Fietsstoeltjes en steuntjes voor je voeten deden ze toen ik klein was niet aan.
Bij mijn vader ging ik voorop de stang toen ik klein was en later toen ik wat groter was achterop zonder steuntjes of wat.
Gewoon zorgen dat je benen niet tussen de spaken kwamen.
Maar natuurlijk ging dat ook wel eens mis en ik herinner me nog wel dat ik een keer met mijn hiel tussen de spaken kwam en hij als het ware afgeschild was, dat deed zeer.
Kan me trouwens niet herinneren dat ik met mijn moeder op de fiets ergens naar toe ging.
Och ja…. Jongste zoon zat achterop bij oudste zoon en kwam volledig ontveld binnenstrompelen. Hij moest zelfs een tijd in het gips. Zie foto bij dit logje. http://rammelaars2.blogspot.be/2012/03/au.html
Mag het eigenlijk nog wel, zo zonder steuntjes of stoeltje achterop de fiets? Een neefje van mij heeft ook eens met zijn been tussen de spaken gezeten, was een behoorlijk fikse wond en hij moest ook in het gips…