Als er meer exemplaren moesten komen ergens van had je de stencilmachine. Daar maakten we op school ook onze schoolkrant mee.
Een stencil kon je op typen maar je kon er ook met een speciale pen, zo’n bolletje er op tekenen of het stencil. Met daaronder een harde ondergrond.
Je had trouwens ook verschillende soorten stencils, die waarop getekend werd waren dikker dan degene waar je teksten op kan tikken. Fouten maken was dan natuurlijk uit den boze want je kon het alleen corrigeren door iets weg te halen met een soort rode correctielak die een beetje op nagellak leek.
Gewoon Ik 
Robbert mocht op school vaak helpen met de stencilmachine. Ik ken het nog vaag, maar heb er nooit mee gewerkt.
Dat is best grappig eigenlijk, ik dacht dat iedereen een beetje in mijn leeftijdscategorie dat apparaat wel zou kennen.
Ik herinner me wel het geluid. Als de machine aan de gang was, hoorde je dat vele klaslokalen verder.
Een mij onbekend apparaat maar het hád blijkbaar z’n nut vroeger;-)
En jij doet klusjes in een drukkerij haha. Dit was echt de voorloper van het kopieerapparaat. Veel verenigingen werkten er mee, winkels maakten er folders mee. Had het idee dat iedereen dat wel kende eigenlijk.
ik ken ze wel van naam natuurlijk maar heb er nooit één zelfs maar van dichtbij gezien;-)