Bij het opruimen vond ik ook nog een doos met sigarenbandjes.. ik heb ze ooit van iemand gehad en gedacht, wat leuk die spaarde ik vroeger. Ze zitten zelfs in een oude sigarendoos van het merk Uiltje.
Heel toevallig afgelopen zondag kwam mijn zus een bakje doen en kwam het gesprek zo op sigarenbandjes en zij vertelde dat ze nog albums daarvan heeft.
Dat heb ik niet, weet ook niet meer of we gezamenlijke albums hadden of iedere een eigen album. (Op de foto mijn zusje en ik sigarenbandjes uitzoeken en inplakken, mijn vader op de achtergrond speelt op zijn mondharmonica) We gingen merken noemen Agio, Willem II, Karel I, Hofnar, Ritmeester, Elizabeth Bas, Uiltje……. en er waren er natuurlijk nog veel meer sigarenmerken.
Elizabeth Bas vond ik altijd zo’n bijzondere foto…. vroeg me altijd af of het nu een foto van een man of een vrouw was. In Wiki lees ik het volgende er over…
Elisabeth Jacobsdr Bas (Kampen (?[2]), 1571 – Amsterdam, 2 augustus 1649) was sinds 1627 de weduwe van Jochem Heijndricksz. Swartenhondt (1566-1627) en is bekend geworden door een naar haar vernoemd schilderij en sigarenmerk.
Haar echtgenoot was kapitein bij de marine en een held sinds zijn tocht naar de kust van Noord-Afrika, waar hij slag leverde met de Barbarijnse zeerovers.
Mogelijk begon Swartenhondt al in 1606 samen met zijn vrouw in Amsterdam een taveerne of logement, genaamd de Prins van Oranje. De vorige eigenaar was Jan Claesz. Spiegel. De herberg was gevestigd op de hoek van de Nes en de Pieter Jacobszstraat en werd goed bezocht door politici, kunstenaars en schrijvers. De herberg is ook gebruikt als de stad grond in de verkoop bracht. Na de dood van haar man zette Elisabeth Bas de zaken voort. Ze werd rijk en liet het aanzienlijke kapitaal van 28.000 gulden na.
Het echtpaar had vijf kinderen. Vier van hen stierven eerder dan hun moeder. De oudste dochter, Maria, had drie kinderen toen zij in 1631 overleed. Elisabeth, als grootmoeder, nam de opvoeding over. Een van deze kleinkinderen, Maria Rey, gaf later opdracht om een portret van haar te schilderen.
Een portret van Elisabeth Bas waarvan men lange tijd aannam dat Rembrandt het geschilderd had werd als ‘beeldmerk’ voor het sigarenmerk Elisabeth Bas gekozen. In 1911 begon men te twijfelen over de werkelijke maker van het schilderij. De Rembrandtkenner Abraham Bredius was van mening dat het moest worden toegeschreven aan Rembrandts leerling Ferdinand Bol. De verzamelaar en kunsthistoricus Cornelis Hofstede de Groot (1836-1930) vond dat een absurd idee. Het meningsverschil tussen de twee mannen liep hoog op. Tegenwoordig wordt het schilderij inderdaad toegeschreven aan Ferdinand Bol.
Het sparen was destijds heel populair en wat wij in die tijd deden was de fabrikant aanschrijven of we sigarenbandjes konden krijgen. Dan stuurde je een briefkaart met extra postzegels er op geplakt voor terugzenden en dan maar hopen dat ze het deden.
De meeste wel, dan kreeg je in zo’n doorzichtig zakje een aantal sigarenbandjes toegestuurd. Dan was het weer zaak om te kijken of je ze nog niet had en ze in te gaan plakken. En natuurlijk keek je naar iedereen die een sigaar rookte en vroeg je mag ik uw sigarenbandje hebben. Hopend dat ze een ander merk rookten dan mijn vader.
Mijn vader rookte in ieder geval op zondag misschien ook zaterdag altijd een sigaar na de kerk. Ik vond het altijd zo heerlijk ruiken.
Natuurlijk werd meteen het sigarenbandje gevraagd en onderin de doos zat dan altijd nog een groot sigarenbandje.
Door de populariteit kwamen sigarenfabrikanten ook met allerlei series zodat niet alle sigaren dezelfde bandje hadden maar allemaal verschillend. Figuren uit de geschiedenis maar ook bloemen of natuurfoto’s. Van alles zit er tussen.
Ik heb ze gisteren even zitten bekijken allemaal. Vond ook nog een oud postzegelalbum en daar heb ik ze op merk ingedaan.
De meeste en mooiste had ik van Lugano, dat was geen merk dat ik me herinnerde.
Mijn vader rookte meestal Willem II. Met zijn verjaardag kreeg hij altijd een hele stapel dozen met sigaren vroeger.
Tja tijden zijn veranderd natuurlijk. Nu is het roken op veel plaatsen verboden geworden.
Ik wil dan ook een link leggen naar de tijd van nu. Als ik nu bijvoorbeeld beelden zie van mensen die met duizenden staan te hossen (al nooit mijn ding trouwens geweest) dan denk ik pff Corona. Zouden we dat allemaal over een aantal jaren ook denken bij oude films met dat soort beelden…… leven we dan nog steeds in een 1,5 meter afstand houden. Ik mag het niet hopen.
Bij het in de map doen van de sigarenbandjes zie ik er ook twee van LaPaz,,, in eerste instantie dacht ik dat het dezelfde bandjes waren. Maar ik kijk nog een goed en wat zie ik daar staan op dat ene bandje LaPaz….. Corona.
Zo zie je maar die link van mij was nog niet zo gek toch???????
Mijn grootvader rookte ook sigaartjes, en kreeg ook vaak doosjes cadeau. Ik heb nooit sigarenbandjes gespaard, en ook geen postzegels. Maar hij wel! Hij was nogal het verzamelende type 🙂
We kunnen ons dat niet meer voorstellen hè, hoe toen overal gerookt mocht worden. Tot in het ziekenhuis en de wachtkamer bij de dokter toe. Ik keek een tijdje geleden naar The Crown, en het viel me in die serie ook op hoe altijd en overal gerookt werd. Toch blij dat dat veranderd is.
In mijn laatste weekoverzicht staat ook een sigarendoosje! Ook met de link naar de huidige toestand.
https://www.zonderdank.be/saturnein/wp-admin/admin.php?page=stats
Ik heb van mijn zus Netflix gekregen en ben ook begonnen aan The Crown, wat een mooie serie he…..
Inderdaad, zalige serie, echt van genoten!
Ja heb nog niet zoveel gekeken maar zit er nu al helemaal in….
Oei die link is helemaal fout.
https://www.zonderdank.be/saturnein/2020/04/25/week-in-beeld-week-17-2/
deze moet het zijn!
O ik heb het gelezen wat grappig. Ook nog hetzelfde merk, dat is logisch natuurlijk. 😉
Heb je ooit een ander kapsel gehad?
Mijn opa rookte kleine sigaren van het merk Panter.
Die zaten in blikken doosjes.
Omdat de blikken doosjes ontbrandbaar waren, begroef hij ze rond de boerderij.
Als wij al eens aan het spitten waren, vonden we overal altijd zijn begraven doosjes, die ik nooit heb gespaard. 😉
Een van de weinige keren dat ik mijn lange haar afgeknipt had…… mijn vader vond het vreselijk. Heb mijn paardestaart van destijds nog steeds……haha….. Was geen succes dat korte haar en dat brilletje er bij…..Mensen gebruikten inderdaad die blikken doosjes overal voor. Bij mijn schoonouders vonden we er ook genoeg met allerlei troep er in.
Goh, leuk hoor Anneke, ik heb vroeger ook sigarenbandjes gespaard, geen idee waar die gebleven zijn. Dat van die Corona sigaren was mij bekend.
Ik had er nog nooit van gehoord van die sigaren maar toevallig zag ik het staan, dat vond ik wel grappig.
Eén en al herkenbaarheid, de foto is ook al zo’n echt tijdsbeeld. de kinderen gewoon aan de eetkamer tafel en voor vader ( en meestal ook voor moeder) een aparte makkelijke stoel.
En ook de sigarenbandjes natuurlijk, ook mijn vader rookte in het weekend een sigaar. Soms met zo’n mooi Elizabeth Bas bandje maar ook vaak Velasquez dat een man met een zwierige Spaanse hoed op het bandje had.
Echt gespaard heb ik ze nooit, niet in een album in ieder geval maar van die mooie bewaarde ik dan wel een tijd.
Nu geniet ik als mijn buurman in de tuin een sigaartje rookt, binnen roken mag hij niet maar ik geniet er altijd van als ik de serredeur een beetje open heb.
Ik vind sigarenrook ook nog steeds lekker ruiken…. Ja inderdaad mijn ouders hadden allebei een makkelijke stoel zeg maar. En wij hadden toen nog geen bankstel of zo. Ook geen tv nog in die tijd. Wij waren daar heel laat mee. Volgens mij heb ik niks gemist.
Ik had zelf ook nog geen bankstel toen we trouwden (61) , dat kwam pas 5 jaar later , met een tweedehands TV tje
Ik trouwde natuurlijk later 72 en had wel een nieuw bankstel en nog wel een zwart wit tv tje….. we hadden niet zoveel geld…..
Wij ook niet maar ik heb er nooit spijt van gehad.
Nou ben nu bezig oude foto’s in te scannen en denk dan ook wat een leuke tijd was het toen eigenlijk. Achteraf denk ik wel dat we te jong waren maar goed……. we hebben ook wel wat voor onze kiezen gehad natuurlijk. Je weet nooit hoe het leven loopt en nu hebben we het allebei ook prima weer…….
Ja ik was ook piepjong maar had meer de wind mee denk ik. Nooit spijt gehad.Gewoon een fijne tijd geweest met natúúrlijk wel af en toe een hobbel.
Ja ach had het ook niet willen missen, sommige dingen wel haha… ach het heeft allemaal voor en nadelen. Het leven loopt zoals het loopt….
O, dit roept herinneringen op zeg!!
Wij spaarde ook sigarenbandjes, en zeker als mijn oom uit Amerika of Engeland over was geweest, was het opletten. Die namen altijd sigaren mee met bandjes die je hier niet had 🙂
Mijn vader rookte altijd bij het voetbal een sigaar, dus, elke zondag bij studio sport en tijdens belangrijke wedstrijden op woensdagavond.
Ik weet dat ik een aantal jaren terug mijn verzameling heb weg gedaan ……. weet ook nog dat de sigarenlucht er nog een beetje in zat ……. blijft een luchtje met herinneringen.
O dat je dat zegt over die lucht. Ik rook het ook nog misschien omdat het in een afgesloten doosje had maar ik rook gewoon de sigarenlucht.