Mijn eerste echte een beetje serieuze liefde vergeet ik eigenlijk nooit. Als ik aan hem denk zie ik nog steeds hoe ik hem de eerste keer ontmoette. Ik liep met een aantal vriendinnen mee met de avondvierdaagse en hij stond langs de kant te kijken. Hij droeg een felle turkooiskleurige broek en een wit T-shirt, we keken elkaar aan en hij kwam naar me toen en we maakten een praatje. Waar woon je, nou ja allemaal van dat soort vragen die mensen die elkaar net ontmoeten aan elkaar stellen denk ik. Alle avonden kwam hij weer naar de avondvierdaagse toe.
Gewoon Ik 
Leuk om aan terug te denken hè Anneke… Mijn eerste liefde werd niet beantwoord, daar heb ik een keer een WE300 aan geweid… Maar eigenlijk is mijn manlief mijn allereerste liefde want ik vond hem vroeger op school in de 6e klas al heel erg leuk! 🙂
O dat is al vroeg zeg haha. Nee hoor heb nog wel wat vriendje gehad voor ik mijn man ontmoette. En of dat mijn echte allergrootste liefde was weet ik niet, heb het er 35 jaar mee gedaan. :).
Heb wel een paar vriendjes gehad voor wij verkering kregen. Maar dat stelde niks voor eigenlijk. En 35 jaar is toch een hele tijd zeg…
Ach, die eerste verliefdheidjes zijn vaak alleen maar een beetje “verliefd op de liede”zijn, het is zo leuk om er bij te horen;-)
Ja dat ook maar denk gewoon dat zo;’n eerste liefde toch wel indruk maakt door de heftigheid er van denk ik zomaar.