De merel zingt…..

Het gaat slecht met de merels in Nederland. Hun aantal is in vergelijking met vorig jaar rond deze tijd met 15 procent verminderd. Dat blijkt uit tellingen van Sovon Vogelonderzoek. Het gaat om de sterkste afname sinds het begin van de tellingen in 2007. De daling hangt mogelijk samen met uitbraken van het voor merels dodelijke Usutu-virus in de zomers van 2016 en 2017.
Virus overgebracht door muggen
Het virus, dat oorspronkelijk uit Afrika komt en niet gevaarlijk is voor de mens, wordt overgebracht door muggen. “De uitbraken zijn aanleiding om de aantalsontwikkeling van de merel nauwlettend te volgen”, meldt Sovon.
Een besmette merel is vaak gemakkelijk te herkennen. Ze zien er ongezond en verzwakt uit. Eenmaal besmet sterft de vogel binnen twee tot drie dagen. Volgens de vogelonderzoekers lijkt er in buitengebieden minder aan de hand te zijn, met een daling van het aantal merels met 4 tot 6 procent.
Bron RTL nieuws.

Ieder jaar had ik altijd wel merels in de tuin, zelfs een jaar dat pa en moe met hun jongen mijn tuin in kwamen alsof ze even wilden laten weten dat hier wel lekkere wormpjes te vinden waren. Vorig najaar vond ik een dode merel achter mijn schuur.
Van de winter zag ik toch weer zowel een Pa als een Ma Merel regelmatig langskomen, ik werd er altijd wel vrolijk van, vind merels zo leuk.
Maar in het voorjaar zag ik ze zelden, miste ik ook het zingen zoals ik jaren hoorde als hij op het dak van de buren letterlijk en figuurlijk het hoogste lied zong of bij tijd en wijle een wormpje mee kwam pikken.
Gisteren was ik even wat plantjes in de tuin aan het poten. Ik deed dit op een stukje tuin waar ik van de winter al een soort composthoopje had gemaakt, had daar al mijn tuinafval opgegooid en de onderste laag was gewoon heel goede aarde geworden en het wemelde er dan ook van de insecten en vette wormen waarvan er een paar boven de grond bleven liggen.
De nog onverteerde bovenste laag had ik al in mijn compostvat gedeponeerd (ja heel verstandig met kleine schepjes verdeeld over de dag en niet te zwaar getild)
Ik was even binnen een kopje thee gaan halen en toen ik terugkwam zat daar pa merel, ik werd er helemaal vrolijk van, pakte even mijn camera en ging even op een andere stoel zitten wat verderaf dan ik van plan was om hem zijn gang te laten gaan.
Met een volle bek met wormpjes en andere beestjes vloog hij weer weg maar niet voordat ik er wat foto’s van had gemaakt. Zo’n mooi gezicht vond ik het. Bij de tweede pootactie gooide ik expres nog een paar wormpjes op de grond (arme wormpjes) en ja hoor daar kwam ie weer. Ondanks zijn volle bek zat hij nog even op de schutting een riedeltje te geven en dat maakte me zo blij. Hoop dat hij de wormpjes naar zijn jongen gebracht heeft en ze weer vaste gasten in mijn tuin worden. Ze zijn meer dan van harte welkom bij me.
De ene foto op de schutting was tegen het licht ingenomen, eigenlijk mislukt maar vond hem toch wel leuk zo……