Niet alleen ons hondje maar ook het hondje van de boer een klein stukje verderop was verdwenen. En dat vonden wel allemaal wel heel erg vreemd.
De boer kwam bij mijn ouders praten. Er werd geheimzinnig over gedaan maar we kwamen er toch wel achter.
Het bleek dat een boerenzoon die een hekel aan honden had de twee honden had verdronken en de boer had aangifte gedaan bij de politie.
Bij de politie werd alles in de minne geschikt, de man moest zorgen voor twee nieuwe hondjes.
Dat gebeurde ook, alsof dat het verdriet van het verlies op zou lossen.
Gewoon Ik 
Toch schappelijk dat de boer erover kwam praten. Een hekel aan honden en ze dan maar verdrinken…hoe ziek kun je zijn?
Ja inderdaad, zelfs nu nog als ik die man soms heel toevallig tegenkom moet ik er nog altijd aan denken.
Wat afschuwelijk.
Je hébt van die mensen, er is maar één soort mensen nóg erger, die leggen gebakken spons neer zodat dieren die er van eten een lijdensweg hebben voor ze sterven, dat is niet alleen dieronvriendelijk maar ook nog laf! Jullie hondje heeft toen in ieder geval niet lang hoeven lijden!
Dat denk ik inderdaad ook niet. En ja gebakken spons daar heb ik helemaal geen goed woord voor over. Hoorde pas ook van iemand die schrikdraad tegen katten heeft neergezet.
Wat afschuwelijk, op zo’n manier je hondje kwijt raken… Wat een dwaas was dat. En de straf snap ik ook niet hoor… Dacht de politie dat hij ze dan wel leuk zou gaan vinden?
Ja dat soor dingen lagen vroeger gevoeliger. Twee boerenbedrijven naast elkaar, de man was ook nog een achterneef van mijn moeder. Dus dan spelen dat soort dingen ook mee en werd het in de minne geschikt.