Ben echt een schoenenfanaat en zeker voor een paar leuke laarsjes bezwijk ik gauw.
Hoe anders ging dat vroeger, een paar schoenen voor door de week en een paar voor zondags.
Vaak schoenen van mijn oudere zus want schoenen waren duur en er werd volop gewisseld met nichtjes en weer doorgeschoven.
Naar pasvorm en maat werd niet zo krap gekeken en natuurlijk iedere week moesten ze gepoetst worden allemaal.
Mocht ik wel een paar schoenen uitzoeken moesten ze echt degelijk zijn en een maatje te groot op de groei.
De wat leukere maar niet zo degelijke schoenen kwamen pas later.
Gewoon Ik 
Heel herkenbaar, maar ik had mazzel want ik was de oudste dus kreeg meestal wel nieuwe schoenen. En schoenen poetsen deed ik ook, elke vrijdagmiddag als ik uit school kwam. Na de lagere schooltijd nam mijn zusje het over, maar dat was een knoeier 😉
Ik weet precies wat je bedoelt. Mijn ouders moesten elke cent drie keer omdraaien, en geld voor goede schoenen moesten op de juiste manier besteed worden. Mijn broertje had het helemaal slecht getroffen: hij moest op mijn oude zwarte lakschoenen naar school. Het arme kind…
Haha inderdaad die trof het niet en nog een trauma aan overgehouden??
Hoewel ik veel “doorgeschoven”kleding heb gedragen gebeurde dat met schoenen niet bij ons thuis. Wél werden er natuurlijk oerdegelijke stappers gekocht en dat allemaal omdat slechte schoenen slecht voor de voeten zijn.Hadden ze gelijk in natuurlijk maar evengoed had ik al héél jong van die , nog steeds groeiende, knokken op de gewrichten.
Daar heb ik gelukkig ondanks alle of misschien dankzij die stevige schoenen nooit last van gehad.