Vandaag won bij ons een dochter van een buurjongen van mij van vroeger een wielerwedstrijd. En ik moest opeens denken aan zijn zus die zwaar verstandelijk gehandicapt was en altijd met een touw vast als het mooi weer was in de tuin stond en in de wintermaanden in de warme koeienstal.
Het lijkt misschien heel onmenselijk maar zij werd heel liefdevol verzorgd door haar ouders en broers en zussen. Een ook voor alle kinderen die daar vaak speelden hoorde zij er gewoon bij.
Op latere leeftijd is ze alsnog opgenomen in een tehuis waar ze nog steeds woont en leeft.
Gewoon Ik 
Mooi opgelost toch! Beter dan ze haar maar rond zouden laten zwerven met alle gevolgen van dien. En zij was het vast van kleins af aan gewend en had zo toch loop- en speelruimte.
Ja soms kán het gewoon niet anders om een kind met een geestelijke handicap te beschermen.Uiteindelijk gaat op een boerderij ook alles door !