Nog even een stukje terugkomend op het treinen van gisteren. Ik weet nog dat mijn moeder als ze mij bij de trein bracht, als mijn geheugen me tenminste niet in de steek laat, tegen de conducteur zei dat ik alleen was en waar ik eruit moest.
Wel weet ik dat ze om mij weg te brengen nog een perron kaartje moest kopen.
Volgens mij waren de treinen destijds ook niet zo druk als nu en ik hoefde niet over te stappen.
Eigenlijk best bijzonder dat mijn moeder dat deed. Ik was ook de enige die dat deed uit logeren gaan.
Plaatje internet.
Gewoon Ik 
Oh dus er werd waarschijnlijk toch wel enigszins op je gelet… Heel bijzonder, maar ja, het was wel een totaal andere tijd…
O ja…. dat kan ik me nog wel herinneren die perronkaartjes! Het werd vroeger trouwens wel meer gedaan, ik werd ook ooit op de trein naar Utrecht gezet ,naar een tante die me daar weer afhaalde! Dat werkte inderdaad zo dat dan de conducteur een oogje in het zeil hield.
O, ja, een perronkaartje!! …..opa en oma naar het station brengen en uitzwaaien 🙂 Dat zijn dan mijn herinneringen daar aan.