Dat meisje waarmee ik dus a deed wilde nooit met mij naar huis fietsen.
Ze ging dan heel hard voor mij fietsen. Raar vond ik het wel eigenlijk en ik kon ook wel aardig hard fietsen dus ging ik altijd achter haar aan en net in haar wiel fietsen. Ze voelde dan dat ik achter haar zat.
Waarom heb ik eigenlijk nooit gevraagd. En ik snapte het ook niet, we gingen op school gewoon goed met elkaar om.
Toch is het blijven hangen want toen ik haar vorig jaar trof op onze reünie had ik het bijna toch nog gevraagd.
Gewoon Ik 
Had dat maar gedaan, wie weet hoe leuk het gesprek zich zou hebben ontwikkeld.
Jammer dat je dat niet gedaan hebt. Nu blijf je nogssteeds meet die vraag zitten.
Misschien vond ze gewoon het wedstrijdje leuk!
Jammer dat je het niet gedaan hebt, maar misschien had ze het misschien niet eens meer geweten…