Eigenlijk heb ik al heel lang geen last meer van voorjaar of najaarsdipjes maar met dit weer van de laatste dagen komt het wel weer heel dicht in de buurt. Getver wat kan ik daar slecht tegen.
Zondag kwam ik weer thuis met een dikke keel en flink verkouden, het is ook geen wonder met dit weer ook eigenlijk.
Blog zonder inspiratie maar wel lekker even zeuren haha…..
Vanmorgen na mijn werk gaan fietsen een eindje, het was droog en ik had afgesproken dat ik nog een collage even bij de zus van mijn vriendin zou brengen. Haar moeder hoopt binnenkort 90 jaar te worden en ze wilden haar een boek geven van mensen die haar kennen met herinneringen of gewoon leuke kaarten.
Op de terugweg had ik minder geluk, regen en een flinke hagelbui. Had al spijt dat ik een paar weken geleden mijn handschoenen uit mijn fietstas gehaald had. Gewoon ijskoude handen, gelukkig voor de wind en met ondersteuning. En dan kom ik al die schoolkinderen tegen, tegen wind zonder ondersteuning en denk dan toch maar die hebben het nog veel zwaarder als ik.
Zo koud geworden dat alleen een warme trui, hete thee en een dekentje me weer een beetje op kon warmen. Paracetamolletje erbij en ik sliep lekker een uurtje.
Van alle mensen die ik vandaag sprak heeft eigenlijk niemand zin om morgen Koningsdag te vieren. Te koud voor de buitenactiviteiten. Denk ook dat ik heel snel misschien een paar foto’s ga maken en dan lekker een dagje thuis er van maak. Hoewel als het er niet te druk ik ga is ’s middags misschien nog wel even naar het café waar een leuke band speelt. Wie weet wordt het toch nog even gezellig. Toch nog maar even de vlag van de zolder halen en morgen buiten hangen.
Wie weet valt het allemaal mee en wordt het toch nog een gezellige dag……
Foto’s zijn van vorige week toen het zonnetje nog wel scheen (het lijkt wel of regendagen langer blijven hangen). Â Ze lijken altijd helemaal zwart maar van dichtbij hebben ze eigenlijk best een mooie verenpatroon de Aalscholvers……
Gewoon Ik 