Na het wassen komt het strijken. Vroeger werd de strijkbout nog gewarmd op de kachel.
De witte was werd eerst ingevochtigd en opgerold en daarna pas gestreken, daar hebben ze later stoomstrijkijzers voor uitgevonden.
Denk dat er ook niet zoveel gestreken werd, de lakens werden uitgeslagen en glad opgehangen, die gingen zo opgevouwen glad de kast weer in of op een zomerse dag meteen weer het bed weer op.
Hoe dat zomers ging weet ik eigenlijk niet, misschien werd het strijkijzer dan opgewarmd op de kookplaat.
Mijn moeder gebruikte het strijkijzer ook wel eens als kruik, ingerold in een handdoek.
Gewoon Ik 
Van heel vroeger herinner ik het me niet mee zo. Mijn moeder had denk ik ook al snel een elektrische strijkbout. Ik heb er in Holland een met zo’n reservoir eronder, weet zo gauw niet hoe die heet, echt ideaal… Je hoeft dan echt geen kracht meer te zetten :-).
In de keuken bij mijn ouders stond aanvankelijk een kolen fornuis,( eind jaren 40) daar kon een struikbout ook prima op gewarmd worden. De lakens werden inderdaad netjes gevouwen aan de waslijn gehangen maar dubbelgevouwen toch nog écht wel gestreken;-)
Buiten zo’n strijkbout die je op moest warmen,weet ik niets van strijken………..doe het vrijwel nooit.Vouw alles gelijk netjes op en leg het onder de stapel………..strijkt zichzelf.Als ik dan echt eens moet strijken is dat meest als ik kleding maak.Vind het onzalig werk,net als ramen zemen….ik roep altijd je hoeft niet te eten van de ramen……….is het een vieze zooi hier……..nee hoor.
En je kunt van de grond eten……..als je alles lust…….ha ha