Hij vroeg dus aan me of ik al klaar was met mijn boek lezen dus ik zei ja.
Dat kon niet zei hij dat ik het al helemaal gelezen had en hij begon aan me te vragen waar het boek over ging.
Ik kon praktisch alle vragen goed beantwoorden en blijkbaar vond ie dat hoogst irritant want ik zag het puntje van zijn neus steeds sneller op en neer gaan hetgeen mij dan weer in de lach deed schieten.
Hij vroeg wat er zo leuk was, ja dat kon ik hem moeilijk vertellen. Het is nooit meer goedgekomen met ons. 😉
Gewoon Ik 
Niet zo slim van die leraar, juist bij het lezen in een vreemde taal zijn er aanvankelijk grote verschillen in hoe snel kinderen lezen, de één pikt de taal nou eenmaal sneller op dan de ander.
Haha, grappig hoor! Tegenwoordig zou ik gewoon gezegd hebben waarom ik moest lachen, maar ja als kind kan zoiets natuurlijk niet ;-).