Nachtexcursie Eendenkooi

Twee weken geleden ging ik met Wim naar een nachtexcursie in de Eendenkooi bij ons in het dorp. Een excursie op zoek naar vleermuizen en nachtvlinders. Het was echt zo’n zwoele avond (ja ook die hebben we dit jaar, op een hand te tellen, gehad) dus we troffen het.
Eerst rondgekeken in het bezoekerscentrum waar veel opgezette dieren staan, ook de soorten nachtvlinders die in de Eendenkooi ontdekt zijn, meer van 200 soorten, vind het echt ongelooflijk. Er was een gids die er enorm veel van afwist. Hoorde namen waar ik nooit nooit van gehoord had maar goed dat is niet zo gek als er zoveel soorten zijn.
Er waren witte lakens gespannen met lampen daarboven waar de vlinders en andere insecten dan op afkomen. Kijk maar eens bij een lantaarnpaal daar stikt het ook altijd van allerlei beestjes die er rondvliegen. Wat bij mij achteraf de vraag opwierp die ik niemand hoorde stellen die avond, ik dus ook niet, waarom vliegen nachtdieren naar licht toe……Dit vond ik er over op Vlindernet:
Lamp en laken  Het werken met licht is een eenvoudige manier om nachtvlinders te lokken en te inventariseren. Deze methode is ontleend aan de eigenschap van nachtvlinders om op allerlei lichtbronnen af te vliegen en door het felle licht gedesoriënteerd te raken. Waarom ze op licht afkomen is nog steeds niet bekend.
Door op een donkere plaats een lamp neer te zetten, worden meestal veel soorten nachtvlinders aangetrokken. De vlinders komen op het licht af, blijven vaak even wild heen en weer vliegen (sommige vlinders hebben de vervelende gewoonte om naar binnen te vliegen in mouwen, broeken of bij hoge uitzondering zelfs in het oor van nachtvlinderaars die dicht bij de lamp staan) en gaan dan in de buurt van de lichtbron zitten. Op een warme zwoele avond kunnen op deze manier honderden vlinders worden gelokt. Om de vlinders goed te kunnen bekijken wordt meestal een wit laken op de grond gelegd of wordt een laken verticaal tegen een stellage gespannen. Tegen deze witte achtergrond gaan de vlinders rustig zitten en zijn ze goed te zien.
Toen het nog licht was kwamen er wel al wat insecten maar nog niet veel vlinders op de witte lakens af. Wij gingen toen onder leiding van de kooiker de kooi in. Hij had een batdetector. Zoals de meeste mensen wel weten natuurlijk zenden vleermuizen een signaal uit dat weerkaats op voorwerpen in de omgeving om zo de locatie te bepalen. Die tonen zijn voor het menselijk oor niet te horen maar dat apparaat vangt ze wel op.
Hoewel we gevraagd waren een zaklantaarn mee te nemen vroeg de kooiker toch of we ze uit wilden doen omdat je snel went aan het donker. En dat was wel zo, alleen op het heel donkere gedeelte vond ik het wel lastig, moest je meer voelen waar je liep dan dat je wat zag, maar ik ben er zonder vallen doorheen gekomen en dat is voor mij al weer een hele prestatie. Op verschillende plaatsen hielden we stil maar de vleermuizen waren deze nacht niet zo heel erg actief. Een enkele keer hoorden we de hoge geluiden en een keer zag ik een vleermuis vliegen. Maar goed op zich was het best mooi om zo in het donker door de kooi te lopen. Iedereen was ook echt stil, dat prachtige weer, zo nu en dan het geroep van de bosuil die daar ook nestelt.
Teruggekomen zaten de lakens echt vol met vliegjes en nachtvlinders, heb wel geprobeerd een aantal te fotograferen maar zo gemakkelijk was het niet. En alle namen die ik hoorde was ik al snel weer vergeten.
Wim was in gesprek geraakt met de kooiker over de oervogel. Ze hadden een gezamenlijke interesse. De kooiker is ook preparateur en had met een inzending van een oervogel Archaeopteryx (gemaakt van het lijf en veren van andere vogels)  de eerste prijs gewonnen op het Nederlands kampioenschap prepareren. http://www.museon.nl/nl/een-oervogel
De vrouw van de kooiker kwam nog met wat drinken. Het was gewoon nog heerlijk om zo midden in de nacht zonder jas of iets daar te zitten. En voor Wim een uitnodiging van de kooiker om eens te komen kijken naar die oervogel. Wat ik dan natuurlijk weer niet uit kon staan haha wilde al zo graag eens alleen die kooi in om foto’s te maken maar nee hoor geen sprake van en hij krijgt meteen een uitnodiging. (Grapje hoor, vond het heel leuk voor hem).
Op weg naar huis kwamen we nog langs het café waar ik werk, het was nog open en we zijn daar nog wat gaan drinken zodat we uiteindelijk om half 3 weer thuis waren na een onwijs leuke avond.