Vandaag won mijn “ik moet nodig wat in de tuin doen” het van “ik wil zo graag naar het bos om paddenstoelen te gaan fotograferen” dus aan de slag gegaan. Doorslag gaf het feit dat morgen de groene bakken geleegd worden dus die kon ik mooi even vullen. (De buren hebben een geasfalteerde tuin dus die mag ik ook altijd gebruiken).
Ach ik begreep uit betrouwbare bron toch wel dat de kabouters er niet zo happig op zijn al die aandacht voor hun huisjes 🙂 en het de mensen flink lastig kunnen maken als die langskomen.
Allereerst mijn kasje eens onderhanden genomen want dat was ongeveer een oerwoud geworden van tomatenplanten, physalisbessen, aardbeien en komkommerplanten.
De tomaten produceren nog genoeg vruchten momenteel maar mijn komkommers waren wel aan hun eindje dus die moesten er uit. De verrassing was groot toen er toch nog twee komkommers aanhingen, ze hadden zich aardig verstopt maar wel lekker natuurlijk.
En daarna maar eens begonnen aan mijn tuin, heb er dit jaar niet heel veel aan gedaan en dat was wel te zien ook. Alle planten zijn een beetje hun eigen gang gegaan dus er moest hier en daar even ingegrepen worden. Zeker nu alles een beetje uitgebloeid is.
Voor volgend jaar heb ik best plannen met mijn tuin dus heb ik nu al een aantal planten die ik kwijt wil er uit gespit. Een heel klusje nog om te doen en ik weet ook dat ik ze niet helemaal heb kunnen verwijderen.
Wil wat meer “makkelijke” planten volgend jaar met meer planten voor vlinders en vogels en wat fruit er bij.
Daar ga ik me deze winter eens in verdiepen. Een boom is ook doodgegaan, een flinke boom een goudiep, wel jammer want het is een mooi plaatsje waar de vogels vaak in zitten te kijken en schuilen. Maar die zal er ook uit moeten. Voorjaarsklusje denk ik maar.
Nog wat tomaten geoogst en even de tijd genomen om wat foto’s te maken. Een naaktslak kroop op mijn vlonder. De kannibaal was gewoon bezig om een soortgenoot die ik per ongeluk doodgetrapt had op te eten. Het zijn glibberige, gladde beesten, had nog nooit gezien dat ze aan de zijkant een gat hadden. Weer wat geleerd. Maar goed toch maar even op
mijn buik op het vlonder gaan liggen om wat foto’s te maken en eigenlijk vond ik het toch wel een mooi beestje. (als je er niet in trapt of aanraakt want je krijgt het haast niet meer van je handen gewassen die vieze kleverige stof).
En de Crocosmia (wat een rotnaam voor zo’n mooie plant, schrijf hem regelmatig in vele varianten) zowel zomers als in het najaar een prachtige plant. Een waterjuffer vond dat blijkbaar ook wel en de spinnen weven er lange draden langs en tussen.
Al met al een productief dagje zo, vrijdag bij mijn moeder twee volle groene containers en vandaag bij mezelf. Dat ruimt lekker op. Nu de rest nog.
Ik ben jaloers op jouw energie.
Ja meestal staat er wel een rustige dag tegenover hoor. Maar ben wel graag bezig en het ontspant me totaal.
Ik sluit me aan bij Marja… 🙂
Antwoord zie boven dus 😉 …… Jij ook toch wel altijd wandelen met je hond.
Pittig dagje toch wel zo alles bij elkaar. Wij hebben ook al twee keer voor een volle container gezorgd, gelukkig “kún”je dan niet verder werken en moet de rest maar wachten;-)
Nou bij mijn moeder was ik ook wel blij dat er twee vol waren. Was wel een werkje en ik moet nog veel meer doen. Maar goed hoeft niet allemaal tegelijk.
Prachtige foto’s! Onderhand kun je een lay-out voor een fotograaf beginnen.
Onze buren zijn zelden thuis, dus hebben we ook de beschikking over hun kliko. Toch wel gemakkelijk!
Dank je wel. Ik pruts graag een beetje in photoshop. (kost wel veel tijd). Ja onze buren gooien altijd hun normale vuil bij mij in de bak, zij hebben altijd veel meer en scheiden ook niets dus dan mag ik hun groene bak wel. In voorjaar en najaar is dat wel heel makkelijk.
Lekker bezig Anneke, voelt goed hè.. Foto;s zijn ook weer mooi!
Trouwens wat een leuke foto als kopfoto! Word er gewoon vrolijk van 😀
Dank je wel Trees, ja ik sta er niet zo vaak voluit lachend op, meestal sta ik kritisch te kijken als iemand mijn camera vast heeft. Maar deze maakte mijn zus in Zeeland.
Oh hemel ja, dat herken ik wel. Als ik iemand met mijn camera (die Canon) een foto laat maken heb ik altijd de neiging om die persoon z’n arm in het veiligheidskoordje te duwen. Gebruik ik zelf altijd. En als iemand hem dan zo aanpakt ben ik ook altijd een beetje benauwd en dat kun je dan ook zien op de foto 😉
Herkenbaar dus haha…;)
Tjonge zeg, zo’n naaktslak heb ik ook nog nooit van zo dichtbij gezien , eigenlijk inderdaad wel mooie beestjes.