Kom in mijn kas…..

Vandaag won mijn “ik moet nodig wat in de tuin doen” het van “ik wil zo graag naar het bos om paddenstoelen te gaan fotograferen” dus aan de slag gegaan. Doorslag gaf het feit dat morgen de groene bakken geleegd worden dus die kon ik mooi even vullen. (De buren hebben een geasfalteerde tuin dus die mag ik ook altijd gebruiken).
Ach ik begreep uit betrouwbare bron toch wel dat de kabouters er niet zo happig op zijn al die aandacht voor hun huisjes 🙂 en het de mensen flink lastig kunnen maken als die langskomen.
Allereerst mijn kasje eens onderhanden genomen want dat was ongeveer een oerwoud geworden van tomatenplanten, physalisbessen, aardbeien en komkommerplanten.
De tomaten produceren nog genoeg vruchten momenteel maar mijn komkommers waren wel aan hun eindje dus die moesten er uit. De verrassing was groot toen er toch nog twee komkommers aanhingen, ze hadden zich aardig verstopt maar wel lekker natuurlijk.
En daarna maar eens begonnen aan mijn tuin, heb er dit jaar niet heel veel aan gedaan en dat was wel te zien ook. Alle planten zijn een beetje hun eigen gang gegaan dus er moest hier en daar even ingegrepen worden.  Zeker nu alles een beetje uitgebloeid is.
Voor volgend jaar heb ik best plannen met mijn tuin dus heb ik nu al een aantal planten die ik kwijt wil er uit gespit. Een heel klusje nog om te doen en ik weet ook dat ik ze niet helemaal heb kunnen verwijderen.
Wil wat meer “makkelijke” planten volgend jaar met meer planten voor vlinders en vogels en wat fruit er bij.
Daar ga ik me deze winter eens in verdiepen. Een boom is ook doodgegaan, een flinke boom een goudiep, wel jammer want het is een mooi plaatsje waar de vogels vaak in zitten te kijken en schuilen. Maar die zal er ook uit moeten. Voorjaarsklusje denk ik maar.
Nog wat tomaten geoogst en even de tijd genomen om wat foto’s te maken. Een naaktslak kroop op mijn vlonder. De kannibaal was gewoon bezig om een soortgenoot die ik per ongeluk doodgetrapt had op te eten. Het zijn glibberige, gladde beesten, had nog nooit gezien dat ze aan de zijkant een gat hadden. Weer wat geleerd. Maar goed toch maar even op
mijn buik op het vlonder gaan liggen om wat foto’s te maken en eigenlijk vond ik het toch wel een mooi beestje. (als je er niet in trapt of aanraakt want je krijgt het haast niet meer van je handen gewassen die vieze kleverige stof).
En de Crocosmia (wat een rotnaam voor zo’n mooie plant, schrijf hem regelmatig in vele varianten) zowel zomers als in het najaar een prachtige plant. Een waterjuffer vond dat blijkbaar ook wel en de spinnen weven er lange draden langs en tussen.
Al met al een productief dagje zo, vrijdag bij mijn moeder twee volle groene containers en vandaag bij mezelf. Dat ruimt lekker op. Nu de rest nog.