Waar mijn moeder ooit wel vreselijk boos om werd was toen wij kinderpostzegels gingen verkopen.
Degene die de meeste kinderpostzegels verkocht kreeg een prijsje.
Toen onze klas aan de beurt was om kinderpostzegels te verkopen stuurde de hoofdonderwijzer zijn zoon, die bij ons in de klas zat, een uur eerder uit de klas zodat hij al vast kon beginnen met kinderpostzegels te verkopen.
Mijn moeder was daar zo vreselijk boos over dat ze naar school ging om haar beklag te doen. Dat kon niet vond ze, was best trots op haar want een hoofdonderwijzer hoorde destijds toch bij de notabelen.
Plaatje internet
Gewoon Ik 
Ja, dat zijn kwade praktijken waar je als kind erg kwaad om kunt worden. Bij ons in de klas zat een meisje Froukje. Haar vader, meneer Gras, stond voor de klas. Op een dag zat ze te slapen in de bank. Dus wij meneer Gras waarschuwen. Ach. laat haar maar, was zijn reactie. Dat vonden wij toen ook niet eerlijk, maar we durfden er niets van te zeggen,.
Ja zo ging het inderdaad en leerkrachten hadden ook wel hun lievelingetjes in de klas.
Wat oneerlijk!
Zeker was dat heel oneerlijk. En het feit dat ik het nu nog weet, trouwens dit weekend bij mijn vriendin nog over gehad die wist het ook nog, maakte wel indruk.
De gewoonte om kinderen voor dit soort dingen in te zetten stuit me sowieso tegen de borst, het is een beetje morele chantage over de rug van kinderen en als er dan nog zó oneerlijk wordt gedaan is het wel helemaal mis. Maar je moeder is een toppertje!
Ja ik was ook heel trots op haar, ze rende nooit zo hard naar school hoor maar dit vond ze blijkbaar wel heel erg oneerlijk.
Heerlijk zo’n moeder!
Wat oneerlijk zeg, goed van je moeder hoor! Zou ik ook trots op zijn!
Mijn vader had bij de ‘bovenmeester’ op de lagere school in de klas gezeten en ook hij ging erop af als er iets niet klopte. En dan stonden ze als dikke vrienden te babbelen…