Room to move

Mijn bijkeuken is best groot, al mijn apparaten staan daar zoals de vriezer, de koelkast, de wasmachine, de gereedschapskast en sinds het overlijden van mijn moeder kwam daar nog een wasdroger, koelkast en een wasmachine bij.
Best groot maar ja met zoveel apparaten er in kon ik op zijn Hollands gezegd “mijn kont niet keren”. In de winter wil ik ook nog mijn fiets in de bijkeuken hebben omdat mijn schuur te vochtig is en mijn accu onder een bepaalde temperatuur niet meer opgeladen kan worden.
En zo werd het echt behelpen. Mijn dubbele vriezer/koelkast is bestemd voor mijn ex die hem graag wil hebben maar hem nog steeds niet opgehaald heeft.
Dat zal ook wel weer door zoonlief gedaan moeten worden en die barst natuurlijk van zijn werk dus wilde ik er ook niet teveel over zeuren.
De wasdroger is voor zoon en schoondochter bestemd, hij is praktisch nieuw en komt bij mijn moeder vandaan. Zelf gebruik ik nooit een wasdroger dus komt hij bij hen goed terecht.
Maar soms kan ik er niet helemaal tegen als ik dan amper mijn koelkastdeur open kan krijgen, dat resulteerde al eens een keer dat ik mijn fiets haast niet in de bijkeuken kreeg en ik opeens die andere rotkoelkast zo in de weg vond staan dat ik er een zet tegen gaf waarbij dus mijn stopcontact opeens half van de muur kwam. Dat was niet echt helemaal de bedoeling maar ja, ben ook maar een mens.
Vandaag had ik een dag dat ik niets “moest” geen wekker hoefde te zetten dus om 10 uur pas wakker werd, had nog wat in te halen blijkbaar. Zo heerlijk.
Het was hier prachtig zonnig weer en ik ging even wat lopen rommelen in de tuin. De weggehaalde stokken van de tomaten lagen er nog en zo nog wat van die rommelige dingen waar ik even niet aan toe kwam. Dus een mooie dag om dat even te doen. Heerlijk hoor zo op mijn gemakkie.
Als ik even naar binnen ga om een bakje thee te drinken ga ik aan een kant van mijn keukentafel zitten waar ik nooit zit omdat ik geen zin heb om mijn laarzen uit te trekken en dus niet de hele keuken door wil banjeren met mijn baggerlaarzen.
Ik zit zo naar buiten te kijken en zie opeens een bijzondere vogel, nou ja bijzonder maar ik had hem nog nooit gezien in de tuin. Eerst dacht ik dat het een putter was of distelvink door de gele kleur maar al gauw zag ik dat ie dat niet was. Hij hipte heel snel van steen naar steen bij mijn vijver en liep langs de rand ook snel hippend heen en weer. Wat me meteen deed denken aan een kwikstaart.  Ik zat niet alleen aan een vreemde kant aan de tafel maar ook mijn camera lag nog eens naast me. Dus kon ik snel een paar foto’s maken.
Kan ze niet bewerken dus ze zijn een beetje wazig nog, ook omdat ze door het raam genomen zijn natuurlijk. Maar was er wel blij mee. Even later kwam er ook nog een reiger op mijn schuurdak zitten, die was dan weer wat minder welkom. Zoekend in mijn computer zag ik dat het een grote gele kwikstaart was. Doordat mijn vijver zo laag staat qua water is er een soort strandje zal ik het maar noemen gekomen en daar liep ie lekker insecten en lekkere hapjes te eten.
Als ik weer de bijkeuken binnenkom irriteert de koelkast me weer zo dat ik denk, die gaat de schuur in, hoe ik het doe doe ik het. Het gewicht is het niet, hij is alleen onhandig maar als ik wat wil dan lijkt het wel of ik ergens extra energie of zo vandaan krijg. En hij komt inderdaad in de schuur.
Meteen even alles schoongemaakt en net als ik de wasdroger ook wil gaan verplaatsen krijg ik een appje van zoonlief waarin ie vraagt of het uitkomt om de wasdroger op te halen.
Hoe bestaat het maar wel lekker hoor en wat een ruimte opeens in de bijkeuken. Room te move en mijn fiets kan er weer goed staan terwijl ik ook de koelkastdeur weer open kan krijgen. Heerlijk en zo onverwacht. Het heeft zo moeten zijn.