Bij de herinneringen aan de Huttendorpen heb ik twee pijlers waarmee de herinneringen weer terug komen. En dat zijn mijn privé foto’s en mijn dagboek. En als ik het dan zie komen de herinneringen vanzelf terug.
Mijn privé foto’s zijn ook de enige foto’s die bewaard gebleven zijn van het Huttendorp.
Heel lang hebben de albums nog bij mij gestaan tot ze naar een opslagruimte gingen bij een van de andere Huttendorp vrijwilligers. Helaas vorig jaar met de grote brand in zijn bedrijf zijn al die boeken en het hele verdere archief tot de digitale fotografie/verslaggeving zijn intrede deed. Alleen bedenk ik me nu dat ik toch wel de meeste foto’s heb gemaakt en de negatieven staan nog wel allemaal bij mij. Maar of ik zin zou hebben om die allemaal te gaan scannen dat denk ik niet. Ben bang dat ik de enige ben die waarde aan die dingen hecht. Maar je weet het nooit natuurlijk. Goed, 1986 ik was weer zwanger, nu van mijn zoon, zes maanden zwanger en ik hield me gedeisd deze week. We hadden weer hout om echt te kunnen timmeren en dat is natuurlijk veel leuker dan tenten. Er werd altijd 1 1/2 dag getimmerd maar sommige kinderen bleven heel de week bezig om van hun hut een echt huisje te maken. Bankjes er in, allerlei versieringen, het werden prachtige woninkjes. Op de donderdag dat ze mochten blijven slapen in hun hut werd er door de leiding spijker controle gedaan zodat er geen uitstekende spijkers waren waaraan ze zich ’s nachts konden bezeren. Het thema van dit jaar was Stripland en het werd geopend door de nieuwe burgemeester die zijn vrouw en dochtertje meegenomen had. Alleen de officiële opening op dinsdagavond die niemand van de vrijwilligers voor hun rekening wilde nemen, praten voor een microfoon vonden ze eng, heb ik altijd gedaan vanaf het eerste Huttendorp.
Had weinig of geen moeite met praten in het openbaar ook zonder toespraak of iets op papier te zetten kwam er altijd wel iets zinnigs uit mijn mond. (althans daar ga ik maar van uit dan haha want ze wilden dat ik het bleef doen). Jarenlang maakte ik ook een lied dat we ’s middags gingen oefenen met de kinderen en ’s avonds zongen .Door het kraken van de door ons gemaakte kluis werd het dorp geopend door de burgemeester. Afijn het was voor mij een rustig maar ook wel leuk Huttendorp. We hadden een “echte” Micky Mouse, het was een thema om iets mee te doen, er waren voldoende vrijwilligers om te helpen en mooi weer. Kortom dit vierde Huttendorp was weer goed geslaagd.
Gewoon Ik 