Een spelletje wat wij dus ook vaak deden was gewoon verstoppertje. Met veel boerderijen in de omgeving bood het ons de ideale verstopplekjes natuurlijk.
Een iemand moest tot 100 tellen, niet te snel natuurlijk en de rest ging zich dan verstoppen.
En als de zoeker weg was, kon je jezelf vrij buten door naar de startplaats te gaan voordat de zoeker je gebuut had. Althans zo noemden wij het dus.
Ik vond het altijd heel leuk al waren er echt wel jongens die zich zo goed konden verstoppen dat je ze nooit vond.
Ook wel spannend om onverwacht iemand te vinden.
Oh ja heerlijk verstoppertje spelen! Ik vond het alleen soms saai worden omdat we juist niet zoveel plekken hadden om te verstoppen. Als ik ergens vreemd was vond ik het het allerleukste!