Wie het kleine niet eert……

Is het grote niet weerd luidt het spreekwoord en daar moest ik wel aan denken toen ik een blogje las over het feit dat de pensioenen voor het eerst sinds jaren verhoogd worden.
Natuurlijk is het een minimaal bedrag zeker voor mij die maar een klein pensioentje heb maar toch.
Ik reken eigenlijk altijd dat soort dingen op jaarbasis, dan zijn het opeens andere bedragen en dat doe ik eigenlijk met alle dingen waar ik op kan besparen. Dus opeens heb ik niet 1,54 x 12 is opeens 18,48. En daar kan ik wel wat mee.
Het is ook iets dat ik wel eens tegen zoonlief zeg als hij het heeft over dure dingen en aankopen. Reken het eens op jaarbasis uit als je een goedkoper artikel koopt. Of zoals ik alle verpakkingen open knip als ze z.g. leeg zijn maar ik er soms nog een week mee kan doen.

Hetzelfde geldt voor sparen eigenlijk. Ook al kan je maar 25 euro per maand sparen x 12 het toch 300,00 en doe je dat een aantal jaren telt het toch lekker op.
Niet dat je er erg rijk van wordt maar goed, alle kleine beetjes helpen zeg ik altijd maar.
En een stukje reserve is altijd toch wel handig voor als er iets opdoet.

Ik merk het nu al de afgelopen twee jaren. Daarvoor ging ik best heel vaak even een bakje doen bij de Hema en soms nam ik er dan een broodje bij. Vond dat gewoon lekker en makkelijk. Sinds corona is de loop er uit zeg maar en eigenlijk kom ik er zelden of hooguit een keer per week nog een keer. Dat soort besparingen telt toch wel lekker op.
Veel kleintjes bij elkaar maken dan toch een leuk bedrag waar je weer andere dingen mee kan doen of tegenvallers op kan vangen. Het loont best.

Zo dom als een koe…..

Ja dat wordt wel eens beweerd maar koeien zijn helemaal niet zo dom. Zeker niet de koeien die ik vanmiddag tegen kwam.
Zij waren lekker aan het pootje baden in de sloot met het warme weer. Geef ze eens ongelijk.

De “domme” koeien stonden in het andere weiland achter het hek jaloers te kijken.
Blijkbaar geldt hier niet “als er een koe over de dam is volgen er meer” . Of de sloot was daar te diep, ik weet het niet. Koeien kunnen soms ook echte knuffeldieren zijn.
Vandaag zelf ook maar een rustige dag genomen, in plaats van werken in de tuin lekker zitten lezen en genieten van alles om me heen. Nog wel even een rondje wezen fietsen en een wasje gedraaid dat in een zucht en een scheet om nog maar een spreekwoord te gebruiken droog was. Gelukkig rook het wasgoed niet naar het laatste deel van het spreekwoord maar meer naar het zuchtje wind dat er nog wel was.

Zelfs al een half boek uitgelezen en zo duik ik weer lekker de tuin in. Het ziet er naar uit dat het vandaag weer een warme avond wordt. Dan zie ik bij mij de vleermuizen langs scheren. Hoor ik de geluiden uit andere tuinen. Ik vind het altijd een gezellig gehoor. Kinderen in een badje spetteren, mensen die zitten te BBQ en of wat zitten te kletsen.

Vanmiddag belde Wim dat mijn nieuwe fiets binnen gekomen was. Hij had gelukkig er niet lang voor thuis hoeven te blijven met dit mooie weer, de bezorgers waren goed op tijd. Het weekend naar hem en dan ga ik de fiets uitproberen, ze geven voor het weekend mooi weer op. Hij had hem al uitgepakt en ik denk zo als ik kom dat hij hem ook wel verder in elkaar zal hebben gezet. Heb en nu al helemaal zin in maar nu weer gauw de tuin in………

Ze komen dichterbij……..

Ruim een jaar geleden toen mijn straat net klaar was kreeg ik bericht dat ze onze straat gingen ophogen en helemaal renoveren. Nieuwe riolering er in.
Ik zou afgelopen januari aan de beurt zijn ongeveer was de planning.
Bij het lokale overleg met de Woningbouwvereniging waar ik vroeg wat zij gingen doen als tegemoetkoming voor de bewoners zeiden ze destijds al “O een planning, daar komt nooit wat van terecht”.
En ze hebben gelijk.
Het eerste stuk zijn ze begin dit jaar mee begonnen of misschien zelfs al eind vorig jaar, zo precies weet ik dat niet meer en dat werd voor de Hemelvaartsdag afgerond. Nu is het gedeelte aan de beurt waar ik woon. Ik weet niet of ze dit laatste stuk in een keer gaan doen of ook in twee gedeeltes. Er is namelijk nog een zijstraat daar tussen en ik neem niet aan dat ze de hele straat verder af kunnen sluiten zo.

Maar momenteel rijden de vrachtwagens de hele dag af en aan langs mijn huis. Al het asfalt wordt verwijderd en daarna wordt er een soort grof zand of fijn grind op gestort. Daarna gaan ze de rioleringen naar de huizen doen en als laatste de straat opnieuw bestraten.

Gaan ze alles in een keer doen dan zal ik schat ik zo in hoe hard ze gaan over een maandje of zo de klos zijn. Doen ze het in twee keer dan wordt het pas eind van het jaar dat ze bij ons beginnen. Ik wacht het maar af.
Ik woon gelukkig aan het einde en zal niet ver hoeven te lopen met mijn fiets om weer op de normale weg te komen. Ik hoorde van een mevrouw die in een scootmobiel rijdt die kan er helemaal niet meer mee uit en zit als het ware opgesloten in haar huis de eerstkomende maanden.

Dat is ook niet echt goed geregeld. Heb al aan haar voorgesteld of ze niet elders haar scootmobiel kon parkeren want ze kan met een rollator nog wel een eindje lopen. Ze zou het gaan bekijken.
Ik zit er niet echt op te wachten om weer in de rotzooi te komen zitten maar kom er ook niet onderuit natuurlijk. Gelukkig heeft zoonlief alles ruim een jaar geleden flink opgehoogd al zodat ik hoop dat er niet al te veel hoef te gebeuren. Van de woningbouw krijgen we wel een vergoeding om het te laten doen maar dat mag je alleen doen via de aannemer van het project. Je mag niet zelf iemand zoeken om het te laten doen. Nou dan weet ik het al die rekent natuurlijk de hoofdprijs en zal echt niet alles op kunnen hogen. Ook dit heb ik aangekaart bij de WBV.

Ik snap wel dat ze niet het bedrag zo geven aan de mensen want veel mensen doen dan niets en steken het geld in hun zak en dat willen ze daar mee voorkomen natuurlijk. Maar via een andere hovenier laten doen zou eigenlijk toch wel moeten kunnen. Heb daar nog geen antwoord op gekregen maar het komende overleg ga ik het zeker weer aankaarten. Nee heb je, ja kan je krijgen toch.
Voorlopig geniet ik nog maar even van mijn drie kleine minituintjes die ik voor het huis gecreëerd heb. Er komen zoveel verschillende bloemen op, druk bezocht door zweefvliegen, vlinders en bijen, een prachtig gezicht is het geworden. Er zullen er ook wel bijzitten die gewoon “onkruid” zijn maar zo mooi dat ze van mij mogen blijven. En mijn boompjes doen het ook nog alle drie goed. Een winwin situatie dus.

Even iets anders, hoewel…….

Ja ik weet het ik schrijf veel over mijn tuin en dingen maar zeker dit jaar is er gewoon veel te doen daar. Onverwachte klussen, die kas. Nou ja kortom dat heb ik jullie al genoeg door je strot geduwd.
Zondag, gisteren dus ben ik gaan doen in de tuin wat ik gewoon het allerliefste van al doe namelijk tuttelen zonder haast, zonder dat iets moet maar buiten van alles toch wel doen.
Eerst al drie keer verkleed voordat ik mijn perfecte tuintenue aanhad. Pff beetje raar weer was het maar toen was ik er helemaal klaar voor.
Begonnen met een deel van mijn moestuin onkruid vrij te maken want met alle klussen was dat er wel een beetje bij ingeschoten. Zo nu en dan wel de ergste onkruidjes er uit getrokken dat wel. Nu moest er wel rigoureus gehandeld worden.
De doperwten en peulen moesten er uit om plaats te maken voor de tomaten en de onverwacht groot geworden komkommers in de broeibak die ook ruimte nodig hebben.
Toch nog een maaltje doperwten en peulen kunnen plukken er van af, dat had ik niet meer verwacht. Lekker in het zonnetje ze zitten doppen en haren. Genoeg over gehouden die al geschikt zijn voor een volgend jaar om weer als zaad te dienen.
Nog wat dingen gezaaid waarvan Wim altijd zegt dat kan nu helemaal niet meer, daar ben je te laat voor maar op mijn zakjes zaad staat dat ik ze in juni nog kan zaaien, waarom niet, had weer wat ruimte en ik zie het wel of het nog opkomt en wat oogst geeft.
Kortom zo ben ik van half 11 tot een uur of 5 aan het tuttelen. Heerlijk weer was het om in de tuin te werken. De was opgehangen, weer afgehaald en opgevouwen. En ik “mag” op zo’n dag ook gewoon als ik een kikker hoor kwaken stoppen in de tuin, mijn camera pakken en kijken of ik deze blaaskaak op de foto kan krijgen. Een kussen op de vlonder en op mijn buik maar niet tevreden want ik zie hem aan de zijkant en natuurlijk wil ik twee van die opgeblazen wangen van hem zien.

Even wat organiseren en aan de kant zetten om aan de andere kant van de vijver te komen, daar kan ik niet liggen. En als ik het uiteindelijk voor elkaar heb houdt ie natuurlijk zijn bek (ja kikkers hebben een bek hoor). Goede raad is duur heb ik daar al die moeite voor gedaan en ik denk aan de visdiefjes die ik ooit op de foto zette en futloos op een paar paaltjes zaten. Toen zocht ik in mijn telefoon het geluid van visdiefjes op en alsof ze een stoot adrenaline kregen begonnen ze te reageren en roepen en kon ik een mooie foto maken.
Zou dat met deze kikker ook lukken. Ik zoek het geluid op van kwakende kikkers en ja hoor hij reageerde meteen en blies zijn wangen volgens mij nog voller om indruk te maken en ik kon een paar plaatjes schieten.
Een heerlijke salade met de helft aan ingrediënten uit mijn eigen tuin als maaltijd en lekker lang bellen met Wim sloot deze lekkere tutteldag voor mij af……. wat kan ik hier van genieten zeg.

Beetje smokkelen mag…

Bij het verbouwen van mijn groentes maak ik het liefst gebruik van zaadjes of bonen of hoe dat ook mag heten maar gewoon iets wat ik in de grond kan stoppen en waaruit dan later (hoop ik) een mooie groente tevoorschijn komt.
Een uitzondering maak ik altijd voor kolen, daar koop ik plantjes van, op een of andere manier uit zaad opkweken lukt me niet zo goed of juist wel zo goed dat ik opeens zoals dit jaar met 15 broccoli plantjes zat die ik nooit kwijt kan. Daarom liever afgepast een aantal plantjes kopen en dat gaat in de meeste gevallen ook heel goed. Bovendien kosten die plantjes meestal zo’n 10 cent per stuk maar.
Gisteren nog mijn laatste klusje in de kas doen namelijk het zand er uit halen, daar onder zit nog een laag grind en daaronder vette klei. Ik had voor dit klusje van te voren al lege zakken bewaard van de tuin grond. Dat zijn stevige zakken en die kon ik nu vullen met het zand en het grind. Best nog wel een zwaar klusje. En tussen de buien door want gisteren was het halen en brengen met de buien. In het midden wilde ik nog een paar tegels of zo leggen om op te staan om dingen te poten. Ik had nog een stapeltje liggen die ik er uit gehaald had voor dat kasje. En laten er nu twee schuine stroken bij zitten die precies de lengte hebben en als ik ze tegenover elkaar leg heb ik een mooi paadje in het midden van de kas. Een aantal stokjes er naast geslagen om ze houvast te geven.
Eergisteren was ik nog naar de bouwmarkt gefietst drie keer om zes zakken grond te halen, kon er twee tegelijk meenemen op de fiets. Het zit dichtbij dus was het zo geregeld. Ik vul het met grond en ja dan wil ik ook wat in het kasje hebben natuurlijk. Nu had ik 3 uit zijn krachten gegroeide courgettes in mijn broeibak staan, wel uit zaadjes opgekweekt. Daar hadden ze veel te weinig ruimte. Niet ideaal om zulke grote planten nog over te poten, ze staan al volop in bloei maar ik doe het toch maar. Ik zie het wel en spreek ze wel toe dat ze nu veel meer ruimte krijgen en een lekker warm plekkie, daar houden ze van. Pas ook nog een paar grote tomatenplanten verpoot en die staan er nu ook fris en vrolijk weer bij. Eerst even een paar dagen treuren maar daarna was het leed geleden.
En gisterenmiddag nog naar het tuincentrum gaan fietsen. Wilde er gewoon nog wat in hebben en eindelijk eens mijn cadeaubon van de gemeente verzilveren. Ik zag kant en klare paprika planten (die kweek ik normaliter ook uit de gedroogde pitten van het jaar er voor) en kocht ze. Een rode en een gele paprika. Er zitten er al aardig wat aan. En nog een physalis of goudbes die vind ik ook zo heerlijk. Die mag ook in mijn kasje. Ach zo is het toch een beetje gevuld en daar heb ik dan ook wel weer lol in. Een beetje smokkelen met wat grotere planten en daar dan ook gewoon weer lekker letterlijk de vruchten van kunnen plukken.

Spiegeltje spiegeltje……….

Aan de wand, wie is het mooiste van het hele land? Nou ik denk niet dat het koolmeesje dat gisterenmiddag in mijn tuin een voorstelling gaf dat dacht of er ooit van gehoord had.
Maar hij was blijkbaar op mijn spiegel terecht gekomen en wat ontdekte hij daar, een concurrent en daar houden koolmeesjes niet van. Geen concurrentie dus indruk proberen te maken om hem weg te jagen.
Hoe ie ook zijn best doet, dat vervelende beest blijft maar komen en irritanter nog het lijkt wel of ie de gek met hem steekt en want hij doet hem precies na.
Afijn zo bleef het koolmeesje een hele tijd bezig wat mij de gelegenheid gaf om een leuke serie foto’s te maken. Al kreeg ik ook wel een beetje medelijden met hem hoor. Hij wist van geen ophouden. Aan de andere kant was het ook wel een mooi gezicht hoor.
Na een poosje vertrok ie toch maar weer.
Ik zette mijn foto’s op FB en zet ze ook altijd op de site van De Natuur van de Krimpenerwaard waar mensen allemaal foto’s neer kunnen zetten die in de Krimpenerwaard gemaakt zijn.
Afijn ik krijg een aantal reacties ook een reactie van een vrouw die me voorstelt meteen die spiegel weg te halen omdat het zo gevaarlijk is en vogels zich dood kunnen vliegen er tegen aan.

Tja die spiegel hangt er al een jaar of 8 en ik heb nog nooit iets gezien of gemerkt van vogels die er tegen aan vliegen. En dit is de eerste keer dat is zo’n meesje dit zag doen.
en dat antwoord ik haar ook. Als die beestjes echt gevaar zouden lopen zou ik er best wel wat aan doen hoor. Had zelf ook al bedacht om er misschien even wat voor te hangen als ie daar maar mee bezig zou blijven. Maar vandaag heb ik hem niet meer gezien en ik hou het ook wel in de gaten. De spiegel is wel verplaatst naar een andere plek in de tuin misschien dat dit invloed heeft er op. Ik ga het even bekijken. Heb er nu ook weer de dingen op het plankje voorgezet die er normaal ook opstonden. Dat scheelt denk ook wel. Het deed me trouwens ook wel denken aan de tijd dat we nog de dierenwinkel hadden. Daar verkochten we ook spiegeltjes voor in de kooien vooral voor parkietjes die er ook flink mee te keer gingen. Destijds dacht ik daar nooit zo over na, nu zou ik niet zo’n vogeltje meer in een kooi willen hebben. Al zullen de kanariepietjes bij de oudere mensen in een kooitje het niet eens zo slecht hebben. Ach het blijft altijd een beetje dubbel. Heb destijds zoveel dieren voor in kooitjes en kommen verkocht maar nu zie ik ze toch maar het liefst in hun natuurlijke omgeving waar ze ook horen.

Zo’n avond

Gisterenavond was zo’n avond, dat je gewoon tot 12 uur of langer buiten kon blijven zitten zo heerlijk was het in de tuin.

Zo’n avond dat ik de vleermuizen zag vliegen, ze zijn zo snel, ik probeerde er een filmpje van te maken en na tig filmpjes had ik er een waarop ik een schim voorbij zag vliegen er op.

Zo’n avond dat ik de kikkers in de vijver hoorde kwaken

Zo’n avond dat ik niet meer naar binnen wil

Zo’n avond dat het bijna niet donker werd

Zo’n avond ook dat ik helemaal totaal lek gestoken werd door de muggen 😉 😉

Zo’n avond waar ik jaren geleden al eens een gedicht over schreef……. en zo voelt het nog steeds aan. Behalve dan de laatste twee regels, die gaan gelukkig nu niet meer op.

Zomer

Zo’n avond zo als momenteel

Zo heb je er in Holland niet veel

Maar als ze er dan zijn gekomen

Dan loop je buiten, je ruikt de bomen

Het gras, je hoor de kikkers kwaken

Je wilt wel schreeuwen van de daken

Maar eigenlijk toch heel stil zijn

Zo’n avond is ontzettend fijn

Op blote voeten op de straat

Diep in de nacht, liefst heel erg laat

Zodat je niemand anders ziet

Zachtjes neuriet je een lied

Je loopt steeds verder, stil te dromen

Een avond om niet in huis te komen

Maar buiten om heerlijk te genieten

Van alles, zelfs van de kleinste grassprieten

Een avond zonder iets te vrezen

Die zou zonder einde moeten wezen

Maar dan is het met de stilte weer gebeurd

Er wordt weer aan je kop gezeurd.

Herkenbare genen….

Soms zie je opeens dingen bij je kinderen, althans ik wel bij mijn kind en ook kleinkinderen waarvan ik denk……..dat hebben ze van mij.
En soms zijn ze daar niet blij mee haha, ja wat doe je er aan hé je krijgt het gratis voor niks mee als je geboren wordt.

Zoals bij mijn zoon die net als ik echt wel heel vaak buiten moet zijn om een kleurtje te krijgen en ook kleinkind 1 heeft zo’n licht huidje. Terwijl zijn vrouw maar in de zon hoeft te zitten of ze heeft al een kleurtje. En mijn ex had dat ook, die zat nooit in de zon en was toch gauw verkleurd.
Die huid hebben ze dus van mij en zoonlief is daar niet altijd blij mee dat is snel verbrand in plaats van bruin wordt. Doordat ik heel veel buiten ben zijn de onbedekte stukken van mijn huid wel aardig verkleurd. En waar ze wel blij mee zijn de duidelijke blauwe ogen uit onze familie.
En KD een heeft lange tenen, de tenen naast haar grote teen zijn langer dan de rest, dat heeft mijn zoon ook maar KD 2 heeft het niet.
Toen KD 1 geboren was zei ik het meteen, geen twijfel hoor dat is er een van jou haha..
En dat komt dan niet van mijn kant hoor want ik heb dat niet. Die komen uit de familie van zijn vader. Wij noemden dat altijd jubeltenen. Hij kan me dus niet overal de schuld van geven.
Bij het opzoeken van een plaatje las ik dit over als de tweede teen groter is dan de grote teen:

Tweede teen

Hoe langer je tweede teen is, hoe beter je kan functioneren als leider. Je bent dynamisch en vindingrijk, maar je verlangen om dingen gedaan te krijgen, kan omslaan in bazigheid.

Dat zal ik hem eens vertellen dat het eigenlijk heel positief is 😉 😉
Ach ja zo gaan die dingen.
Vandaag zaten we heerlijk in de tuin, zoonlief had een dag vrij en dan is ie net als ik, hij kan niet goed stil zitten en ging met dit hete weer de heg snoeien en het afval opruimen.

Ik herkende dat wel. Vanavond zat ik in de tuin na het eten en ging ik ook weer van alles lopen doen, plantjes opbinden, wat onkruid weghalen.
Het is ook een mooi idee eigenlijk al is niet iedereen er tevreden mee dat we daar nog niks over hebben te zeggen en het een verrassing is hoe het uitpakt. En daar doen we het maar mee toch.
Persoonlijk ben ik blij een aantal eigenschappen van mijn moeder geërfd te hebben, ook dingen waar ik me bij haar wel eens aan ergerde maar bij mezelf zo herken nu. En het nog leuk vind ook, Zo geven we allemaal onze genen weer door aan de volgende generaties.

Twee mijlpalen…..

Vandaag had ik toch wel twee mijlpalen. Al heel lang fiets ik in Apeldoorn op Wim zijn fiets, best een lekker fietsje maar het heeft een hoge instap en maar 3 versnellingen. Wim huurt dan voor het weekend een station fiets.
Dat laatste keer was het best aanpoten om niet af te stappen toen we een km of 6 omhoog gingen. Ik hield het vol maar daar is ook alles mee gezegd.
Al maanden zit ik te kijken en te dubben om voor in Apeldoorn een fiets te kopen met wat meer versnellingen. Nu koop ik voor mezelf eigenlijk nooit zo gauw zo iets, ik geef makkelijker een cadeau weg dan dat ik zoiets aanschaf voor mezelf. Maar vandaag dacht ik opeens, ik doe het gewoon. Had dit jaar best veel voordeeltjes, heel zuinig met energie geweest kreeg aardig wat terug, verzekering viel hoger uit dan ik ooit gehoopt en verwacht had en weer op het stembureau gewerkt. Bovendien heel weinig ergens naar toe geweest, veel thuis geweest en ook weinig uitgegeven. Kortom vanmorgen heb ik een fiets besteld, Ik heb hem in Apeldoorn gekocht bij een groot fietsenketen dat is handig als er wat mee is dan kan ik daar naar toe gaan. Heb dan ook als afleveringsadres Wim zijn adres gegeven zodat ik hem niet met de trein mee hoeft te nemen al zou dat best te doen zijn hoor. En ik vind dat fietsen zonder ondersteuning helemaal niet zo duur zijn. Een fiets met 7 versnellingen en zelfs nog een mandje voorop. Dat laatste had voor mij niet gehoeven maar goed dat was de aanbieding en met een lage instap en blauw. Heb altijd al grijze en zwarte fietsen gehad, best saai maar heb nu toch gekozen voor een knal blauwe. Helemaal leuk. Volgende week wordt ie afgeleverd en dan hopen dat het mooi weer is en ik hem uit kan gaan proberen en er nog heel lang daar plezier van kan hebben. Heel blij mee.
En mijlpaal twee. Mijn kasje is klaar. Gisteren gestopt omdat het niet zo liep en vanmorgen verder gegaan en opeens klopte het wel allemaal. Het dakraam goed gemaakt en daarna al het glas er in gaan zetten. Geen moeilijk werk maar die haakjes waarmee die platen bevestigd moesten worden, heb er nog zere vingers van, wat gingen die er strak in. Ook wel goed natuurlijk.

Blij dat ik hem toch opnieuw haaks en waterpas gezet heb want de platen pasten er allemaal nu zonder problemen in. Alleen nog het zand er uit gaan scheppen en dan grond er in. En het kasje nog kitten maar daar wacht ik even een paar dagen mee tot het wat minder warm is. Dat is niet zoveel werk en ik heb een goed kitspuit. Ik was er echt zo helemaal gelukkig mee maar heel stom ook een beetje nostalgisch dat het klaar was haha. Wat ben ik soms ook een oen. Grappig als ik een foto maak dicht voor het kasje lijkt het wel of ie plat van boven is. Van een afstand ziet hij er heel anders uit zoals ie ook is.
Vanmiddag nadat ik klaar was ook nog mijn andijvie geoogst, lekker onder mijn afdakje uit de zon met een briesje schoon zitten maken. Een grote pan aardappelen geschild en stampie andijvie gemaakt en gegeten. Heerlijk vind ik het en heb nog 6 porties in de vriezer kunnen doen. Morgen weer naar mijn kinderen en kleinkinderen, ik ben een gelukkig mens…….

Allemaal beestjes…..

Vanmorgen maar weer verder gegaan met mijn kasje. Losgeschroefd van de muur, recht gezet, nieuwe gaten boren. Haken bevestigen om het frame vast te maken aan de fundering. Zo was ik wel weer even zoet. Was toch aan het boren dus meteen maar mijn lampjes opgehangen naast de kas.
De deur moest ook nog een paar dingen omgezet worden maar dat was zo gebeurd en kon het glas (noem het voor het gemak maar glas maar het is polycarbonaat) er in.
Alleen dat dakraam, op zich zat dat wel goed in elkaar maar het op het dak bevestigen was nogal een dingetje en dat lukte me dus ook niet.
Toen om een uur of 4 ook nog een boutje afbrak had ik het wel even gehad er mee en ben alles op gaan ruimen en gestopt. Morgen weer een dag.
Alles opruimen altijd het vervelendste werk. Beetje op tijd gegeten en daarna wilde ik nog even een rondje gaan fietsen en meteen een paar boodschappen doen.
Ik kwam helemaal tot rust, zo’n zen gevoel. Het is nu zo mooi ook onderweg de bermen vol met allerlei bloemen een prachtig gezicht. Maakte nog een extra rondje en onderweg kwam ik een eend met jongen tegen. Nu is dat niet zo bijzonder maar jongen van deze eend had ik nog nooit eerder gezien.

Regelmatig zie ik wel kuifeenden in de polder, herkenbaar aan de fel gele ogen. De mannetjes zwart met wit, de vrouwtjes bruin/zwart. Foto uit archief. Omdat er best aardig wat zijn had ik me wel eens afgevraagd of ze hier ook zouden broeden. Had ze nog nooit met jongen gezien maar vanavond wel. Acht kleine zwarte bolletjes zwommen bij moeder in de buurt.
Zo’n prachtig gezicht was dat zeg. Zo valt er iedere keer nog wat nieuws te ontdekken in de polder.