Siempie Pols, het snoepwinkeltje bij ons op het dorp, daar kon je voor 5 cent of een dubbeltje wat te snoepen halen. Trekdrop, een spekkie, toverbal, lollies, zoethout, zwart/wit maar favoriet van mij was van die stropies. Althans zo werden ze bij ons genoemd zo’n taps toelopend snoepje in een papiertje dat je zo op kon likken. Op internet zie ik dat ze snoepsoldaatjes heten. Thuis hadden we altijd ‘kussentjes’ van die vierkante bruine snoepjes die we bij een kopje thee kregen. Veel snoep kregen we niet, het was echt een tractatie, zeker als we wat mochten gaan kopen bij Siempie.
Gewoon Ik 
Leuk hoor die herinneringen aan zo’n snoepwinkeltje! Toch zijn die ouderwetse dingen weer of misschien wel ‘nog steeds’ te koop. Leuk! Bij ons waren het altijd biscuitjes en rond de sinterklaastijd speculaasjes bij de thee. En in het weekend kocht ik altijd ‘hernhuttertjes’ bij de kruidenier. Ken je die?