ik zie mijn moeder dat nog niet doen:) maar ja ook niet bij mij komen wonen hahahaha
Nou dit verhaal gaat over mijn oma en zij ging bij mijn moeder wonen maar dat was ook geen succes hoor. Ze is later toch nog naar een verzorgingstehuis gegaan. Mijn moeder was weer opeens kind en dat ging niet goed haha…..