365 – 15

Door het verhaal van Trees over de kapper kreeg ik weer een link naar mijn jeugd. Mijn vader vond het prachtig dat ik lang haar had, ook nog met aardige krullen er in. Ik ging alleen naar de kapper om mijn pony te laten knippen, die knipte het zo kort dat ik nu nog steeds tegen iedere kapster zeg,mijn pony niet te kort knippen. Hoe bedoel je jeugdtrauma ;). Altijd staarten en strikken, tranen in mijn ogen als het geborsteld werd. Tot de laatste klas van de lagere school toen ik het tot verdriet van mijn vader heel kort  liet knippen.

Anneke met staart

9 gedachten over “365 – 15

  1. Oh enig die strik, die foto’s heb ik ook nog wel.
    Dat vaders het ook leuker vonden als hun dochters lang haar hadden is denk ik van alle tijden. Nico vond het ook heel erg toen Diana haar haar afknipte, ze was ook 12 of 13 of zo…
    En dat ponytrauma kan ik me heel goed voorstellen ;-).

  2. O ja… die strikken, ik had altijd práchtige brede linten ….. mijn vader werkte eind jaren 40 als doodgraver en bracht soms mooie linten mee naar huis , het was in die tijd geen vetpot thuis.
    Als de grafkransen opgeruimd moesten worden bleven er soms mooie stukken lint over, met drie dochters had mijn vader daar een prima bestemming voor!

  3. Ik had vroeger ook lang haar, een ramp want het was zo fijn dat er altijd klitten in zaten. Maar toen ik voor het eerst alleen naar de kapper mocht om alleen de puntjes eraf te halen, heeft die het super kort geknipt. En dat allemaal om er een pruik van te maken, ik had rood haar en dat vond de kapper zo mooi. Ik heb me een tijd lang rot geschaamd, want het was echt een jongens koppie geworden.

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s