Het dilemma….

Daar zit ik dan vanmiddag in mijn schone huisje helemaal klaar om morgen te vertrekken naar Apeldoorn als ik de extra uitzending hoor over het coronavirus en de maatregelen en adviezen die gegeven worden.
Een daarvan is vermijd het openbaar vervoer als je ouder bent.
Om een uur of 5 belt Peter me op en ik vertel hem mijn dilemma, wat moet ik doen, wel of niet naar Apeldoorn gaan. Hij is er redelijk luchtig over, je gaat de goede kant op mam, als je nou richting Brabant zou moeten. En ja in Italië daar is alles toch wel anders dan hier in Nederland geregeld. Je bent toch gezond en mankeert niets.
Had er zelf ook al over na zitten denken. Dan maar met de fiets naar Gouda (nog wel een dingetje met die knie maar goed, wel te doen, dan maar wat langer onderweg) zodat ik de bus zou vermijden. En had me voorgenomen, ik neem dan een 1e klas kaartje daar zitten altijd maar een paar mensen.
De trein waar ik gewoonlijk mee gaat is altijd een heel drukke trein en zeker als ik naar huis ga is het altijd wel stampen.
Eigenlijk had ik mijn besluit al genomen om toch maar te gaan.
Zo’n uur of 7 belt Peter me weer en zegt, mam denk er toch maar eens over na hoor, ze raden toch echt aan oudere mensen om niet met het OV te gaan. En ik hoorde dat het hier nu al net zo erg is als twee weken geleden in Italië het geval was.
Mijn twijfel die ik al had werd nog wel groter en ik ging Wim opbellen en vertelde mijn dilemma. Tja en ook hij had zoiets ik snap het best als je niet komt met het OV. Ja als ik naar hem op de fiets zou kunnen was het totaal geen probleem. Vorige week kon ik ook al niet door mijn val. Ik baal er best van maar ja soms zijn dingen belangrijker.
En ik ben echt niet iemand die als een slaaf van alles opvolgt wat er gezegd wordt maar toch, we zullen dit als Nederland met elkaar moeten klaren en die adviezen worden niet voor niets gegeven. Je moet toch vertrouwen op deskundigen. Hoewel die het naar mijn gevoel ook niet altijd precies weten omdat het gewoon zoiets onbekends is.
Ik blijf dus thuis.  Wim gaat alles op zitten noemen wat hij al voorbereid heeft voor ons weekend. Hij kookt altijd iets bijzonders en had voor morgen een Japans gerecht gedacht. De pestkop.
Alle inkopen al gedaan……. ik zeg hou op, hou op, het is kwart voor 8 stop maar ik fiets gauw naar Appie en koop een fles wijn en ga me bedrinken vanavond. Hij schiet in de lach maar gaat vrolijk verder. Ik had voor zaterdag al een leuke route opgezocht om te gaan fietsen. Speciaal voor jou van die beschuiten gekocht die je zo lekker vind.
Mijn schuldgevoel groeit en groeit maar nee hoor, hij snapt het best hoor.Dit wordt weer een weekendje zonder hem..  ik ga hem zeker missen. Getver. Dat is het risico van een lange afstandsliefde en beide zonder auto afhankelijk van OV. Het is niet anders maar ik hoop dat het snel beter gaat met dat virus en het onder controle is. We moeten het met elkaar maar uitzitten….. ben niet de enige die zijn planning moet omgooien.
Kan gelukkig weer lekker fietsen en buiten zijn, in de tuin werken op mijn gemakkie als het weer meezit, daar heb ik geen last van virussen en dat soort dingen…… vervelen zal ik me zeker niet maar jammer is het wel.