Dagje ziekenhuis……..

Zo een heftig dagje achter de rug. Gisterenmorgen op weg naar mijn moeder op mijn leenfiets, ging prima hoor alleen deed ik er wat langzamer over maar het had ook wel zijn leuke kanten eigenlijk. Ik zag meer en hoorde meer….en dacht zelfs ga denk maar weer zonder trapondersteuning rijden. Maar ja nu was het goed weer en weinig wind natuurlijk.
Bij mijn moeder aangekomen schrok ik me meteen een hoedje want ze lag languit op de grond in de keuken, bloed op het zeil maar ik zag wel dat ze niet buiten bewustzijn was of zo.
Ik vraag wat is er gebeurd, ja ze was weer gevallen en kon zich niet meer omdraaien en ze lag er al een half uur vertelde ze. Voorzichtig draaide ik haar op haar zij en gaf een kussentje onder haar hoofd. Durfde haar niet zoals de vorige keer dat ik haar vond op te tillen, dacht als er wat gebroken is maak ik het misschien nog erger. Dokter gebeld en die was er zo gelukkig. Met zijn tweeën een dokter erbij die het nog leren moest ook en beide kwamen eigenlijk wel tot de conclusie dat haar heup gebroken moest zijn. Ambulance gebeld en die kwam ook redelijk snel. De ontzettend aardige ambulancebroeders deelden de mening van de artsen. Ze kreeg een pijnstiller en ik pakte ondertussen maar vast wat spullen in om mee te nemen naar het ziekenhuis.
Met de ambulance meegereden naar het ziekenhuis. Had inmiddels mijn andere zussen, broer en zoon op de hoogte gebracht en mijn zus kwam met haar man ook naar het ziekenhuis. Omdat het best nog wel even duurde voordat ze weg was  (de straat voor mijn moeders huis was helemaal opgebroken) met de ambulance en deze natuurlijk niet met gillende sirenes hoefde te rijden waren zij nog eerder in het ziekenhuis dan wij.
In het ziekenhuis gingen ze allerlei foto’s maken, nou ja het hele repertoire van hartfilmpjes, bloeddruk, bloedprikken, longen luisteren. Heel vermoeiend voor zo’n oud mens natuurlijk en een lange zit voor ons al konden we wel van alles krijgen hoor, wat dat betreft was het echt prima geregeld.
Verschillende artsen kwamen langs, een chirurg die de foto’s bekeek, een neuroloog in opleiding zoals ie vertelde die wilde uitzoeken waarom ze zo gevallen was en een scan van haar hoofd wilde maken omdat ze ook op haar hoofd was gevallen. En met bloedverdunners kan het dan gebeuren dat er een bloeding ontstaat.
Nou ja om een lang verhaal kort te maken, halverwege de onderzoeken keken mijn zus en ik elkaar al aan. Mijn moeder wilde iedere keer al haar bed uit om naar de wc te gaan. Nou zei ik al als die een heup gebroken heeft gaat ze niet zo te keer volgens mij, dat moet toch wel zeer doen en daar was niets meer van te merken bij haar.
En inderdaad bleek er was niets gebroken, niets gekneusd ook zelfs. De scan die de neuroloog nog wilde maken lukte niet. Mijn moeder was het helemaal zat en wilde niet meer in zo’n apparaat, ze was echt helemaal in paniek op een gegeven moment en ik kreeg haar met moeite weer een beetje rustig, dus wij zeiden laat maar hoor.
Nou ja uiteindelijk konden ze dus niets voor haar doen, er kwam nog een geriater dat ze eventueel wel een nachtje in een zorgcentrum aan de overkant opgenomen kon worden maar ze vroeg zich ook wel af of ze niet beter gewoon naar haar eigen huis kon gaan en dat leek ons ook wel. Dus hebben we haar ingeladen in de auto en zo rond half 7 waren we weer thuis. Ik had al gezegd dat ik wel een nachtje zou blijven om te kijken hoe het ging dus dat heb ik gedaan. Zus en zwager gingen weer naar huis. Even een bammetje voor haar gemaakt en toen zat ze al bijna te slapen. Ik haar maar een beetje wakker gehouden tot de zorg kwam om haar te helpen met naar bed gaan. Volgens mij was die nog niet de deur uit of ze sliep al.
Zelf nog een tijdje tv zitten kijken en daarna ook naar bed gegaan boven. Om drie uur hoorde ik haar scharrelen in huis en ben ik gaan kijken. Helemaal aangekleed was ze koffie aan het klaarzetten want dat deed ze altijd ’s avonds en in bed had ze bedacht dat ze dat nu niet gedaan had. Ik zei ga nog maar een poosje slapen hoor als je dat gedaan hebt en dat heeft ze toen gedaan en ik ook nog een paar uurtjes.
Vanmorgen was ze al weer op toen ik om half 8 beneden kwam. Heb haar eten en een kop koffie gegeven en verder overgelaten aan de zorg en weer naar huis gegaan.
Ze begon al weer wat te mopperen en te doen en haar eigen dingen dus dan gaat het wel weer goed met haar.
Zelf even naar de Hema gefietst om daar te ontbijten en daarna naar huis weer, ook blij weer thuis te zijn, even lekker douchen en de tuin in heerlijk weer vandaag. Onderweg ben ik echt verwend op een concert van een rietzanger, een showende visdief, trotse futenouders, een eend met jongen. Deed over het fietsen waar ik normaal zo’n 40 minuten over zou doen nu wel bijna twee uur maar het was heerlijk om even buiten te zijn, te kijken, te genieten en toen ik ook nog een berichtje kreeg dat mijn eigen fiets weer klaar was. Weer een nieuwe motor gekregen met garantie,  mijn dag was weer helemaal goed.