Het bloed kruipt………

Dit jaar kon er in ons dorp weer iets georganiseerd worden door het jeugdwerk, helaas door corona twee jaar best wat vrijwilligers afgehaakt. We hadden altijd aardig wat studenten die in die twee jaar een andere richting opgegaan zijn. Ik zeg wel “we” maar ik heb het laatste echte huttendorp afscheid genomen voor corona dus.
Mijn zoon is nog steeds voorzitter van het jeugdwerk. Ze hadden dit jaar 3 dagen activiteiten georganiseerd waaronder vandaag een sport en spel dag.
Natuurlijk was ik wel van plan om even te gaan kijken maar niet om er lang te blijven maar het liep anders.
Gisteren belde mijn zoon dat KD1 met haar papa mee mocht voor de eerste keer, heel leuk voor haar natuurlijk. Alleen hij moest er zelf om half 8 al zijn om de laatste voorbereidingen te doen en hij wist niet of ze het dan wel heel de dag vol zou houden.
Ik stelde voor breng haar gewoon eerst om half 8 hier dan kan jij rustig alles voorbereiden met de rest van het team en dan kom je haar ophalen om 10 uur als het begint. Dat vond hij een prima voorstel en zo gebeurde het dus ook. Gezellig eerst een paar uurtjes bij oma en daarna mee gaan doen. Ja en natuurlijk kon ik het niet laten om dan ook nog even te gaan kijken daar hoe ze het deed en of ze het leuk vond. En heel veel foto’s en filmpjes te maken.
En zo zat ik toch weer op het veld. Een andere locatie, best een prima terrein maar een vervelend obstakel, de kinderen moeten allemaal daar een drukke weg naar het industrieterrein oversteken. Ons vorige terrein lag centraal midden in het dorp zodat de kinderen (natuurlijk niet de allerkleinste) makkelijk alleen daar naar toe konden komen. Maar daar hebben ze een paar maanden geleden noodwoningen geplaatst voor mensen uit Oekraïne.
Ze hadden nu moeten zorgen voor verkeersregelaars en die vrijwilligers mis je dan ook bij de spellen. Maar het ging allemaal goed hoor, het was leuk en KD1 vond het geweldig daar. Ik ging even een bakje thee halen en in het kraampje stond een nieuwe vrijwilligster. Zij hoeft niet te betalen hoor, zei een van de oudgedienden zeg maar, zij is vanaf het begin vrijwilliger geweest. Ik zei nee hoor, ik betaal gewoon voor het goede doel ben je mal, ben nu geen vrijwilliger meer. KD1 stond er bij en had dat in haar oren geknoopt blijkbaar. Ze vond het leuk om in dat kraampje wat te kopen, logisch toch met al die snoepjes en lekkere dingen. Op een gegeven moment zei ik, wil jij voor oma een rood hart gaan kopen die kosten 10 cent en dat gaf ik haar mee. Ze ging naar het winkeltje en zei “een rood hart voor oma” keek het meisje aan en zei “die heeft hier gewerkt hoor”. Het kwam er zo grappig uit en ze kwam netjes het hart bij me brengen.
Ach het voelde meteen weer zo vertrouwd die sfeer al misten veel mensen wel het huttenbouwen. Er werden ook nog wel grapjes over gemaakt want er hadden toch wel een kleine 150 kinderen ingeschreven maar op zo’n groot terrein zie je dat er niet aan af dat er zoveel zijn. En als dan iemand zei “niet zoveel kinderen hé” hoorde ik een van de leiding zeggen “de rest zit in hun hutjes”. Ja het was dit jaar moeilijk om aan hout te komen.
Hout is goud momenteel. Kregen we van een bedrijf vroeger altijd zo’n 300 pallets die een paar jaar geleden nog maar amper een euro opbrachten bij een opkoper. Dezelfde pallets zijn nu rond de 5 euro waard en dan geven bedrijven dat niet zo snel zomaar weer weg. Dus én het hout én minder vrijwilligers. Maar goed een eerste begin is er weer en de kinderen vonden het geweldig leuk vandaag. Morgen gaan ze knutselen, gaan ze BBQ -en en is er naar de avond toe muziek op het terrein en zaterdag nog een Rommelmarkt.
Ze zijn ook vol goede moed om volgend jaar toch weer een echt huttendorp te organiseren en ik hoop van harte dat het gaat lukken.

Want hoe leuk die springkussens en dat soort dingen waren. Je zag ook wel na een paar keer weten ze het wel, het is weinig uitdaging. Later kwamen er nog wel zwembadspellen en een zeepbaan bij. Maar een eigen hut met een groepje bouwen dat was het toch wel. en dat hoorde ik wel van veel ouders en grootouders die daar rondliepen. En zo ben ik er toch weer langer gebleven dan ik van plan was. Wel leuk om te zien dat dit jaar de meeste kinderen inschreven waren via whatsapp en dan een “tikkie” kregen om te betalen. Super leuk toch alleen was de penningmeester wel een hele avond bezig om tikjes te versturen maar het scheelde een hoop rekenwerk bij de entree. Het was voor mijn zoon die toch van alles moest regelen wel handig dat ik KD1 wat in de gaten kon houden. Tenslotte is het niet haar dorp, kent ze ook verder geen kinderen dat is toch anders maar ze vond het geweldig ging overal op af en ik weet zeker dat zij vannacht heel goed zal slapen na zo’n speldag buiten en oma ook trouwens. 🤣😊 Ps Om privacy redenen zijn de hoofden “verwijderd”…;)