Natuurlijk miste mijn vader wel de vrijheid van buiten zijn maar toch was te merken aan hem dat hij het heel goed naar zijn zin had in de fabriek. Samen met collega’s dat had hij nooit gehad natuurlijk. En ’s morgens niet zo vroeg door weer en wind naar de boer gaan fietsen, we woonden dicht bij de fabriek dus nog geen 5 minuten fietsen en hij was er.
En zaterdags ging hij voortaan naar de markt in Gouda boodschappen doen voor mijn moeder, dat vond hij heerlijk. Een visje kopen. Hij genoot van zijn vrijheid die hij hierdoor had gekregen.
In welk jaar was die carrièreswitch?
Ik denk dat mijn vader ongeveer begin zestiger jaren naar de fabriek ging om te werken.
Daar kan ik me wel iets bij voorstellen, uiteindelijk had hij nu ook meer de tijd om zélf naar buiten te gaan en van de natuur te genieten!
Ja precies, we woonden toch nog midden tussen de weilanden, we hadden een grote tuin dus buiten genoeg.