Belastingaangifte

Dit jaar heb ik het mooi verdeeld, mijn eigen belastingaangifte heb ik meteen de eerste dag gedaan dat ik het kon doen en die van mijn moeder vanavond, dus de laatste dag dat je aangifte mag doen. Zowaar geen overbelaste site dus binnen een half uurtje was het klaar.
Eigenlijk is er ook niets meer aan, de belastingdienst vult bijna alles al van te voren in dus hoef ik alleen nog maar wat medische kosten op te tellen en te vullen en dan is het gewoon klaar.
Waar zijn de tijden dat ik met mijn map met papieren naar het FNV ging om bij de belastinghulp de aangiftes in te vullen. Ze hebben gelijk de belastingdienst, makkelijker hebben ze het zeker gemaakt, leuker niet.
Voor mij is het meteen altijd de gelegenheid om weer een jaar papieren door de versnipperaar te doen. Ik ga naar boven om een jaar bankafschriften op te zoeken van mijn moeder en kom dan weer van alles tegen.
Een hele doos nog met foto’s die ik uit moet zoeken, pff nog wel een klussie om een keer te gaan doen, eigenlijk echt zo’n winterklus.
En ik kom ook de doos tegen met papieren van mijn broer en bedenk dat het bijna al weer 5 jaar geleden is dat hij is overleden dus belastingtechnisch kan ik al zijn papieren ook door de versnipperaar doen. En dat ga ik ook inderdaad doen, wat bewaar ik er aan.
Bewaar een paar dingen van hem maar de rest doe ik weg.
Vorige week toen ik bij mijn moeder was sliep ik op zijn kamer en zag daar ook nog een hele rij met fotoalbums staan. Daar ligt ook nog een uitdaging om te kijken wat er weg kan, wat bewaard “moet” worden en wie wil het hebben al die foto’s. Ik niet een paar wel maar ik hoef geen jaren wintersportfoto’s bijvoorbeeld van mijn broer of zijn vakantiefoto’s van al zijn reizen die hij gemaakt heeft en ik denk mijn broer en zussen ook niet.
Wat doen mensen met die foto’s, zal ze niet bij het oude papier gooien maar denk toch dat ze de versnipperaar door zullen gaan. 
Alleen daar al om is de digitale fotografie wel mooi. Je hebt geen rijen vol met albums met foto’s meer maar je kan het gewoon op een stick zetten en je hebt jaren foto’s als je die nog eens zou willen bekijken ooit.
Ik heb ik de doos foto’s die ik vanavond even vluchtig bekeek veel foto’s zitten die bij mijn oma nog vandaan komen. Daar staan mensen op die ik totaal niet ken. Waarvan ik weet niemand van de familie die nog kent.Wat moet je daar dan mee. Maar ik heb ook wel iets met die oude foto’s. Mensen gingen echt op de foto, gingen er voor staan want zoveel kwam het niet voor dat ze op de foto gingen. (foto rechts weet ik dan wel natuurlijk dat is een zeldzame foto van mijn vader als kind).
Wat doen jullie met onbekende en vreemde foto’s die je erft van ouders of grootouders ?

Een man om te zoenen……

Vandaag had ik me voorgenomen, wat voor weer het ook zou zijn, ik zou vanmiddag  in de tuin bij mijn moeder werken. (of het zou echt heel hard moeten regenen). Woensdag zag ik dat het meer dan hard nodig was.
De straat bij mijn moeder is helemaal opnieuw bestraat omdat er huizen tegenover gebouwd zijn en ook haar tuin heeft daarvan een tik gehad. Veel zand er in. Rotzooi uit de bouw, de afscheiding van paaltjes die er stond hebben ze omhooggehaald en het ziet er echt gewoon niet mooi meer uit. Een aantal van die paaltjes zijn kapot gegaan. En heel veel onkruid omdat ik er dit jaar nog niet veel aan gedaan heb.
Vanmiddag dus aan de slag gegaan, was er mooi op tijd uurtje of 2, heel koud en veel wind maar had er op gerekend met een dikke trui en bodywarmer aan. Maar lekker is anders.
Ik zag het allemaal eens zo aan, tussen het huis van mijn moeder en de buren staat een soort bloembak die ook gedeeltelijk weg is.
Dan eerst maar wat straatwerk voordat het echt tuinieren kan beginnen, er ligt tenslotte zand genoeg en met de losse randen maak ik de bak weer redelijk fatsoenlijk.
Opeens krijg ik de geest en denk, die banden gooi ik er gewoon allemaal uit, het is geen gezicht en als ik het zo hoog op moet vullen met grond kan ik wel een aantal kuub laten komen. Ga helemaal niet meer overleggen met mijn broer want ik ken hem die heeft altijd van die mits en maren. Weg met die dingen tenslotte ben ik aangenomen als tuinvrouw.
Dus al die banden er uit gehaald, best een zwaar klusje om te doen, alles op een hoop in de hoek van de tuin gegooid.
De stratenmakers zijn nog steeds bezig met het afronden van de straat, een van de mannen rijdt regelmatig heen en weer in een shovel om zand te halen of stenen. Ik zie hem zo nu en dan kijken wat ik nou allemaal aan het uitspoken ben.
De buurman is ook bezig zijn straat op te hogen en bij hem zie ik ook nog een rest banden en stenen staan dus ik vraag of hij misschien een container huurt om het op te halen en of we het dan misschien samen kunnen doen.
Maar hij gaat het zelf afvoeren, hij heeft een kar achter zijn auto weet ik dus geen probleem voor hem.
Als de man in de shovel weer langskomt hou ik hem aan en vraag of ze misschien nog ergens een container hebben staan voor afval van stenen en of ik die banden daar in mag gooien. Hij zegt dat ze dat hebben en dat het wel mag. Ik helemaal blij en zeg, ik ga even ergens een kruiwagen lenen dan breng ik het zo.
Maar de man is al uit zijn shovel gestapt en begint de banden in de klep te gooien, ik weet niet hoe gauw ik hem moet gaan helpen. Binnen 10 minuten is alles gewoon weg, hoe heerlijk is dat. Ik kan de man wel zoenen en zeg tegen hem dat ik het echt een toffe vent vind en heel blij ben dat hij het meeneemt. Leuke en aardige mensen bestaan nog wel.
Ik ga nog een flinke tijd door en behalve zo nu en dan een paar spetters blijft het aardig droog.
Als ik zo half 6 bij mijn moeder binnenkom zit ze al te wachten met haar boterham op mij.
Ze heeft een bordje al voor me neergezet. Ach wat lief en ik heb het hart niet om te zeggen, ik ga naar huis want ik moet nog warm eten. Dus ik zeg, nou ik wilde al naar huis maar nu neem ik lekker nog een kopje thee bij je hoor en ik eet met haar een boterhammetje mee. Ze geniet er helemaal van om gezellig met iemand samen te eten.
Ik weet nu al dat zit zo’n dierbaar moment is dat ik me herinneren zal, als zij er niet meer zal zijn. Neem maar zoveel als je wilt hoor zegt ze maar ik hou het bij een boterham en een kopje thee.
Thuis kom ik weer helemaal bij met een zonnebank, warme douche en nog een lekkere salade die ik nog had. Heb nog aardig wat werk te doen bij mijn moeder in de rest van de tuin maar de voorkant ziet er tenminste weer een beetje toonbaar uit.
Onderweg nog een paar foto’s toch gemaakt. Grauwe ganzen, je ziet er veel nog in de polder ook met van die schattige pulletjes. De moeder beschermt haar jongen tegen andere ganzen en ze hebben flink ruzie met elkaar.

 

 

Meevallertjes

Afgelopen week had ik echt een paar meevallers op financieel gebied dan en dat kwam eigenlijk wel mooi uit omdat het opknappen van mijn tuin toch best meer gekost had dan ik had verwacht.  Verf is ook best duur en moest de blokhut 2x verven.
Ik kreeg een na berekening van de huurtoeslag, ik wist dat ik al vanaf januari te weinig gekregen had maar ze gingen dat pas corrigeren als ik aangifte had gedaan. Nu had ik dat meteen op 1 april al gedaan en van de week kreeg ik de verrekening van 600 euro.
Gisteren de afrekening van Eneco, ben echt wat dat betreft iemand die niet snel van leverancier verander sterker nog ik zit vanaf dat ik de eerste keer in een eigen huis woonde bij dezelfde leverancier.
Of het door de zachte  winter kom of door het feit dat ik best veel weg of onderweg ben en mijn verwarming vaak pas in de loop van de middag dan eens een keer aangaat of omdat ik ook wel snel een vest aantrek in plaats van de verwarming hoger te zetten, maar ik had gewoon ruim 100 kuub gas minder verbruikt.
Kan toch niet komen omdat ik zo weinig voor mezelf uitgebreid kook haha……zal ook wel meetellen natuurlijk. Maar goed kreeg toch ruim 100 euro nog terug.
Wel hebben ze mijn maandtarief verlaagd, dat wil ik dan weer niet dus ga ik weer even terugschroeven anders moet ik volgend jaar misschien weer bijbetalen. Zijn leuke spaarpotjes dit.
Op de markt ging ik vorige week een zak broodjes kopen, omdat ze een nieuwe standplaats hadden kreeg iedere klant een half bruin brood gratis en ik vond nog 50 eurocent dus had ik een koopje.
Niet dat ik nou altijd met mijn neus op de grond loop hoor maar afgelopen dinsdag vond ik ook nog een keer 2,00. Toch weer een bakje cappuccino bij de Hema denk ik dan maar.
Ik geloof echt niet in horoscopen maar in de trein van de week lag er een krant waarin stond dat ik deze week een paar meevallers op financieel gebied zou krijgen haha soms lijkt het echt wel te kloppen. Er stond wel bij dat ik de neiging had om het dan meteen weer uit te geven, nou dan kennen ze bij die horoscoop mij nog niet hoor want dat zou ik echt niet zomaar doen hoewel toen mijn computer weer zo vreselijk traag was dacht ik wel even, zal ik een nieuwe kopen. Maar daar denk ik dan best even goed over na nog. Misschien is een opfrisbeurtje ook genoeg om hem weer wat meer speed te geven.
Vandaag al mijn werkzaamheden gedaan die ik normaal op vrijdag doe waardoor ik nu opeens 4 vrije dagen achter elkaar heb. Het voelt echt een beetje aan als een minivakantie.
Maar ‘k vind zeker wel genoeg dingen om te doen denk ik zomaar.
Vanmiddag me niet tegen laten houden door een of twee buien en een eindje gaan fietsen en daar zag ik in het Loetbos een prachtige goudfazant. Nu vind ik alle fazanten wel mooi maar wat een schitterende kleuren heeft dat beest. Kon hem goed op de foto zetten. Hij bleef op zijn gemakkie even lopen eten.

Koningsdag

Eigenlijk best een beetje een rare dag vandaag, normaliter ga ik altijd wel even kijken bij de kinderspelen om wat foto’s te maken maar ik heb er echt totaal geen zin in. Ga even een bakje doen bij mijn moeder vanmorgen. Net op de terugweg krijg ik nog een staartje hagel/regen mee. Het is koud, heb mijn handschoenen weer opgezocht en had ze best nodig.
Het nodigt niet uit om wat leuks te doen dus ga ik thuis maar wat bestanden opruimen op de computer nuttig werk.
Heb nog wel een paar foto’s nodig om toch een stukje te schrijven over Koningsdag dus vanmiddag op pad gegaan. Er was ringsteken met oude tractoren en ik maak een foto, onderweg kom ik nog een groepje mensen tegen die een speurtocht doen door het dorp.
Eigenlijk heb ik er best bewondering voor dat ondanks het slechte weer toch veel mensen nog meedoen met die activiteiten. Vooral mensen met kinderen natuurlijk, die willen er ondanks de kou nog een leuke dag van maken.
Maar op de plaatsen waar je normaal amper door kan komen omdat er veel mensen staan om een drankje te drinken is het bijzonder stil.
Ik zak af, of eigenlijk klim ik omhoog de dijk op naar het café waar die middag een band zal gaan spelen. Het is er meteen al gezellig. Veel mensen die ik ken, een band die muziek speelt voor de “oudere jeugd” zoals de eigenaar het omschreef met de naam “never too late
Een toepasselijke naam want deze band hebben de mannen
pas een paar jaar geleden opgericht.
Het wordt steeds drukker, de mensen zoeken ook de warmte op en eigenlijk wordt het nog een heel gezellige middag zo.
Moet oppassen dat ik niet ieder biertje accepteer dat me aangeboden wordt want wil niet als een balletje ’s avonds weer naar huis gaan. Kom veel bekenden tegen waar ik een praatje mee maak en ik geniet ook best van de muziek die gemaakt wordt.
Maar goed dat betekent niet dat ik als ik naar huis ga om een uur of 8 uur ze toch wel voel zitten eigenlijk. Nou ja hoef vanavond niets meer dus zo erg is het ook weer niet.
Een aparte, koude Koningsdag, volgend jaar ga ik maar weer voor 25 graden en zon………..

Blog zonder inspiratie

Eigenlijk heb ik al heel lang geen last meer van voorjaar of najaarsdipjes maar met dit weer van de laatste dagen komt het wel weer heel dicht in de buurt. Getver wat kan ik daar slecht tegen.
Zondag kwam ik weer thuis met een dikke keel en flink verkouden, het is ook geen wonder met dit weer ook eigenlijk.
Blog zonder inspiratie maar wel lekker even zeuren haha…..
Vanmorgen na mijn werk gaan fietsen een eindje, het was droog en ik had afgesproken dat ik nog een collage even bij de zus van mijn vriendin zou brengen. Haar moeder hoopt binnenkort 90 jaar te worden en ze wilden haar een boek geven van mensen die haar kennen met herinneringen of gewoon leuke kaarten.
Op de terugweg had ik minder geluk, regen en een flinke hagelbui. Had al spijt dat ik een paar weken geleden mijn handschoenen uit mijn fietstas gehaald had. Gewoon ijskoude handen, gelukkig voor de wind en met ondersteuning. En dan kom ik al die schoolkinderen tegen, tegen wind zonder ondersteuning en denk dan toch maar die hebben het nog veel zwaarder als ik.
Zo koud geworden dat alleen een warme trui, hete thee en een dekentje me weer een beetje op kon warmen. Paracetamolletje erbij en ik sliep lekker een uurtje.
Van alle mensen die ik vandaag sprak heeft eigenlijk niemand zin om morgen Koningsdag te vieren. Te koud voor de buitenactiviteiten. Denk ook dat ik heel snel misschien een paar foto’s ga maken en dan lekker een dagje thuis er van maak. Hoewel als het er niet te druk ik ga is ’s middags misschien nog wel even naar het café waar een leuke band speelt. Wie weet wordt het toch nog even gezellig. Toch nog maar even de vlag van de zolder halen en morgen buiten hangen.
Wie weet valt het allemaal mee en wordt het toch nog een gezellige dag……
Foto’s zijn van vorige week toen het zonnetje nog wel scheen (het lijkt wel of regendagen langer blijven hangen).  Ze lijken altijd helemaal zwart maar van dichtbij hebben ze eigenlijk best een mooie verenpatroon de Aalscholvers……

Treinen……

Ik vind treinen gewoon leuk om te doen. Je hoeft je nergens druk om te maken behalve of je wel in de goede trein zit maar zo niet kan je gewoon de volgende trein pakken en dan heb ik het natuurlijk over treinen voor de lol en niet als woon-werkverkeer, dat is een ander verhaal.
Gisteren ben ik vertrokken naar vriend in Apeldoorn en eigenlijk gaat voor mij nog de meeste tijd er in zitten om van huis naar het treinstation te komen. Half uur fietsen, 20 minuten bus en dan pas bij het station in Gouda.
In de trein is altijd wel wat te zien en te horen, mensen met grote koffers, hoe moet je dit nou weer neerzetten zonder het hele gangpad te blokkeren. Maar ook een hele doorsnee van de bevolking zie je in de trein. Een oudere mevrouw die bij ieder station vraagt, zit ik nog in de goede trein, ach ik kan me daar wel iets bij voorstellen.
Bij mijn treinreis hoort voor mij altijd wel een grote bak thee en dan maar kijken, wat lezen of puzzelen vind ik ook wel leuk om te doen.
Ik heb een voordeelurenkaart waar ik dit jaar nog niet veel gebruik van heb gemaakt met een aantal vrije dagen reizen erbij dus gisteren ook maar een vrije reizen dag gekozen.
De terugreis vanmiddag verliep nog beter een rechtstreekse trein van Apeldoorn naar Gouda, dat scheelde best wat tijd met overstappen en wachten. In de trein zaten veel supporters van Feijenoord die naar de bekerwedstrijd gingen. Extra spoorwegpolitie op de stations maar alles verliep gemoedelijk en best rustig al moet ik zeggen dat ze wel altijd een grote bek hebben die gasten en dat is nog voorzichtig uitgedrukt. Nou ja dat de beste mag winnen mij maakt het niet uit hoor al zijn er veel mensen in mijn omgeving waaronder mijn zoon en schoondochter die wel naar de Coolsingel willen vanavond natuurlijk.
Net nadat ik thuis was barstte een flinke hagelbui los, zo dat wat mazzel even, zag de donkere luchten al hangen toen ik nog aan het fietsen was.
Op de heenweg zag ik in een weiland een enorm aantal zwanen op een weiland zitten, alsof ze een vergadering met elkaar hadden waar ze allemaal naar toe gekomen waren. Had geen camera bij me maar toch met mijn telefoon even een foto gemaakt.
In de bus zaten ook een jongeman en jongedame helemaal verkleed en ik wilde eigenlijk wel graag een foto van hen maken en natuurlijk ook wel weten waarom ze zo gekleed waren. Dus ik vroeg het en ze vonden het heel leuk dat ik een foto maakte. De jongeman had zelf een soort kettingzaag gemaakt waar zijn hand in zat met littekens op zijn gezicht en de jongedame had een lange jurk aan.  Het leek me nogal koud om in zo’n jurk te lopen want zo lekker was het eigenlijk nog niet. Ze gingen naar een soort festival vertelden ze en ik zag op het station in Gouda nog meer verklede jongelui lopen, echt leuk.
Zelf kwam ik trouwens ook snipverkouden thuis, misschien was donderdag met een hemdje in de zon liggen nog te optimistisch geweest.
De volgende keer van mijn vrije dag maar eens echt een lange reis gaan maken, lijkt me ook wel een keer leuk richting Friesland of juist naar Limburg. Ach ja treinen het blijft in mijn vrije tijd leuk om te doen.

Een uur slaap doet wonderen….

Gisteren toen ik weer thuis kwam bij mijn moeder vandaag kwam er een man aan de deur die vertelde dat hij een primeur voor me had. WA en Maxima zouden op Koningsdag bij de spelen op een school in ons dorp komen. Ik had meteen al iets van twijfels omdat je zulke dingen altijd wel ergens zou hebben horen fluisteren. Zulke dingen blijven nou eenmaal niet geheim. Maar goed, het zou kunnen dat dingen onverwacht ook gebeuren dus ik de school gebeld. Heel de middag in gesprek dus ik dacht echt, nou misschien is er echt iets aan de hand. Dus een mail gestuurd naar de directie en kreeg een mailtje terug waarin stond. Ja heel spannend allemaal en de pers is welkom.
Ik met moeite mijn werk verzet en het leek me ook best leuk natuurlijk dus vanmorgen op pad gegaan om er op tijd te zijn. Meteen zag ik al dat er iets niet klopte. Zag nergens politie of mensen en toen ik op de school kwam vonden ze het wel een goeie mop blijkbaar. Ze hadden een paar lookalikes die voor WA en Maxima speelden. Op zich best grappig gedaan met een mooie auto kwamen ze aan om de spelen te openen. Maar ik voelde me ontzettend voor lul gezet en pissig en dat gevoel werd in de loop van de dag steeds erger eigenlijk.
Nou ja later dan gewoonlijk gaan werken en daarna nog naar mijn moeder gaan fietsen. Het ging gelukkig weer goed met haar.
Denk ook dat alle spanningen van de afgelopen week bij de frustratie van deze ochtend kwamen en  bij mijn baas kwam dat er allemaal ff uit. Die kreeg de volle laag. Nou ja vorige week had hij zijn hart gelucht bij mij over een aantal zaken dus waren we weer in evenwicht. Hij snapte het helemaal en ik was het even weer kwijt.
Toen ik thuis was een pissige mail gestuurd naar de school (goed dat ik dat vanmorgen niet direct gedaan heb). Kon het ook niet opbrengen om er iets leuks over te schrijven voor de krant, dat hebben ze er dan wel mee bereikt.  Na een uur slapen weer helemaal opgeknapt en klaar voor een weekendje Apeldoorn. Heb er zin in. ………….

Dagje ziekenhuis……..

Zo een heftig dagje achter de rug. Gisterenmorgen op weg naar mijn moeder op mijn leenfiets, ging prima hoor alleen deed ik er wat langzamer over maar het had ook wel zijn leuke kanten eigenlijk. Ik zag meer en hoorde meer….en dacht zelfs ga denk maar weer zonder trapondersteuning rijden. Maar ja nu was het goed weer en weinig wind natuurlijk.
Bij mijn moeder aangekomen schrok ik me meteen een hoedje want ze lag languit op de grond in de keuken, bloed op het zeil maar ik zag wel dat ze niet buiten bewustzijn was of zo.
Ik vraag wat is er gebeurd, ja ze was weer gevallen en kon zich niet meer omdraaien en ze lag er al een half uur vertelde ze. Voorzichtig draaide ik haar op haar zij en gaf een kussentje onder haar hoofd. Durfde haar niet zoals de vorige keer dat ik haar vond op te tillen, dacht als er wat gebroken is maak ik het misschien nog erger. Dokter gebeld en die was er zo gelukkig. Met zijn tweeën een dokter erbij die het nog leren moest ook en beide kwamen eigenlijk wel tot de conclusie dat haar heup gebroken moest zijn. Ambulance gebeld en die kwam ook redelijk snel. De ontzettend aardige ambulancebroeders deelden de mening van de artsen. Ze kreeg een pijnstiller en ik pakte ondertussen maar vast wat spullen in om mee te nemen naar het ziekenhuis.
Met de ambulance meegereden naar het ziekenhuis. Had inmiddels mijn andere zussen, broer en zoon op de hoogte gebracht en mijn zus kwam met haar man ook naar het ziekenhuis. Omdat het best nog wel even duurde voordat ze weg was  (de straat voor mijn moeders huis was helemaal opgebroken) met de ambulance en deze natuurlijk niet met gillende sirenes hoefde te rijden waren zij nog eerder in het ziekenhuis dan wij.
In het ziekenhuis gingen ze allerlei foto’s maken, nou ja het hele repertoire van hartfilmpjes, bloeddruk, bloedprikken, longen luisteren. Heel vermoeiend voor zo’n oud mens natuurlijk en een lange zit voor ons al konden we wel van alles krijgen hoor, wat dat betreft was het echt prima geregeld.
Verschillende artsen kwamen langs, een chirurg die de foto’s bekeek, een neuroloog in opleiding zoals ie vertelde die wilde uitzoeken waarom ze zo gevallen was en een scan van haar hoofd wilde maken omdat ze ook op haar hoofd was gevallen. En met bloedverdunners kan het dan gebeuren dat er een bloeding ontstaat.
Nou ja om een lang verhaal kort te maken, halverwege de onderzoeken keken mijn zus en ik elkaar al aan. Mijn moeder wilde iedere keer al haar bed uit om naar de wc te gaan. Nou zei ik al als die een heup gebroken heeft gaat ze niet zo te keer volgens mij, dat moet toch wel zeer doen en daar was niets meer van te merken bij haar.
En inderdaad bleek er was niets gebroken, niets gekneusd ook zelfs. De scan die de neuroloog nog wilde maken lukte niet. Mijn moeder was het helemaal zat en wilde niet meer in zo’n apparaat, ze was echt helemaal in paniek op een gegeven moment en ik kreeg haar met moeite weer een beetje rustig, dus wij zeiden laat maar hoor.
Nou ja uiteindelijk konden ze dus niets voor haar doen, er kwam nog een geriater dat ze eventueel wel een nachtje in een zorgcentrum aan de overkant opgenomen kon worden maar ze vroeg zich ook wel af of ze niet beter gewoon naar haar eigen huis kon gaan en dat leek ons ook wel. Dus hebben we haar ingeladen in de auto en zo rond half 7 waren we weer thuis. Ik had al gezegd dat ik wel een nachtje zou blijven om te kijken hoe het ging dus dat heb ik gedaan. Zus en zwager gingen weer naar huis. Even een bammetje voor haar gemaakt en toen zat ze al bijna te slapen. Ik haar maar een beetje wakker gehouden tot de zorg kwam om haar te helpen met naar bed gaan. Volgens mij was die nog niet de deur uit of ze sliep al.
Zelf nog een tijdje tv zitten kijken en daarna ook naar bed gegaan boven. Om drie uur hoorde ik haar scharrelen in huis en ben ik gaan kijken. Helemaal aangekleed was ze koffie aan het klaarzetten want dat deed ze altijd ’s avonds en in bed had ze bedacht dat ze dat nu niet gedaan had. Ik zei ga nog maar een poosje slapen hoor als je dat gedaan hebt en dat heeft ze toen gedaan en ik ook nog een paar uurtjes.
Vanmorgen was ze al weer op toen ik om half 8 beneden kwam. Heb haar eten en een kop koffie gegeven en verder overgelaten aan de zorg en weer naar huis gegaan.
Ze begon al weer wat te mopperen en te doen en haar eigen dingen dus dan gaat het wel weer goed met haar.
Zelf even naar de Hema gefietst om daar te ontbijten en daarna naar huis weer, ook blij weer thuis te zijn, even lekker douchen en de tuin in heerlijk weer vandaag. Onderweg ben ik echt verwend op een concert van een rietzanger, een showende visdief, trotse futenouders, een eend met jongen. Deed over het fietsen waar ik normaal zo’n 40 minuten over zou doen nu wel bijna twee uur maar het was heerlijk om even buiten te zijn, te kijken, te genieten en toen ik ook nog een berichtje kreeg dat mijn eigen fiets weer klaar was. Weer een nieuwe motor gekregen met garantie,  mijn dag was weer helemaal goed.

 

Fotocursus 2

Vanavond weer naar mijn fotoworkshop, de derde en laatste al weer. Op mijn leenfiets zonder ondersteuning, is even wennen, het fietsen is wel hetzelfde maar het gaat wel veel langzamer. Wat me dan wel weer het voordeel geeft dat ik nog beter om me heen kan kijken wat ik onderweg zie. Geen schermpje met tijd en snelheid hebt en het eigenlijk best relaxed is. Nog niets gehoord over mijn fiets verder. We gaan buiten fotograferen en oefenen. Het is heel leuk om te merken hoe verschillend foto’s worden bij andere instellingen. Ik fotografeerde altijd gewoon op automatisch en dat doe ik nog steeds als ik op safe ga maar het is ontzettend leuk om zo te experimenteren. Zo kwart voor 10 rij ik weer terug naar huis het is zo’n kleine 5 km fietsen langs de Lekdijk. Als ik een stukje onderweg ben hoor ik een scooter achter me aan komen rijden en vaart minderen. Hij komt naast me rijden en de man die er op zit vraagt aan me weet u misschien hoe laat het is. Ik vond het echt een gekke vraag zo in het donker ’s avonds dus ik zei zo half kwart voor 10 ongeveer. De man rijdt weer verder maar ergens gaat het toch wel kriebelen bij me, niet dat ik nou zo ontzettend bang ben maar het voelt toch niet goed aan. Ik ga dan ook aan de andere kant van de weg rijden, tegen het verkeer in, het is toch niet druk dus dat kan gemakkelijk. Dan rij ik aan de kant van de huizen en dat geeft me dan toch een beetje beter gevoel. Als ik een eindje verder ben hoor ik weer een scooter aankomen, kan niet zien of het dezelfde is en denk, ik rij gewoon een afrit bij een huis af waar licht brand en zo gedacht zo gedaan. De scooter komt achter me aan ook de afrit naar beneden en rijdt me voorbij. Ik stap halverwege af en ga weer terug, de scooter rijdt door en als ik later weer op de dijk rij zie ik dat hij zijn scooter in een schuurtje zet.
Blijkbaar woonde hij daar gewoon en zag ik alleen
maar leeuwen en beren op mijn weg.
Nou ja was gewoon wel weer blij om thuis te zijn. Toch niet zo prettig zo om dan te fietsen.
Ga nog even mijn foto’s zitten bekijken. Nou kan voorlopig nog lekker gaan oefenen, zal best nog wel heel wat keren proberen zijn voordat ik het een beetje doorheb wat betreft diafragma, sluitertijden en isowaarden. Maar het is heel leuk om te doen en uit te proberen.

Koud

Ik denk dat ik niks nieuws vertel dat ik het nog steeds koud vind. Er zijn best al een aantal mooie dagen geweest dat je in het zonnetje uit de wind wel lekker al wat buiten kon zitten maar nog niet echt zo dat het echt al eens een warme dag is zonder dat als het zonnetje even wegduikt je gauw weer wat warms aan wil trekken. Of het verschil tussen de voorkant en de achterkant van mijn huis 10 graden scheelt.
Weet nog uit de tijd dat we met de boot op vakantie gingen als de wind uit het noorden kwam het altijd koud was. Of zoals ze in de haven altijd zeiden. Een noordenwind is altijd koud waar ie ook vandaan komt……
Natuurlijk is het pas april maar toch…….. Ik ben het helemaal zat.
Wil geen erwtensoep meer maar salade buiten met een soepje in het zonnetje
Wil geen winterjas meer maar lekker zo naar buiten lopen
Wil geen warm vest meer aan ’s avonds omdat ik gewoon een enorme koukleum ben
Wil geen warme chocolademelk meer ’s avonds maar ijsthee
Wil niet de verwarming ’s avonds meer aan, wil gewoon de deuren open kunnen doen
Wil niet als ik wat aan het doen ben buiten helemaal verkleumd binnen komen
Wil niet het weerbericht zien dat zegt dat het het komende weekend weer koud wordt
Wil geen koude voeten meer als ik in bed stap maar zonder dekbed slapen
Wil niet dat Weeronline als terrasweer een 3 geeft, ik wil een 9

Kortom ik wil gewoon warm weer………….. en met mij veel mensen denk ik.