Soms word ik ook geïnspireerd door antwoorden of blogs van andere mensen zoals pas over die geschiedenisprogramma’s die ik graag kijk.
En daar zei ik regelmatig dat het ook kwam omdat ik op de middelbare schoon een leraar had die zo boeiend kon vertellen over de geschiedenis.
Natuurlijk moesten we ook jaartallen leren en al dat soort dingen waar we nu Wikipedia voor hebben ;).
Maar inderdaad die leraar die wij hadden was echt een topper. Die kon orde houden zonder te hoeven schreeuwen of doen. Hij had een natuurlijk overwicht zodat er bij hem in de klas ook nooit geëtterd werd zoals in andere klassen wel gebeurde, sterker nog er is wel eens een leraar die ook totaal geen orde kon houden min of meer “weggepest” van school.
Want wij waren echt geen klas van alleen maar lieverdjes al heerste er wel een goede sfeer ook onderling tussen de leerlingen. Wij konden best goed met elkaar over weg. Dat bleek een paar jaar geleden ook wel uit een reünie waarbij praktisch alle leerlingen aanwezig waren zo ontzettend leuk was dat. Die geschiedenisleraar vertelde ook vaak verhalen over de Griekse en Romeinse geschiedenis en die mooi verhalen over de goden en geschiedenis werden beeldend door hem neergezet. Ik vond het echt prachtig destijds al.
Een leraar kan dus zo bepalend zijn. Zo hadden we een leraar fysica die het heel duidelijk en met voorbeelden aan ons uitlegde. We deden natuurlijk in die tijd ook allerlei testjes. Iets wat ik ook leuk vond om te doen.
In het derde jaar kregen we een andere leraar voor dit vak die het “er bij ” deed en de cijfers van alle leerlingen gingen achteruit. Hij kon het gewoon niet overbrengen, ook omdat het niet echt zijn vakgebied was. Hij was leraar Duits.
Afijn ik hoor het ook wel eens van z.g. bekende Nederlanders die dan vertellen door een leerkracht geïnspireerd te zijn of leerkrachten die de talenten van hun leerlingen al in het oog hadden.
Ik gun echt iedereen zo’n leraar die er voor zorgt dat je plezier krijgt in hetgeen je moet leren door het zo boeiend en begrijpend te vertellen….
Gewoon Ik 
Mijn leraar Nederlands heeft me de liefde voor literatuur bijgebracht!
Ja dat bedoel ik zo belangrijk toch…….
Dat had ik op de huishoudschool met drie leraren, Meneer Roelfsema, van hem mocht ik gewoon een sigaretje roken, hij kwam dan bij me zitten en ik vertelde hem mijn angsten en mijn dromen, Meneer Gelling was er een van : Heb jij geen zin in Engelse les? Ga dan nu maar naar huis, ik hield van zijn rechtvaardigheid en zijn discipline. En dan had ik later Engelse les van Ede Staal, de beroemde Groninger troubadour, hij gaf les aan de hand van zijn eigen liedjes. Googel maar eens op hem en zijn muziek.
Nou Gees, dat heb je dan getroffen. Ede Staal. Ach, ik wilde dat ik die gekend had. Ik heb zijn muziek nog steeds graag.
Ja Plato, Ede Staal heeft mijn hart veroverd, ik luister ook graag naar hem. Ken je de muziek van zijn zoon Roon Staal ook?
O die ken ik niet ga eens luisteren een keer.
O dat ga ik eens doen, wat leuk dat jij daar les van had.
Heel leuk blogje. Heel herkenbaar ook. In de jaren ’50 waren ze zo leuk niet. Orde en discipline waren de belangrijkste vakken. Er werd nog flink gemept met linealen en bordpassers. Later op de middelbare school werd dat anders. Ook een leuke leraar geschiedenis. Echt fijn dat jij ook prettige leraren hebt getroffen. D
Ja op de lagere school deed een meester dat bij ons ook nog hoor met een liniaal maar op de middelbare school heerste een heel andere cultuur veel beter was het daar. Een leuke school ook.
Jij was toch wel een lieverdje???
Een fijne leraar zorgde ervoor, dat je met plezier naar school ging.
IK was inderdaad niet degene die het vooraan stond als er dingen uitgehaald werden. Maar ben er wel eens uitgestuurd hoor meer voor kletsen…..
Onderwijskrachten zouden daarop geselecteerd moeten worden, natuurlijk overwicht. En natuurlijk liefde voor het vak en kinderen. Van mijn latere mavo/havo tijd herinner ik me vooral de lerares Engels die het allemaal in huis had, al was ik toen allang geen kind meer.
Ja ik denk dat het heel belangrijk is hoe een leraar zeker op de middelbare school is voor mij althans wel geweest.
Met pensioen probeer ik afstand te nemen van mijn werkzame leven.
Jouw blogpost slingert mij terug naar mijn jarenlange herinneringen.
Als leraar heb ik mij vooral in een korset gevoeld. Presteren van mijn leerlingen is altijd de opdracht geweest. Vaak ten koste van echte aandacht voor de leerlingen.
Soms ben ik een inspiratiebron geweest. Maar te vaak ben ik de bullebak namens de directie, bestuur en maatschappij geweest.
Met veel plezier denk ik terug aan mijn groepen in het tweede kans onderwijs. Juist daar heb ik veel prachtige mensen mogen ontmoeten.
Anekdotes met ontspoorde pubers laat ik maar achterwege. Evenzo als teleurstellende contacten met onmachtige ouders.
Stille groet,
Dat is denk ik het dilemma van een leraar. Ik denk dat over de tijd dat ik het heb die druk nog niet zo speelde. Misschien was je in de tweede kans onderwijs op de juiste plaats voor jou. Ja ik zou momenteel geen leerkracht willen zijn hoor pff. Respect er voor. Sprak ooit een keer een onderwijzeres in de tijd dat ik nog voor de krant werkte die vertelde meer tijd kwijt te zijn met de ouders dan met de kinderen… De tijden zijn heel anders… mijn ouders kwamen behalve op de ouderavonden nooit op school.