Sommige dingen verleer je nooit zeggen ze maar ik weet niet of dat ook echt waar is.
Al meer dan twee jaar heb ik geen auto gereden. Toen mijn zusje haar autootje verkocht kwam het er gewoon niet meer van om in een auto te rijden.
Zolang mijn zoon nog mijn VW polo had, die hij van mij gekocht had toen ik hem wegdeed, zei hij wel vaak, als je hem nodig hebt haal hem dan maar op, hij werkt bij mij in de buurt. Maar ik heb dat eigenlijk nooit gedaan. Stapte wel op de fiets.
Voor mijn vakantie vroeg mijn vriendin of ik vandaag met haar mee wilde gaan naar de oogarts en of ik dan wilde rijden want er stond dat bij dit onderzoek zij niet terug mocht rijden.
Ik zei ja, dat wil ik wel doen. Was ook helemaal niet zenuwachtig of gedacht zou ik dat nog wel kunnen na twee jaar niet meer rijden.
We gingen gewoon op pad en na 100 meter wist ik al dat het leek alsof ik nooit uit mijn auto gestapt was. Misschien scheelt het dat ik weliswaar op een fiets maar toch wel dagelijks in het verkeer zit. En in de parkeergarage parkeerde ik de auto zonder mankeren in een keer achteruit in een krap plaatsje. Vond dat altijd al leuk om achteruit te parkeren of in te parkeren. Beetje rare tik want de meeste mensen hebben daar juist een hekel aan.
Ik vond het zelfs wel weer leuk om eens te rijden en mijn vriendin (ze is al wat ouder en haar man rijdt ook niet meer) zei ook eigenlijk moet je gewoon voortaan maar rijden als we ergens naar toe gaan. Heel eerlijk zei ze er ook bij uit eigenbelang, als er eens wat is dan kan je ook rijden. Ik merk wel dat zij er zelf steeds meer moeite mee krijgt. En nog best vaak naar het ziekenhuis moet voor controle voor haar reuma en andere klachten.
Op zich lijkt me dat ook wel een prima idee, niet dat we nou zo vaak met elkaar op pad gaan maar toch als ik zo nu en dan weer een rij dan hou ik het ook een beetje bij.
Alles was gelukkig goed bij de oogarts, ze was doorgestuurd omdat de opticien een te hoge oogdruk had geconstateerd. Het bleek dat de manier waarop een oogarts met een pufje dat doet vaak een te hoge druk aangeeft. Eigenlijk moet je dat uit laten voeren door een optometrist die doet dezelfde test als deze oogarts deed. Ze hoefde niet terug te komen na drie jaar nog eens laten testen bij een optometrist. Een geslaagde missie dus vandaag zo samen. Ik kon het nog en vond het nog leuk ook…….
Gewoon Ik 
Goed te weten.
Ja dat van die oogarts wist ik ook niet. Zo worden mensen vaak ten onrechte doorgestuurd.
Ik heb nooit mijn rijbewijs gehaald, dat wilde ik de gemeenschap niet aandoen…hihi.
Haha ik heb het ook laat gehaald hoor, was al 33 jaar toen ze me overhaalden om het toch eens te gaan halen. Geen spijt maar ben nooit een enthousiast rijder geweest.
Het rijden op zich verleer je niet maar als je lang niet gereden hebt raak de de feeling met het drukke verkeer een beetje kwijt.
Maar het hangt er natuurlijk ook wel een beetje vanaf in welke omgeving je woont. Ik vind het altijd wel lastig om in een vreemde auto te stappen, gas en rempedaal voelen vaak net even anders aan en in het drukke stadsverkeer kán zo’n verschil een verkeerde inschatting opleveren, en dus een aanrijding in het ergste geval.
Bij ons is het wel een redelijk rustige omgeving alleen naar dat ziekenhuis was het wat drukker. Ik heb nooit moeite gehad om in een andere auto te stappen. Toen ik mijn eigen auto nog had is het wel regelmatig gebeurd dat ik in een week tijd in drie verschillende auto’s reed. Van mijn zus die niet graag reed en van mijn vriendin toen een tijd toen ze zelf niet kon rijden. Maar je hebt gelijk de feeling raak je misschien wat kwijt. Hoewel ik natuurlijk ook op de fiets wel dagelijks in het verkeer zit en dan ga ik ook wel naar Rotterdam, Gouda, Dordrecht waar het behoorlijk druk is.
Toch goed om het te onderhouden. Ik rij ook niet veel zou veel vaker moeten. Het kost me eigenlijk teveel energie. Maar naar tandarts of ziekenhuis of vriendinnen, familie lukt me gelukkig nog steeds en lang leve de tomtom dan rij je toch een stuk veiliger.
Ja die Tom Tom is inderdaad heel prettig wel. Al heeft mijn vriendin dat trouwens niet in haar auto maar dit was zo’n makkelijke route om te rijden.
Ik rijd in de vakanties vaak in de auto van mijn zus………. maar, vindt het altijd wel moeilijk. Want het voelt zo fijn achter het stuur, en dan mis ik een auto extra. Maar verleren doe je dat niet, gelukkig.
Ik had dat ook. Het voelde weer zo goed aan om te rijden. Ik mis hem soms ook nog wel zeker in de wintermaanden als ik eens ’s avonds ergens naar toe zou willen.