Vandaag al fietsend door mijn geboortedorp kwamen er herinneringen genoeg. Ik kwam langs een fundering aan de IJsselkant waar vroeger ooit een café stond. De eigenaar had de gewoonte om de emmers met kroonkurken naast het café gewoon in de IJssel te gooien. Wij vonden het prachtig die doppen en als het eb was gingen we ze daar zoeken, de eigenaar had daar een hekel aan en als hij ons zag stuurde hij ons weg. Wat we met die doppen deden weet ik eigenlijk niet, het zal wel zoals zoveel dingen die gespaard werden toen proberen allemaal verschillende te vinden.
Plaatje internet foto @anneke
Gewoon Ik 
Wat een vervuiling toen al hè… ja zo ging dat vroeger!
Snap alleen niet waarom die man jullie wegstuurde… jij?
Nou in dat hok onder het café werden ook de lege flesjes bewaard dus ik denk dat hij bang was dat die gestolen zouden worden door de jeugd, wat misschien ook wel eens gebeurde.
Misschien wel een gevalletje van “plaatsvervangende schaamte” maar ja, in die tijd speelde “het milieu ” nog niet zo’n belangrijke rol!
Nee daar werd niet over na gedacht, niet verwonderlijk dat de Hollandse IJssel ooit de meest vervuilde rivier van Nederland was.
Oh dat deden ze bij ons ook er was bij ons een veerpont met café.Het is mij menigmaal gebeurd dat ik op zo’n kroonkurk ging staan tijdens het zwemmen. tja wij hadden geen eb en vloed,de afsluitdijk was er toen al.Wij gingen altijd ‘keilen’met de kiezels over het water,die pakten we van de opslag.
Ja dat keilen met stenen deden wij ook en zo nu en dan op een kroonkurk trappen tijdens het zwemmen ook die deden gemeen zeer altijd.