Dan denk ik wat wil je nu eigenlijk, terug naar alles strakke regels….. maar echt ik heb ondanks ik soms best wat angstig of bezorgd over dit virus was (nog soms maar de druk is een beetje weg) echt zulke mooie maanden gehad.
Een enkele dipdag daargelaten voelde ik me eigenlijk super heerlijk.
Scheelde natuurlijk dat het mooi weer was en ik veel naar buiten kon gaan.
Maar de afgelopen maanden heb ik zoveel gefietst, gewandeld, gefotografeerd, in mijn tuin gewerkt, zelfs al 6 boeken gelezen. Allemaal dingen die ik zo graag doe.
Helemaal met niemand afspreken want dat mocht niet, geen werk, geen vrijwilligerswerk, een lege agenda. Soms gewoon uren in de tuin zitten, wat fotograferen, wat rommelen, radiootje aan… mij heb je dan.
Veel leuker toch weer dat contact niet meer door de telefoon maar face to face.
En heel stom maar ik mis gewoon soms nog mijn rust en vrijheid, de natuur in gaan.
Gisterenmiddag was ik zo heerlijk in de tuin aan het werk. Had wat nieuwe plantjes gekocht, moest nog wat dingen verpoten, had geen zin om te stoppen.
Dinsdagavond spraken mijn vriendin en ik meestal om en om bij haar of bij mij af.
En gisteren dacht ik opeens, pff zit opeens weer helemaal in het harnas en belde haar af en zei een andere keer te willen afspreken. Tot half 8 doorgegaan met werken in de tuin en nog in het zonnetje buiten zitten eten zo half 9. Gewoon niet op de klok letten.
Niet meer zo vast op deze avond, wil onze afspraken en contacten echt niet missen maar vond het in coronatijd zo heerlijk dat ik nergens rekening mee hoefde te houden.
Vandaag met mijn zus op stap gegaan, we gaan meestal wat winkelen, een bakje doen en nu ook.Best naar een aantal winkels geweest, beetje zoals we het altijd deden, het oude rondje, best gezellig hoor en weer bijgekletst en toen we weer naar onze fietsen liepen had ik het gevoel dat de drukte nog helemaal op me viel. Ik zei tegen mijn zus, vind je het ook niet zo onwijs druk overal na de rust van voorheen. Maar zij vond het juist heerlijk om weer even in de reuring te zijn. En ze stelde meteen al weer voor om zaterdag opnieuw wat te gaan doen. Ik snap het van haar ook wel. Haar man is iedere dag thuis, ze is blij er even uit te zijn. Maar zaterdag ga ik echt niet weer winkelen. Heb nog een aantal natuurgebieden waar ik wil gaan wandelen en dat vind zij toch weer niets.
Het weekend met Wim was wel heel heerlijk, toen ik in de trein zat dacht ik nog, lekker even uit de routine van iedere dag. Wij hebben samen ook dezelfde interesses.Nou ja warrig blogje maar misschien is er iemand die het een beetje snapt.
Aan de andere kant voel ik me dan ook ondankbaar omdat het toch wel leuke dingen zijn en het ook niet wil missen die contacten. Maar heb wel gemerkt de laatste maanden dat de fietstochten, vaak ook ’s avonds als het nog stiller is mij zo goed hebben gedaan.
Moet gewoon een nieuwe modus daarin vinden om dat soort dingen toch te blijven doen voor mezelf en hier en daar een keer nee zeggen of niet zo strak op vaste dagen afspreken.
Prachtig bericht en Prachtige foto’s.
Ik heb er heel wat uit geleerd, zowel op gebied van Bloggen als op gebied van fotograferen.
Bedankt,
Groetjes
Theo
We zijn gisteren bij mijn schoonouders op bezoek geweest, taart en koffie in de tuin op het terras… na een uur deed mijn staartenbeen pijn van het zitten en zat mijn kop vol gekwebbel en had ik het wel gehad. Ik dacht nog: ik kan hier echt niet meer tegen, tegen dat doorlopend gebabbel. Ik ga dat ook nog heel hard missen, dat zonder excuses rustig thuis mogen blijven en niet veel mensen zien. Ik begrijp je dus wel.
Ja ik vind het ook lastig hoor als mensen vragen of willen afspreken. Het heeft twee kanten vind het ook wel weer leuk. Maar heb wel gemerkt dat ik het winkelen helemaal niet gemist heb.
Ik heb dat dus ook niet gemist, winkelen. Onze vriendenkring bestaat blijkbaar toch uit mensen die ook nog geen zin hebben om af te spreken. Bij familie zijn we wel al geweest, nu het kan.
Ik begrijp je helemaal, Anneke. Al die tijd heb je dicht bij jezelf en met jezelf geleefd, tegen een totaal andere manier van leven aangekeken. Nu volgen de naweeën.
Ja precies, vond die rust ook wel wat hebben voor mij tenminste wel. Natuurlijk fijn dat het weer mag maar niet meteen zo druk allemaal.
Ik begrijp het volkomen. Ook al heb ik de kleinkinderen, de sportclub, het koor erg gemist ; er was rust. Laatst bedacht ik dat ik voor het eerst in lange tijd helemaal uitgerust ben. En nu twijfel ik heel erg hoe en of ik dingen weer op wil pakken. Sommige dingen mogen nog steeds niet dus dat is makkelijk. Maar het oppassen mis ik en tegelijkertijd ook niet. Lastig dilemma.
Ja dat vind ik ook. Zonder andere te kwetsen toch even mijn eigen ding blijven doen.
Niets te moeten afspreken, was best wel prettig Anneke, maar voor een hoop mensen, was het toch wel afzien hoor.
Dat klopt hoor Edward, zelf was ik toch wel dagelijks onderweg op de fiets dat scheelt natuurlijk wel.
Mijn agenda gaat ook in de toekomst leger blijven.
Dat heb ik me ook voorgenomen.
Ineens mochten we niets meer. Daar wenden we aan. Dan gaan de teugels losser en moeten we ook weer aan wennen. Als je dan bedenkt dat mensen gewoontedieren zijn…Neem af en toe een vrije dag!
Weer genoten van je foto’s. Zelfs de strontvlieg mag er zijn.
♥
Dank je….. ja ik moet het echt doseren, niet mijn sterkste kant.
Ja hoor ik snap het best. we rollen vaak een beetje de verplichtingen in en daar was nu ineens even een breuk in. Maar wat let je om het een beetje bij te sturen.
Nee dat doe ik ook wel hoor. Maar ik weet ook dat de andere veel meer thuis gezeten hebben dan ik en er zo aan toe zijn. Die wil ik dan ook weer niet teleurstellen. Maar even rustig aan wat mij betreft.
Precies, en toch wat voorzichtig blijven.
Dat zeker, en denk ook wel hygiëne dat het heel belangrijk is.
Zeker als je echt onder de mensen komt, door je werk bijv.
Ja precies ik maak altijd na winkelbezoek even mijn handen met zo’n flesje schoon…
Ik doe bij een winkel bezoeken vaak handschoenen aan die ik dan weer uit doe voor ik de auto of de huisdeur aanraak.
Ik heb zo’n flesje in mijn fietstas en voordat ik dan opstap maak ik mijn handen schoon. Alleen van de week wat sneetjes van het aardappelschillen dat bijt wel lekker haha….
Oeps nee, dat is niet lekker , ik heb ook altijd zo’n flesje in mijn zak of tas.
Heel herkenbaar. Ik mis de saamhorigheid van het begin. Het leven herneemt zich alweer met al zijn geschreeuw en eigen belang. Mijn streven is dat mijn agenda leger blijft. Dat is best lastig. Ik neem meer vrije dagen. ….🍀😄
Ik snap je wel hoor, want veel mensen hebben dit op hun eigen manier. Ga gewoon eens rustig je agenda door ……….. ga de twee situaties een combineren. …. gewoon permanent 2 dagen bijv. vrij plannen, helemaal alleen voor jezelf. En ja, dan blijft er minder over voor al het andere, maar is dat andere ook echt nodig? Jou vriendin wordt niet minder vriendin als je een keer in de twee weken afspreekt, gewoon omdat je tijd voor jezelf wilt hebben.
Ondankbaar ben je alles behalve, je bent je bewust van het goede van beide uiterste en nu aan het zoeken hoe je dat kan combineren………..
Klopt hoor als ik niet even mezelf een halt toe roep zit ik zo weer in het oude stramien en dat wil ik gewoon niet. Dagje Arboretum was een goed begin haha.