Een leuk gesprek….

Twee weken geleden, zaterdag ging ik even naar de braderie in ons dorp. Prachtig weer en het werd druk bezocht.
Ik ging even op een terrasje van de bakker zitten om een ijsje te eten.
Het is er druk maar bij een paar kinderen zijn nog een paar stoelen vrij en ik vraag of daar iemand op zit en of ik er een mag hebben.

Ja hoor zeiden ze dat mag best wel. Even later zag ik de moeder van twee van de kinderen aan komen lopen en ik kende haar.
De vader van haar man kocht onze dierenwinkel, ze waren onze overburen dus ik kende haar man al vanaf jongs-af-aan. De vader die daarvoor vrachtwagenchauffeur was vond het leven als winkelier toch niet zijn ding en zijn zoon (haar man) nam het over.
Jarenlang deed hij dat alleen met een hulpje in de winkel tot hij haar leerde kennen en ze trouwden. Zij is journaliste en we hebben in die tijd regelmatig leuke gesprekken gehad.
Een aantal jaren geleden stopten ze met de winkel, ze zouden hem of helemaal moeten moderniseren en daar hadden ze geen zin meer in. Best jammer vond ik het maar ik snapte het wel. Het is gewoon een hoop werk zo’n dierenwinkel. Altijd iemand nodig om de dieren te verzorgen.
Een deel van de winkel werd overgenomen door een tuincentrum en het (ons voormalige) huis werd omgebouwd tot 3 appartementen.
Afijn dat was even een stukje geschiedenis.
We stonden zo even te praten met elkaar op die braderie, ik vroeg of ze de winkel niet miste. Zij vertelde dat haar man die nu ook chauffeur geworden is het was jammer vindt minder thuis te zijn en het regelen en bestellen en organiseren wel het mooiste vond) Dat kwam me bekend voor dat had ik ook hoor toen wij stopten. Ik deed ook altijd de bestellingen, facturen maken, de boekhouding. Dat was best even wennen toen we stopten. Zij ging met het jongste kind en een vriendje weer naar huis.

Het meisje van ik schat een jaar of 10/11 bleef nog zitten en begon zelf een praatje. Het is wel gezellig he zei ze de braderie. Ik zei, dat is het zeker. Ik vertelde haar dat hun dierenwinkel vroeger van ons was en dat vond ze wel leuk. O zei ze, ik dacht dat u misschien dieren had en daarom mijn moeder kende.
Nee die heb ik niet meer zei ik, alleen nog maar vissen in mijn vijver. Wij hebben kikkervisjes vertelde ze en ik zei er ook heel wat te hebben. Ze vroeg waar ik woonde en vertelde ook waar ze zelf nu woonde.
Ze duidde het precies uit, aan het einde van die en die weg met die grote roodgekleurde boom voor het huis. Wat een leuk kind was het, zo open. Ik vroeg of ze ook nog naar de kermis ging volgende week als ie bij ons staat.
Ja dat ging ze wel doen, ze had er al voor gespaard. En ik ga nog een paar klusjes doen voor mijn moeder en dan krijg ik ook 5,00. Ik vraag wat ze dan moet doen. Boodschappen zei ze of onkruid in de tuin wieden. Vind je dat leuk ? Nou dat niet echt maar ja voor wat hoort wat he begreep ik wel.
Ze vroeg ook nog waar ik woonde en hoe groot mijn vijver is.
Wat een leuk kind zeg, soms heb je dat zomaar. Had dat vroeger in het Huttendorp ook altijd al, er waren altijd een paar van die kinderen die er uitsprongen. Soms hele leuke kinderen maar heel vaak waren het ook de bengels (ouderwets woord) waar de ondeugd uit hun ogen spatte waar ik zo’n lol mee en om kon lachen om de verhalen die ze vertelden.

Beveiligd: Mijn steunpilaren

De inhoud is beveiligd met een wachtwoord. Vul het wachtwoord hieronder in om hem te kunnen bekijken:

Wachtwoord:

Mijn moeders wijze raad……

Ja zo nu en dan moet ik nog wel eens denken aan mijn moeder en de dingen die ze wel eens zei tegen me. Zoals wanneer er iets verdrietigs gebeurt ze altijd zei “er helpt niets beters dan hard te gaan werken” .
En eigenlijk heeft ze wel gelijk.
Vrijdag naar mijn lief in Apeldoorn gegaan, heerlijk weer om te fietsen naar Gouda. Ook geen last van de staking van het OV die ook weer deze dag hier en daar was. Ook niet overal hoor want ik zag ik Gouda nog wel bussen rijden maar je kon er niet van op aan.
Het was heerlijk weer om die 20 km te fietsen door de polder, volop zon en ik kwam onderweg zelfs nog een koe in sloot tegen. Hoefde de boer niet te waarschuwen voor deze. 🙂 De trein op tijd, alleen een vertraging van 10 minuten maar had een trein van een kwartier eerder genomen zodat ik nog op dezelfde tijd aankwam in Apeldoorn. Ik hou van treinen, altijd al gehad. Zomaar naar buiten kijken, soms lezen, soms puzzelen, heerlijk. En nu zat ik met een vrouw met 3 dochtertjes op een dubbele bank. Zo leuk die kinderen hadden van de conducteur stickertjes gekregen met treinen, overgangen, stations. Ze waren er helemaal zoet mee. En een moeder die niet op haar telefoon zat te kijken maar met de kids bezig was en vertelde over de treinen. Een verademing.

Ook daar een zonovergoten dag en fijn om er even uit te zijn zo. Ik had afgesproken dat ik vast een stuk voor Wim zou gaan behangen in zijn kamer en had daarvoor de benodigde materialen zoals een kwast, meetlint, theedoeken en een goede schaar meegenomen. De rest had hij zelf natuurlijk wel in huis.
Zaterdag morgen daarmee begonnen. Van alle klussen om te doen vind ik behangen gewoon het aller allerleukste om te doen en een simpel wit behang. Het meeste werk was nog om alles er voor weg te halen want mijn lief heeft een uitgebreide collectie boeken maar dat was zijn klusje. Het liefst had ik de hele wand gedaan maar Wim vond de helft al prima. Bovendien stond zijn hele kamer nu al vol met van alles dat eerst nog schoongemaakt moest worden en dan weer terug. Dus zijn we ’s middags lekker de stad in gegaan. Er is dan altijd een grote markt, wat boodschappen gedaan, wat zitten drinken, wat kletsen, ken daar inmiddels ook al een aantal mensen.

Het was heerlijk zo om het weekend even alles te laten bezinken, over na te denken en eigenlijk ook even te vergeten. Nog ruim een week en dan ga ik onder het mes de 21e. Ik zie er erg tegenop, niet zozeer de operatie maar de tijd er na wat minder te kunnen, niet fietsen…maar goed het wordt echt wel hard nodig want het lopen gaat me steeds minder goed af en dat is een understatement.
Wim komt de dag voor de operatie al, dat is een prettig idee en blijft dan zolang het nodig is als mijn mantelzorger zoals hij het zei. Ik hoop toch na een paar dagen wel weer wat dingen zelf te kunnen doen maar dat is afwachten. Nog een weekje om me voor te bereiden en wat klusjes te doen. Dus nog een druk weekje voor de boeg zo…….ook prima dan heb ik niet zoveel tijd om na te denken of inderdaad zoals mijn moeder zei “werken is goed voor een mens om dingen te vergeten”.

Daar zou ik wel een beschuitje mee willen eten……….

Was ooit een reclame kreet van Bolletje in het begin van de jaren 90. Soms heb je van die kreten die blijven hangen zoals even Apeldoorn bellen of Du pain du vin du boursin en zo zullen er nog wel een aantal zijn die jaren later nog wel gezegd worden soms zonder te weten dat een reclame er aan vooraf ging. En ja hoor ik zie soms nog wel eens iemand waarvan ik denk, daarmee zou ik wel een beschuitje willen eten maar ik doe dat maar met Wim dat bevalt ook prima.
Maar goed daar wilde ik het eigenlijk helemaal niet over hebben.
Ontbijt als een koning, lunch als een edelman en dineer als een bedelaar daar moest ik van de week wel aan denken toen ik een paar items op televisie zag over het schoolontbijt, het was de week van het Nationale schoolontbijt waarbij kinderen op school gaan eten.

Het Nationaal Schoolontbijt

In de ontbijtweek van het Nationaal Schoolontbijt van 1 – 5 november schuiven kinderen in heel Nederland op school aan tafel voor een gezond ontbijt en een leuke les over de beste start van de dag. Zo leren kinderen op een feestelijke manier hoe belangrijk het is om elke dag gezond te ontbijten.

In die programma’s werden ook een aantal kinderen gevraagd hoe ze thuis ontbeten en ik hoorde aardig wat keren met een tosti of helemaal niet of snel een boterham met pasta op de bank. Had dit al wel eerder gehoord maar vond het aantal best hoog van die kinderen.
Want een goed ontbijt is gewoon heel belangrijk en zeker gewoon even aan tafel zitten zonder tv of zo samen eten daar is zo te horen momenteel helemaal geen tijd meer voor.
Wil niet generaliseren hoor maar begreep uit de antwoorden van de kinderen wel dat even aan tafel zitten om te eten er bijna niet van komt. Ze moeten naar school gebracht worden op tijd en zijn te laat op, heel stiekem denk ik dan ook gaan misschien te laat naar bed maar natuurlijk weet ik dat niet.
En ik geloof eigenlijk niet, al vind ik het initiatief prima hoor, dat zo’n week of een dag ontbijten op school iets zal veranderen hieraan en dat is best jammer natuurlijk.

Want een goed ontbijt is een goed begin van de dag. Zelf ontbijt ik momenteel iedere dag (behalve op zondag dan neem ik een uitgebreid ontbijtje met een eitje en jus d”orange) met muesli, fruit en noten en dat bevalt met eigenlijk best prima en ik ga er ook op mijn gemakkie voor zitten. Ik voel me gewoon niet lekker als ik zonder ontbijt de deur uit zou moeten gaan. Heb ook andere dingen geprobeerd zoals havermout, was ik snel zat.
Ik weet het de spreuk ontbijten als een koning gaat dus ook niet helemaal op, lunchen doe ik meestal met twee boterhammen kaas en dineren als een bedelaar lukt ook niet helemaal want ik gebruik mijn warme maaltijd s’ avonds. Heb dat wel eens een tijdje lunch en diner omgeruild maar zeker in de wintermaanden vind ik “koud” eten ’s avonds niet lekker en dan ging ik toch weer wat warms maken er bij en dat wil ik dus ook weer niet. Afijn dit bevalt me momenteel prima en jullie ontbijten jullie wel ???

Knutselen maar……

Gisteren weer opgepast en het was echt knutselweer, geen weer om naar buiten te gaan en ik had van alles meegenomen om aan de slag te gaan met de kastanjes die we vorige week gezocht hadden erbij.
Een spinnenweb maken en beestjes van kastanjes maken, we hadden er echt zin in.
Had bij de Action nog een zakje met versierseltjes gekocht om het op te leuken.

Eerst begonnen met de kastanjes gaatjes in te maken, dat gaat nog niet makkelijk maar met een heel klein boortje vooraf gaatjes er in maken scheelde enorm en zo konden we een kastanjesaurus maken, een slang, een spin en een zonnetje. Heel leuk om te doen met prikkers er bij.

Daarna gingen wel een spinnenweb maken, had gaatjes gemaakt in een stuk karton en had draadjes en grote stompe naalden meegenomen.
Maar de spanningsboog bij Pretty was een beetje op en ze vond het leuker om te knippen de resten karton van de spinnenwebben ging ze allemaal klein zitten knippen. Die snippers konden we ook weer gebruiken om het schilderij af te maken.
Oma heeft zelf dus maar een spinnenweb gemaakt en zo zaten we heerlijk te knutselen en te kletsen samen. Hoe leuk is dat toch. En Pretty ging alles op een groot vel plakken.

Mijn zoon had gevraagd of ik vanavond mee wilde eten en dat heb ik niet afgeslagen, heel makkelijk hoor en hij kan lekker koken, dat heeft ie van niemand vreemd. (Niet van mij hoor maar zijn vader is een goeie kok). We hebben lekker zitten eten en toen ik naar thuis wilde zei Pretty, wil je niet eerst nog een kopje koffie drinken oma. Maar het was droog en nog licht en ik zei dat ik nu wel ging fietsen, was al zo lang geweest en na een dikke knuffel zat ik weer helemaal blij op mijn fiets naar huis.

Handhaven……

Ik maak voor mezelf regelmatig een planning en zoals zo vaak hou ik me er dan niet aan zoals vandaag.
De planning was vanmorgen de slaapkamer waar mijn vriendin komt te slapen schoon te gaan maken. Zoon had in deze kamer een aantal spullen tijdelijk gestald omdat ze een dakkapel kregen vandaar dat ik daar al een aantal maanden niet veel ik kan wel zeggen niks gedaan heb.
Maar toen hoorde ik in het journaal dat ze voor vanmiddag code geel opgaven, onweer, windstoten, kans op hagel en veel regen.
Ik wilde zo graag nog wat dingen in de tuin doen dat ik besloot daar vanmorgen maar meteen mee te beginnen. Had nog wat plantjes gekocht, moest nog een aantal dingen over poten en achter in de tuin moest er nodig gehandhaafd worden.
Daar groeien frambozen en er staan een aantal varens, beide van die woekeraars en als je die even de kans geeft ontstaat er een oerwoud aan planten en dat was nu ook het geval.
Veel andere planten waren er door in de verdrukking gekomen, ben daar dan ook flink te keer gegaan, de groene afvalcontainer die vanmorgen geleegd was is al weer bijna helemaal vol.
Planten opbinden, hier en daar een steuntje geven en het ruimte zo lekker op, weer wat lucht in min tuin zeg maar. De plantjes gepoot. Wat een enorm aantal frambozen zitten er aan. Vandaag weer een bakje vol en ik zag er al genoeg onder de planten liggen die er al afgevallen waren, die zijn dan maar voor de vogeltjes.

Ik moest ook hardnodig de doperwten oogsten, dat heb ik ook gedaan, had er al van gegeten een keer en nu nog 600 gram schoongemaakte doperwten. Het valt me altijd op als ik die dingen schoon zit te maken dat ik automatisch dit weer zo doe zoals ik het vroeger geleerd heb. Hoef er totaal niet bij na te denken.
Ook de tuinbonen waren aan plukken toe. Had ook daarvan al twee keer gegeten, nu twee porties geoogst en er komen er nog veel meer. Een vanavond opgegeten en een voor de vriezer.
Het blijft nog steeds droog en best broeierig weer maar ik heb het zo naar mijn zin. Bakje thee tussendoor, hapje eten tot een uur of half 4 bezig geweest, muziekje aan er bij. Mijn ding hoor, ben helemaal in mijn element.
Na het eten nog even de fiets weer opgehaald in Bergambacht, heb hem maar graag snel weer in de stal zeg maar. De lucht werkt aardig maar bij ons is er wel wat regen gevallen maar niet echt de moeite. Als ik in Bergambacht kom zie ik dat daar grote plassen op de weg liggen. Blijkbaar is de bui daar wel gepasseerd. Had wel een jasje meegenomen maar hoef het niet aan te trekken.
Onderweg naar huis nog wat fotograferen en thuis de foto´s bewerken. Van alles wat, niks spectaculairs maar voor mij wel mooi genoeg. Morgen dan maar die kamer even beetpakken en deze mooie dag pakken ze mij niet meer af. Lieve medebloggers, heb een heel drukke week voor de boeg, vergaderen, voorbereiden, visite, zal wel lezen hier en daar maar veel reageren komt er even niet van…….

Wat is gezond?

De afgelopen week ging ik voor de krant naar een school die een vignet gezonde school als eerste in de regio kreeg.
Dat hield in dat er veel gedaan wordt aan voorlichting op het gebied van drugs, alcohol en roken zowel aan ouders als aan kinderen en leerkrachten.
Na afloop gingen we even in de kantine van de leerkrachten een kop koffie drinken met gebak om het te vieren.
Met een aantal mensen maakte ik even een praatje, de wethouder, iemand van de GGD en de leerkracht die het project begeleidt had.
Bij binnenkomst zag ik op de tafel echt ik denk wel 5 of 6 verschillende soorten koeken uitgestald, waarschijnlijk leerlingen die jarig zijn geweest en getrakteerd hebben.
En met een aantal leerlingen van rond de 700 schat ik zomaar in dat dit iedere dag wel op het menu zal staan van de leerkrachten in de pauze.
Met de mevrouw van de GGD sprak ik over het vignet en het belang er van. Ze vertelde ook dat er nog meerdere vignetten verkregen konden worden ook een voor voeding.
Dus zei ik, nou als ik zo die koeken hier op tafel zie is dat ook geen goed voorbeeld.
Er werd een beetje om gelachen. Ik weet toevallig dat ook veel leerkrachten roken uit een eerder artikel dat over een rookvrij schoolplein ging.
Daar ben ik maar niet over begonnen. Alleen toen de mevrouw van de GGD begon te vertellen over het gezondheidsvignet begon ik toch wel zwaar te twijfelen aan de waarde van dergelijke vignetten.
Ze vertelde namelijk dat om zo’n vignet te krijgen bijvoorbeeld gekeken wordt naar hoeveel soorten candybars er te koop zijn in de school. Stel dat zijn er 10 en je vermindert dat tot 2 en biedt daarnaast ook gezonde snacks aan zoals fruit of tomaten of iets dergelijks.
Dat geeft al weer een bepaald aantal punten die nodig zijn voor het krijgen van zo’n vignet.
Maar vertelde ze verder er wordt niet gekeken hoeveel er van een soort verkocht wordt, dus biedt je de gezonde dingen aan en moet alles weggegooid worden aan het einde van de dag en worden en van de 2 candybars veel meer verkocht omdat ze keuze beperkter is dan maakt dat niet uit daar wordt niet naar gekeken.
Ik vroeg aan haar, wat voor waarde heeft zo’n vignet dan eigenlijk. Een beetje nietszeggend antwoord van dat zijn de richtlijnen nu eenmaal kreeg ik daarop.
Mooi hoor die vignetten op een school, reclame er mee maken maar wat zegt het eigenlijk. Het blijkt dat in de Krimpenerwaard een hoger percentage kinderen dan landelijk onder de 18 zijn die veel alcohol drinken, roken en misschien ook drugs gebruiken.
Natuurlijk ik vind het een goed streven om er extra voorlichting over te geven en misschien dat er echt daardoor wel kinderen een andere beslissing nemen. Maar toch….. ik had toch wel zo mijn bedenkingen over de waarde er van.

 

Zoals het leven in elkaar zit………

Allereerst iedereen bedankt voor de lieve reacties op het blogje over mijn dochtertje.
Heel de week gaat alles anders dan gepland en voor bloggen even weinig tijd ook.
Een gekke week altijd deze week in oktober want vandaag is het cadeautje dat we nog kregen, mijn zoon al weer 29 jaar geworden. Hiep hiep hoera voor deze kanjer en vanavond is het dus feest.
Zo is het leven het ene moment sky high, het andere moment deep down……

 

 

Peter Roos 

Verdelen

Een WE300 van Plato. Maak een verhaal van 300 woorden zonder het themawoord in dit geval Verdelen te noemen.

Het kon gewoon niet meer in haar eigen huis blijven wonen, een groot huis en als je dan 91 jaar oud bent is dat moeilijk om bij te houden.
Van haar dochter had ze het aanbod gekregen om daar in huis te komen, ze kreeg een grote zit/slaapkamer en kon meedraaien in het gezin.
Ze was er blij mee, ze hoefde niet naar een tehuis maar kon bij familie gaan wonen.
Alleen al haar spullen, die kon ze natuurlijk niet meenemen. Hoe zou ze dat gaan regelen.
Haar koppie was nog goed, daar lag het niet aan dat ze moest verhuizen, dus maakte ze een plannetje.
Ze ging alle dingen die enigszins van waarde waren prijzen en maakte er een lijst van.
Daarna nodigde ze al haar eigen kinderen zonder aanhang uit, zeven waren er nog over van de negen, op een dag langs te komen om er over te praten.
Ze vertelde er wel bij dat ze geld mee moesten nemen omdat ze alles wilde verkopen.
Ze kwamen allemaal. Als een koningin ging ze zelf midden in de kamer zitten en noemde de dingen op die weg moesten met de prijs.
Degene die het wilde hebben kon het dan kopen voor dat bedrag. Waren er meer gegadigden werd er geloot.
Zo had ze het bedacht en zo gebeurde het ook. En wonder boven wonder ging het allemaal in goede harmonie en werd er ook nog wel gelachen en herinneringen opgehaald aan bepaalde meubels of dingen die op de lijst stonden.
Het was wel een dagje werk om alle lijstjes te maken en na afloop de kas op te maken.
Toen alles opgeteld was ging ze rekenen en ieder kreeg 1/8 deel. Het laatste 1/8 deel ging naar de kinderen van de dochter die overleden was.  Oma kon tevreden verhuizen.

365 – 31 – 12

Dag 365 – 31 – 12 is geplaatst:  https://gewoonanneke.wordpress.com/365-december-2014/365-31-12/