Als ik soms de reacties lees over dingen waar ik over schrijf uit mijn jeugd dan denk ik vaak, wat hadden we het vroeger toch best goed eigenlijk.
Flats en dergelijke waren er destijds helemaal niet in ons dorp, daarvoor moest je echt naar de stad.
Doordat we best een groot “buiten” bij ons huis hadden met daarachter weilanden, boomgaarden was er dus altijd genoeg ruimte om heerlijk buiten te kunnen spelen.
Verkeer was in die tijd ook nog amper, als ik dat vergelijk met nu als ik daar op die dijk fiets worden bijna “de vouwen uit mijn broek” gereden.
Gewoon Ik 
Zalig om daar op te groeien.
Ik ben geboren en getogen in Rotterdam. Op mijn elfde verhuisden we naar de Krimpenerwaard. Ik vond er niets aan, want er viel niets te beleven. geen bioscoop, speeltuin, zwembad, kinderboerderij of rolschaatsbaan. Pas later ben ik de polder gaan waarderen en ik zou nooit meer ergens anders willen wonen. Heerlijk, die open ruimte! Maar ik moet wel regelmatig even de Rotterdamse lucht opsnuiven. Heel gek, maar ik voel me nog steeds meer Rotterdamse dan Krimpense. Zelf begrijp ik het ook niet 😉
Van jouw foto’s vind ik het altijd zo fijn dat ik meestal direct herken waar jij ze gemaakt heb.
Liefs Kakel
Ik ben ook blij dat ik op een dorp ben opgegroeid… Dat buiten zijn als je de deur uitstapte heb ik altijd heerlijk gevonden… Toen we trouwden en in Amsterdam-Oost woonden had ik in het begin het gevoel dat de huizen op me konden vallen… Was blij dat ik de stad uit was…