Ken je dat, je hebt opeens zo’n nummer in je hoofd dat er niet meer uitgaat en vandaag had ik het ook. Waarschijnlijk kwam het doordat ik bij de kringloop liep van Dorcas, een christelijke instelling die met de opbrengst allerlei projecten ondersteunt.
Ik vond er een miniboekje met allemaal wel heel christelijke wensen, waar weer niks mis mee is maar ik hoefde hem niet in mijn kastje te hebben. Voor mij een beetje teveel EO. Onderweg verder fietsend dacht ik wel, hoe mooi was het vroeger eigenlijk best wel in mijn jeugd. Dat kinderlijke geloof dat er altijd iemand was die voor je zorgde en je nergens bang voor hoefde te zijn.
Ik vergeet maar gauw even de hel en verdoemenis die ook gepreekt werd en mijn gereformeerde stemmetje hoor ik nog steeds ergens in mijn achterhoofd wel eens wat zeggen. Al moet ik zeggen dat hij wel aardig verstild is de laatste jaren. Gelukkig wel.
En zo verder fietsend kwam het nummer “tel je zegeningen, tel ze een voor een, tel ze allen en vergeet er geen” opeens in mijn hoofd en dat bleef er maar zitten.
Voor het eerst koos ik weer de rustige wegen door de polder en behalve wat fietsers, wandelaars kwam ik gelukkig geen vervelende man tegen. Dat was de eerste zegening die ik maar telde vandaag.
Bijna 40 km gefietst, het was heerlijk weer en zag hier en daar al weer futen die aan het baltsen waren. (Foto’s uit archief) Ik voelde dat de warmte van de zon ook al sterker werd.
Thuis werd er stevig doorgewerkt. Gisterenavond werd ik verrast in mijn badkamer dat ze het raam er uit gehaald hadden. Ik had dat helemaal nog niet gezien. Een zootje in mijn badkamer, getver maar ja dat hoort er bij dan. Vroeg me wel af wanneer er weer een nieuw in zou komen want volgens mij is de planning eerst alle daken, goten en dat soort dingen en daarna de ramen er pas in. Vanmorgen meteen even gaan vragen en vandaag of morgen zeiden ze. Prima geregeld. Ze hadden het binnen ook heel scheef gezaagd allemaal. Ik heb echt een heel kleine badkamer/douche en die heb ik een aantal jaren geleden mooi opgeknapt met kunststof schroten op het bovenste stukje dat niet betegeld was. Ik weet nog hoeveel gepriegel en wat een vervelend werk het was om het langs die ramen goed te krijgen. Ik vroeg dus wel of ze niet de hele boel zouden slopen want het nieuwe raam heeft een andere maat en ik ken mijn muren in die badkamer die zijn vreselijk slecht. Ze beloofden het netjes weer af te werken.
Eind van de dag belt mijn huisarts op. Ze vond toch dat thuis mijn bloeddruk wel wat te hoog was en vond het nodig medicijnen er voor te nemen. Ik vertelde mijn ervaringen met dat apparaat (heb nog steeds een zere arm, het was ook de arm die ik een paar jaar geleden gebroken had) Ik vroeg ook of ze gezien had hoe de eerste meting in de praktijk was geweest. Ze bekeek het nog een keer en zei, ja inderdaad die was wel goed.
Ik heb haar een deal voorgesteld, zij telt 5 % van de uitkomst af i.v.m witte jassen bloeddruk en ik zorg dat ik 5 kg afval en over drie maanden kom ik dan nog een keer de bloeddruk meten bij haar. Ze was het er meteen mee eens, ze moest ook wel een beetje lachen haha. Heb best een leuke arts hoor. Deal dus…….
(wordt vervolg anders wordt het wel weer een heel lange blog)
Soms moet je meedenken met een arts. Kunnen ze tegenwoordig vaak best tegen.
Lekker gefiets weer. Het gaat weer goed komen met de zon. Heerlijk.
Ja het was weer heerlijk hoor. Paar dagen zo die volle zon doet iedereen goed. Mijn arts kan ik altijd wel mee overleggen hoor. Is geen autoriteit.
Opbouw van stress
voor er kan vernieuwd worden moet al het oude vaak stuk
zonder de onafwendbare afbreekwerken
zal je van een verbetering niets merken
wat men soms wel snel ziet is de hoogte van de bloeddruk
Hopelijk is ondertussen alles, zoals in mooie dromen
zonder problemen piekfijn in orde gekomen, Anneke.
Lenjef
Er zit weer een raam in, ze zijn nog wel een paar maanden bezig maar dat geeft mij geen stress hoor. Het is nog wel gezellig ook dat gedoe al wordt het wel een zootje overal haha.
Die 5 kilo, vliegen er bij jou af, wanneer je weer lekker in de tuin gaat spitten Anneke. Een mooi gezicht die futen hè?
Ja dit waren wel foto’s uit ’t archief ze wilden niet poseren voor me ;)…. het blijft een prachtig gezicht.
Lijkt me raar om ineens je badkamerraam te missen;-)
De tekst van dat liedje ken ik ook nog wel maar de melodie waarop het gezongen werd ben ik kwijt, . Gelukkig heb ik dat liedje ook niet nodig om mij m’n zegeningen te laten tellen, net als jij genoten wij van het heerlijke weer vandaag. Niet op de fiets maar met de auto naar Scheveningen en dáár heerlijk langs de boulevard geslenterd en er wat gegeten. Henk heeft al een bruin gezicht, dat zal jij ook wel hebben met dat fietsen in de zon.
Heerlijk hoor dat het weer kon. Ik kleur niet zo snel maar als de zon weer wat sterker wordt dan wel. Zit nooit te zonnen. Denk dat veel mensen er wel aan toe waren. Nou mijn raam was niet open hoor die isolatieplaten zaten er wel voor maar toch, heb het altijd open staan voor ventilatie.
Henk wordt van dit zonnetje al bruin, je kunt écht al aan hem zien dat hij buiten was.
Heerlijk toch. Ik vind altijd dat mensen ook vrolijker zijn, groeten meer…
Volgens mij is dat ook echt zo!
Gelukkig verwachten artsen tegenwoordig geen ja knikkers meer ….. ik ben benieuwd 🙂
Ja ik ook hoor, nou ja 5 kg in 3 maanden moet wel lukken.