Zij fietst net als ik heel vaak door de polder en maakt daar ook foto’s, we komen elkaar vaak tegen en maken dan een praatje.
Een keer zijn we samen paddenstoelen gaan spotten, een plaats waar ik veel soorten wist te staan en zij was daar nog nooit geweest. Was heel er leuk om te doen.
Zo gaf zij ook wel eens leuke dingen aan mij door, afijn zo wisselden we regelmatig ervaringen met elkaar uit.
Ik kende haar al heel lang, sterker nog ze is nog ergens in de verte familie van me, haar moeder en mijn moeder waren nichten van elkaar. Bovendien hebben we ook nog dezelfde naam al laat zij zich tegenwoordig Annie noemen.
We zaten op dezelfde lagere school en ze woonde dicht bij me in de buurt, toen werd ze ook nog Anneke genoemd.
Haar vader en moeder noemden we oom en tante en met Kerstmis mochten we altijd bij hen hulst komen plukken, ze hadden een paar grote bomen in de voortuin staan.
In de tijd dat ik bij mijn moeder in de tuin werkte kwam ze regelmatig even een praatje met me maken als ze toevallig voorbij fietste. Zij woont nog steeds in ons geboortedorp.
Ze heeft ook een tweelingzus die heel anders is dan zij, echt geen eeneiige tweeling en zelf is ze altijd vrijgezel gebleven, ze is een jaar jonger dan ik. Doet allerlei vrijwilligerswerk, gaat op bezoek bij mensen die wat aandacht kunnen gebruiken. Kortom een mooi mens.
Afijn toen ze hoorde dat ik geopereerd moest worden stuurde ze me een berichtje en ik zei, als je eens in de buurt bent kom gerust een keer langs en maak mooie foto’s zodat ik toch nog een stukje van de polder kan genieten.
Afgelopen week stond ze opeens bij me in de tuin, lag net even een uurtje te rusten. Ze had een bakje met narcissen bij zich en ik was zo aangenaam verrast. Wat ontzettend leuk. We hebben een theetje zitten drinken en wat kletsen er bij natuurlijk.
Ze liet me de foto’s zien die ze gemaakt had, al weer kwikstaarten zulke leuke vogels altijd, lepelaars en veel grutto’s weer gezien. En hoe leuk is het ook om zo onverwacht zo verrast te worden door iemand…… De krenten in de pap…..
Gewoon Ik 
Zeker leuk!
Ja dat soort onverwachte bezoekjes zijn zo leuk..
Gezellig en zo kon je meegenieten!
Ja zeker hoor hoewel deze fotó’s uit mijn eigen archief zijn 😉
Ja precies wat je zegt, de krenten uit de pap. Dan kun je er weer even tegen hé!
Dat zijn van die onverwachte bezoekjes waar je blij van wordt, je schrijft er dan ook erg lief over.
Een fijne verrassing. Je ligt te slapen, wordt wakker en je krijgt zo maar een leuke visite.
Ach, wat ontzettend aardig Anneke, ziets maakt je dag helemaal goed toch?
Ja, op de momenten dat je niet uit de voeten kan, ga je zien wie er allemaal om je heen staan.
Dat heb ik nu ook al een paar keer ervaren, en dat geeft je zo’n positieve zet de goede richting op!!! Sta je normaal niet zo erg bij stil.
Dat klopt hoor en dat is ook wel heel fijn op zo’n moment.
Een WAUW visite!