Put the radio on

Eigenlijk begon ik een paar weken geleden al ’s avonds de televisie uit te laten en de radio aan te zetten. Om eerlijk te zijn omdat Ajax geen kampioen werd terwijl iedereen en ik dus ook dat wel verwacht (en zeker gehoopt) had. Ik had er helemaal geen zin om al dat gezeur er over te horen dus radio aan en tv uit. En eigenlijk beviel me dat best goed. Lekkere muziek ’s avonds met zo nu en dan een praatje er bij. En dus bleef regelmatig de televisie uit.
Ook de laatste week kwam het er eigenlijk niet van om de televisie aan te zetten en heb ook niet het gevoel dat ik er veel aan mis eigenlijk. Mocht er wereldschokkend nieuws zijn dan hoor ik dat ook wel op de radio.
Vandaag een rustige dag, het is soms ook wel heerlijk na zo’n hectische week om even helemaal met niemand te praten een dagje.
Even nog een paar uurtjes in de tuin gewerkt voordat het begon te regenen. De vijver was helemaal vol gegroeid met kroos en heb er een paar emmers uitgehaald. Wel een klusje om te doen want het stikt van de kikkervisjes in de vijver dus moest alles nakijken zodat die niet in de container zouden belanden. Er zat ook nog een mooie salamander tussen en wat waterdieren die ik ook maar terugzette. Maar het was lekker om even zo in de tuin te zitten prutsen. Later in huis en toen, hoe haal ik het in mijn hoofd, begonnen met mijn kledingkast eens door te spitten en op te ruimen.
Deed weer verrassende ontdekkingen van kleding waarvan ik het bestaan amper meer wist, kan geen kwaad om eens te gaan “winkelen” in mijn eigen kledingkast. Maar ook wel weer dingen opgeruimd. (Heb ik nog niet genoeg op te ruimen bij mijn moeder ? )
Nou ja gewoon lekker bezig geweest. Zet mijn map met favoriete muziek op en ga lekker mee lopen zingen.
Heerlijk om zo bezig te zijn en eens ergens anders aan te denken. In de tuin is het ook nog druk met vogels leuk om te zien. Ook jongen met opengesperde bekjes en natuurlijk komen ze hun dagelijkse bad nemen of drinken uit de vijver.

 

Inpakken……

Vandaag met mijn zusje en schoonzusje afgesproken dat we alle kasten op zouden gaan ruimen. Best een klusje want mijn moeder had nog wel aardig wat kasten en aardig wat spullen ook die ze bewaarde……heel veel dat ze bewaarde.
Boven begonnen we met opruimen en zo werkten we door naar beneden. Indelen in soorten kringloop, vuilnis, wat we zelf wilden bewaren, kleding voor Leger des Heils of een dergelijke instelling en zo gingen we aan de slag.
Het ging in een rap tempo, mijn zus had er echt de vaart in. Ik begrijp het wel ze moet deze week veel werken weer en daarna gaat ze bijna met vakantie.
Maar soms ging het mij wel wat te snel en ik had ook echt wel met dingen waarvan ik dacht, daar wil ik eigenlijk nog even over nadenken of ik dat weg wil doen en zeker gold dat voor papieren en dingen die mijn moeder bewaard had zoals krantenknipsels. Het gevolg was wel dat ik ongeveer 7 dozen met spullen heb staan die opgehaald moeten worden terwijl mijn zusje een fietstas vol had. Ze wilde gewoon niks hebben. Mijn schoonzusje had ook wel een aantal dozen die ze wilde hebben of waar ze iets mee wilde of een bestemming voor had.
Ik kon het gewoon niet zomaar alles opeens wegdoen. Van die dozen zal er best nog een aantal dingen toch nog naar de kringloop verdwijnen maar wel als ik het zeker weet dat ik het niet wil bewaren en niet in zo’n opwelling.
We hebben ook wel onwijs gelachen hoor met elkaar. Mijn schoonzusje die achteraan gestaan heeft bij het uitdelen van borsten zegt op een gegeven moment, ik wil wel een BH van moeder hebben en die had vooraan gestaan. Dan heb je pech zeg ik, die heb ik al weggedaan maar halverwege vinden we er toch nog een dus roep ik, je hebt geluk hoor hier heb je er nog een. We liggen echt in een deuk van het lachen.
Of als ik een plastic haarkapje tegenkom die ik mijn zus op haar hoofd zet, het ziet er niet uit. Maar het is ook best goed om het zo te doen denk ik. Gewoon een beetje luchtig maar ook soms wel ontroerend met wat ze allemaal toch nog bewaard had zeker met speciale kaarten die ze had gekregen. Die wil ik gewoon nog eens goed bekijken allemaal en niet zomaar weggooien. Dat kan altijd nog wel.
Aan het einde van de dag zijn we echt klaar, alle kasten zijn leeg en de stapel vuilniszakken en dozen voor de kringloop zijn vol.
Het is ook echt hier en daar een ruilhandel, ik wilde graag de magnetron, heb zelf een combi waar ik totaal niet mee overweg kan en die wilde dan mijn schoonzusje weer hebben, dus zo even geruild. En zo ging het nog met meer dingen. Ik wilde graag een kleine koelkast en mijn zoon weer dan weer iemand voor mijn combi koelkast. De buurman kan ook nog het een en ander gebruiken dat hij op komt halen. Voor een aantal dingen wisten we ook weer andere mensen die dat best konden gebruiken en dat is toch prima.
Beter iemand er weer gelukkig mee maken, je kan het allemaal wel ergens op een verkoopsite zetten maar dan moet je ook weer zoveel keren daar zijn voor mensen die komen kijken. Beter maar gewoon lekker weggeven dat is prima.
Ik heb nog een vestje uit de kledingzak gevist dat ik altijd droeg als ik bij mijn moeder in de tuin werkte. Gewoon om sentimentele redenen en denk dat ik het ook best nog wel veel zal dragen, het is zo’n vestje dat je aantrekt als het net een beetje frisser is.
Vandaag kreeg ik nog heel veel kaarten, brieven, hele verhalen over mijn ouders, het doet me onwijs goed om ze te lezen. Het is ook wel een dubbel gevoel als ik naar huis fiets, toch iedere keer een stukje afscheid eigenlijk nemen. Maar het is goed zo zoals het gaat in goede harmonie en ook gewoon gezellig met elkaar maar ook altijd dat gevoel een beetje op de achtergrond dat mijn andere zus dit mist en dat blijft gewoon jammer al is het haar eigen keuze.