Een man een man ………

,Twee jaar geleden kreeg ik een nieuwe buurman, een man van een jaar of 30 dus beetje leeftijd van mijn zoon denk van Surinaamse afkomst. Hij kwam te wonen in een huis waaraan, doordat mijn buren al wisten dat ze wilden gaan verhuizen, ook de laatste jaren niet veel gedaan was.
Bovendien verkochten ze de grote blokhut die in de tuin stond en namen ook van het terras een aantal tegels mee.
Dus echt in een paleisje kwam hij niet terecht. Er moest zowel binnen als buiten veel gedaan worden. Hij werkte destijds in Tilburg waar hij met openbaar vervoer naar toe moest en had ook nog een zoontje van een jaar of 4 waar hij een aantal dagen voor zorgde.
In huis werd het aller nodigste gedaan en hij ging er wonen. Hij kwam kennis maken en soms kwam hij wel eens vragen of hij iets mocht gebruiken zoals een trap op zo, geen probleem en kreeg altijd alles weer netjes terug.
Best een praatjesmaker met mooie verhalen maar heb ook absoluut verder geen last van hem, ooit een keer een luidruchtige barbecue maar goed wat wil je meteen groep van die jonge gasten op een mooie zomerdag. Dat stoort mij niet en toen ik na ongeveer 2 uur naar van die hakketak muziek te hebben geluisterd, zoals ik dat noem je kent het wel van die auto’s die langs rijden, ramen open en maar dreunen,  vroeg heb je ook nog een ander repertoire was dat geen enkel probleem. Hij is echt een leuke, lieve en ook best goeie vader vind ik voor zijn zoontje, dat is echt een leuk joch.
Vanaf het begin hadden we afgesproken. liever tegen elkaar zeggen als er iets is wat je stoort en dat deden we ook.
Een jaar geleden viel de schutting tussen onze tuinen bijna om en we overlegden en besloten samen een nieuwe schutting neer te zetten. Ik zocht de schutting uit, ging naar hem toe om te overleggen over de prijs en het materiaal en hij was het er mee eens, we zouden ieder de helft betalen.  Peter zette de schutting neer, in de tijd dat hij daar mee bezig was verwijderde ik nog het onkruid bij Alex zoals hij heet de buurman uit de tuin, had toch niets anders te doen en toen hij ’s avonds thuiskwam hoefde hij niets meer te doen.  Wat fijn dat je zoon dat gedaan heeft zei hij en op zijn vraag wat hij wel een dronk zei hij een goeie fles wijn voor hem te kopen.
Na een week vroeg hij of hij de rekening nog kreeg zodat hij hem kon betalen.
Ik bracht de rekening en hoorde daarna helemaal niets meer, zag geen geld, de beloofde fles wijn kwam ook nooit en zijn verhalen waren altijd mooi en altijd was er wel iets waardoor hij niet kon betalen als ik het vroeg.
Eerst dacht ik laat maar, maar voor mij is het ook een hoop geld dus in april toen de schutting een jaar stond heb ik hem toch maar weer even geappt over die betaling.
Helemaal vergeten, appte hij terug, eind van de maand kan ik het betalen.
Dat was gisteren inmiddels weer drie maanden geleden. Dus gisteren weer geappt dat ik het vervelend vond om steeds om mijn geld te moeten vragen. Een man een man, een woord een woord en ik merkte ook wel als hij thuis was (hij is er niet zoveel, zat vaak bij zijn vriendin) dat hij me een soort ontweek wel. En dat ik het jammer vond dat het onze verstandhouding ook zo verstoorde. En ik stelde hem voor om dan met 20 euro per maand af te betalen.
En dat werkte blijkbaar, hij appte terug dat hij in de hoek zat waar de klappen vielen momenteel financieel maar dat hij vanavond de eerste 20 euro zou komen brengen en verdraaid dat deed hij nog ook.
Hij vertelde dat volgende week zijn vriendin bij hem introk waardoor ze minder kosten hadden en hij de rest aan het einde van de maand kwam betalen. Ik zei ik vind 20 euro per maand ook prima hoor als dat voor jullie beter uitkomt, dan komt het er ook vanzelf een keer. Ik wacht het maar weer even af. Wel blij dat het weer even uitgepraat is.
Hij vertelde ook nog dat hij zijn tuin onkruidvrij ging maken, dat heb ik hem al zoveel keren horen zeggen, ik wacht het maar af. De schutting is hoog genoeg, ik zie er weinig van alleen de voortuin is ook echt vol met onkruid dat dan weer bij mij ook uitzaait net zoals de achtertuin. In het stuk grenzend aan zijn tuin is het onkruid bij mij ook minimaal drie keer zoveel als in het andere gedeelte van mijn tuin en dat is ook best vervelend. Nu vind ik werken in de tuin geen straf maar toch al die distels die opkomen heb ik al die jaren nog nooit in mijn tuin gezien. Vorig jaar heb ik hem de blokhut van mijn moeder gegeven die hij nooit opgebouwd heeft en nu ook voor oud vuil in zijn tuin staat. Ik weet het als je wat weggeeft dan is het zijn verantwoording maar ik vind het toch wel zonde dan had ik hem liever aan een ander gegeven die er wel wat mee had kunnen doen. Maar goed, eens gegeven blijft gegeven en daar moet ik verder niet over zeuren al vind ik het stom want hij heeft geen schuur en zou zo een mooie blokhut gehad hebben om zijn spullen in te zetten.
Nou ja ben wel blij dat de eerste aanzet gegeven is weer en misschien met de komst van zijn vriendin dat dingen ook zullen veranderen, vrouwen kunnen wat dat betreft soms een goeie invloed hebben. En ik snap ook best dat hij met een baan, verzorging van een kind, opknappen van het huis en dan ook nog die tuin waar hij helemaal niets mee heeft dat er wel eens bij inschiet hoor. Heb zelf bij hem in de voortuin al een paar keer de grootste paardenbloemen er uit gestoken want ik bleef onkruid wieden. En eigenlijk jeuken mijn handen zo nu en dan om zijn tuin eens aan te pakken haha. Hou wel van die uitdagingen maar goed voorlopig maar ff niet. De laatste maanden wel genoeg gedaan overal nu maar even nog echt vakantie houden nog een dag of 10.  En wie weet komt die fles wijn ook nog een keer………….