In een half uur tijd……

Soms heb ik van die bijzondere dromen, soms onthoud ik ze niet en soms blijven ze gewoon doorgaan die dromen. Zelfs als ik tussendoor een sanitaire stop heb en weer in bed stap gaat ie droom gewoon door en zelfs als ik dan helemaal wakker ben blijft die droom nog in mijn hoofd malen en blijf ik er aan denken.
Zoals afgelopen week dat ik droomde dat er onder mijn huis een blindganger was gevonden. (voor wie niet weten wat dat is, een bom uit de tweede wereldoorlog die niet afgegaan was).
Onzin natuurlijk want mijn huis is later gebouwd en dan hadden ze dat wel eerder kunnen ontdekken.
Maar goed in dromen kan alles.
Ik kreeg een half uur de tijd om die dingen uit mijn huis te halen die ik belangrijk vond.

Een half uur is best nog lang om dingen bij elkaar te graaien en naar buiten te werken. Heb altijd nog wel een aantal grote lege tassen in de kelder daar zou ik mee beginnen te vullen met de foto albums van alles foto’s die ik nog niet gescand heb zoals de eerste jaren van mijn zoon en de albums van mijn dochtertje. Dat is al een aantal tassen vol. Ik ging ze niet een voor een naar beneden dragen maar liet ze langs de trap naar beneden zakken.
Daarna was het de beurt aan al mijn sticks met opgeslagen foto’s, de externe harde schijf, mijn laptop en telefoon, mijn bescheiden doosje met sieraden en nog een bakje met oude munten uit de gulden tijd. Waarschijnlijk niks meer waard maar toch bewaard.
Natuurlijk de fotolijsten van de kinderen en kleinkinderen en de twee lijstjes met kaarten er in die ik geschreven heb aan mijn twee overleden dochtertjes.

Als ik nog tijd over had zou ik mijn mini boekjes en frutsels nog naar buiten brengen. Kleding en meubels interesseerden me niet zo die liet ik gewoon daar, die zijn te vervangen als ie bom onverwacht toch af zou gaan. Mijn warme pittenzak nam ik nog mee haha hoe kan een mens het dromen toch.
Maar als ik wakker ben en er toch nog over na lig te denken weet ik dat het inderdaad voor mij de belangrijkste dingen zijn en zo frappant dat ik dat dan ook precies zo droomde….. En zoals ik meestal heb met dromen weet ik ook wel waar het vandaan komt. Veel bezig geweest met herinneringen en oude spullen, zulke dingen komen dan vaak wel wat anders maar toch terug in mijn dromen.
Terwijl ik met het laatste bezig was buiten te brengen werd ik wakker. Of de bom ook afgegaan is weet ik niet maar mijn huis was de volgende morgen gelukkig nog helemaal compleet…….

Hoezo vrijdag de dertiende??

Vrijdag de 13e vandaag, veel mensen zien dat als een ongeluksdag, ik heb dat niet. Sterker nog sinds de keer dat ik op vrijdag de 13e de uitslag kreeg van de vruchtwaterpunctie toen ik van mijn zoon in verwachting was en die bleek goed te zijn noem ik vrijdag de 13e altijd mijn geluksdag.
Gisteren had ik alle kozijnen in de keuken geverfd, de vensterbank en de bovenkant van een kast meegenomen. Vandaag tijd om het dus af te werken, de resten verf van de ramen halen, de ramen zemen meteen, jaloezieën en de rest van de keuken schoonmaken en alles weer terugzetten.
Gisteren dacht ik opeens aan het armbandje van mijn dochtertje, een zilveren armbandje dat in mijn herinneringenkastje lag. Bij het schoonmaken er van dinsdag dacht ik, hij is wel verkleurd en ik had van mijn vriendin een fles zilverpoets gekregen, laat ik hem meteen eens even schoonmaken.

Ik stond op de trap achter de bank en gooide het armbandje op de bank, ging verder met alle werkzaamheden en vergat hem helemaal.
Bij het opruimen, verplaatsen van de bank moest ie ergens terecht gekomen zijn maar ik kon hem niet vinden.
Opeens kreeg ik gisteren daardoor zo’n intens gevoel van verdriet dat ik hem kwijt was en ook van boosheid op mezelf dat ik er zo slordig mee omgegaan was.
Na mijn missie van vanmorgen dacht ik opeens, hij moet toch nog ergens zijn, misschien opgezogen met de stofzuiger.
Ik legde een handdoek op tafel en ging de stofzuigerzak leeg zitten halen, gelukkig zat er net een nieuwe in dus viel mee, en uit zitten pluizen. Maar niks te vinden.
De vuilnisbakjes in de keuken dan, wie weet. De eerste het bakje met het fruit en groenteafval (vies werkje) uit zitten pluizen helemaal, ook niks. Daarna het tweede bakje met restafval. Ik stort het bakje leeg op de handdoek en opeens JA, daar tussen een oude haaknaald met een braam (dat haakt niet lekker) een oud mesje om de verf af te krabben , wat stukjes behang en nog wat goed bedoelde rotzooi zeg maar lag ie.
IK WAS ZO ONTZETTEND BLIJ …….. en vanavond heb ik hem even mooi gepoetst, hij ziet er weer als nieuw uit.

Er is zowaar vandaag een tijdje geen regen en zie zelfs een paar stukken blauwe lucht, stap op de fiets en ga even wat boodschappen doen in een dorp verderop. Onderweg ga ik nog even neuzen in een kringloopwinkel.
Ben al een tijdje op zoek naar een leuk mandje om mijn haakwerkje in te doen. En verhip, ik vind precies zo’n mandje als ik zoek met een dekseltje niet te groot om zo naast mijn bank te kunnen zetten. Voor 2,50 is ie voor mij.
Momenteel bezig om een kussen te haken voor een schommelstoel bij Wim. Zijn favoriete kleuren wit en blauw en in die kleuren ben ik het aan het haken. Allerlei kleuren blauw met wit afwisselen. Ook de steken en patronen afwisselen op een vrije manier zonder patroon of zo, dat doe ik eigenlijk het liefste.
Naast het mandje scoor ik ook nog drie bolletjes katoen voor 1 euro, een wit, een lichtblauw en een zwart.
Alleen als ik thuiskom zie ik dat de bol zwart donkerblauw is, die kan ik ook gebruiken.
Wat vrijdag de 13e een ongeluksdag?? Nou voor mij bleek het vandaag opnieuw een geluksdag te zijn en dat wil ik maar zo houden.

Lekker smeren……

Vandaag begonnen aan mijn januari missie om wat te verven nog in huis. De lekkage van mijn douche had daar nog wat extra werk aan toegevoegd en daar ben ik vandaag mee begonnen.
In de gang en de kamer was het behang door de lekkage flink gaan schimmelen. In de gang was het ook los gaan laten.
Heb het eerst een paar weken aangekeken of de lekkage echt over was maar volgens mij wel want het behang en de muur was weer opgedroogd.
Eerst de baan in de gang verwijderd en boven de deur nog een kort baantje. Gelukkig bewaar ik altijd wel wat behang als ik wat over heb en dat kwam nu goed van pas.
Daarna vast plaksel gemaakt, ook dat had ik nog in huis. Terwijl het even goed staat te worden ga ik in de schuur kijken waar ik weet dat er nog een restje muurverf staat. Kort geleden heb ik daarmee in de bijkeuken ook wat plekjes bijgewerkt. Het is inmiddels al vrij oude verf maar heeft wel dezelfde kleur als er ook in de kamer op zit. Wit met een tintje zeg maar.
Terwijl ik de twee baantjes er op plak loop ik te bedenken hoe ik die verf nou weer mooi glad kan krijgen zodat ie goed bruikbaar is. En opeens denk ik de staafmixer. Daar kan je ook een gladde saus maken dat kan ik wel eens proberen.
En perfect zeg, ik ben wel even bezig maar dan krijg ik toch weer een mooie gladde muurverf, kwast ook nog in de voorraaddoos zodat ik zonder iets te hoeven kopen deze schade kan herstellen en ga de twee banen in de kamer verven. Wat knapt dat op. Ik hoop dat het in een keer voldoende is want schimmel is soms moeilijk er onder te krijgen maar dat is afwachten.
Het nieuwe behang in de gang steekt wel vreemd wit af tegen de inmiddels wat verkleurde andere banen.
Op zich niet erg natuurlijk het kleurt ook vanzelf weer maar ik dacht misschien met de muurverf met een tintje de nieuwe banen behangen die kleur komt meer in de buurt van de andere banen behang.

Ik pak een stukje nieuw behang, verf het om te proberen en ja hoor dat ziet er een stuk beter uit. Die twee banen dus ook nog maar even verven, heb verf genoeg.
Meteen even de stukjes langs de stopcontacten en de thermostaat die toch altijd sneller vies zijn meegenomen.
Opruimen dan maar, maar bedenk ik opeens, heb bij de kringloop ook nog een greep gekocht voor 1 euro. Eigenlijk bedoeld als handdoekenrekje in de badkamer maar daar was ie te groot voor waar ik hem wilde hebben. Die wilde ik nu boven bij de trap aanbrengen. Als ik met een volle wasmand of iets anders in een hand de trap af loop dan mis ik het eerste stukje waar de trap een bocht maakt altijd de leuning om vast te houden. En ik wil altijd houvast hebben als ik de trap af loop. En aangezien ik toch nog moet stofzuigen kan dat mooi even meegenomen worden. Ik boor vier gaatjes, plugjes en schroeven er in en het gaat zomaar in een keer goed. Ik probeer het uit en hij zit stevig vast. Zie zo ook dat weer gedaan. Mijn herinneringen kastje boven de bank meteen even meegenomen en alles schoongemaakt, de bank stond nu toch naar voren.
Afijn zo ben ik eigenlijk heel de dag lekker bezig met smeren en poetsen en is er weer een deel van me to do lijstje gebeurd.

Samen oud worden…

Weer eens een blogje over een boekje dat ik deze week vond in de kringloop, ik had hem nog niet met de titel samen oud worden.
Soms denk ik ook wel eens hoe dat zal gaan aan de andere kant het komt toch zoals het komt denk ik dan maar.
Of ik samen oud word weet ik ook niet, kan niet in de toekomst kijken. Geniet momenteel van wat ik heb zoals dit weekend weer met Wim samen omdat we Sinterklaas gaan vieren morgen bij mijn zoon en zijn gezin.
Maar in mijn boekje een aantal grappige of misschien ook ware teksten gevonden. Oordeel zelf dan maak ik me er met een Jantje van Leiden vanaf………

Memory kastje 11………

Goh eigenlijk best veel dates gehad in een paar jaar tijd. En daarbij nog heel vaak met andere mannen zitten chatten.
Een man waar ik regelmatig zat te chatten had het steeds over zijn ex vrouw. En op een gegeven moment voelde ik me een soort therapeut en zei, misschien moet je nog eens met je vrouw gaan praten. En dat heeft hij toen ook gedaan en ze kwamen weer samen. Mooi toch.
Ga nog even verder met Date 6.
Hij was of is misschien nog wel hovenier op landgoed Clingendael in den Haag. Hij vertelde er veel over, vooral de Japanse tuin die tijdelijk ieder jaar open is had zijn voorkeur.
Ik werd meteen overstelpt met gedichten, kaarten en hij ging heel voortvarend van start. Was er van overtuigd dat hij heel veel van me hield terwijl we elkaar nog nooit gezien hadden. Wel gebeld en gechat veel. Hij had zelfs al zonder dat ik het wist geboekt voor een fietsvakantie voor een fietsvierdaagse ergens in Friesland of zo. Ik als nuchter mens vond het aan de ene kant wel leuk al die aandacht en aardige berichtjes dat klinkt toch ook wel leuk. Aan de andere kant vond ik het ook wel een beetje TE. Kon me niet voorstellen dat iemand echt zo lief is en dan nog vrijgezel is.

• 

• 

• 

• 

• 

• 

Afijn al vrij snel spraken we af om elkaar te ontmoeten in Rotterdam bij het centraal station. We zouden bij La Place wat gaan drinken. Nou ja hij kwam en we gingen naar La Place. Onderweg hadden we nog ergens even staan zoenen. ( zou je nu toch niet meer aan denken in deze coronatijd 😉 ) Ach ja was ook maar een mens met behoeftes toch. Maar bij La Place ging hij koffie halen. Hij stond en bleef staan en stond en bleef staan en als ik er niet naar toe gegaan was en even mijn ellenbogen (bij wijze van spreken natuurlijk) en mond had geroerd dan denk ik dat we er nu nog hadden gestaan.

Tja echt hij was het ook niet voor mij hoor. Hij was lief en aardig en verder niks. Ik vond het een beetje zielig ook wel om het meteen te zeggen maar de volgende dag heb ik hem toch maar opgebeld en gezegd dat er geen vervolg wat mij betreft in zat. Jan kwam, zag en overwon niet. Heb nog de verpakking in mijn memory kastje van een geurtje dat ik van hem kreeg.

Ik had het helemaal gehad met dat daten. Stopte er helemaal mee. Had het alleen ook wel goed en dat gaf me een rustig gevoel.
Dacht dat ik me ook helemaal uitgeschreven had op die datingsite maar blijkbaar blijf je toch nog ergens in een bestand zitten en ik kreeg een mailtje van Wim. Een mailtje dat me zo aansprak dat ik er op reageerde. Hij is cultuurhistoricus en heeft gewerkt in de archeologie. Jaren in Zwitserland en Frankrijk gewoond.
We hebben echt maandenlang zitten mailen, chatten en bellen voordat we een keer afspraken. Weer in Amersfoort en vanaf de eerste minuut was het oké. Kon zo totaal mezelf zijn, hoefde mezelf niet te “verkopen”, was wie ik was en dat was goed en hij ook. We hadden een mooie dag. Wilde weer naar huis gaan eind van de middag maar hij vroeg of ik zin had om nog samen ook te gaan eten en dat deden we. Grappig detail in precies hetzelfde restaurant waar ik met een eerdere date gegeten had. En dat vertelde ik Wim ook, hij vond het wel grappig. De rest is historie, we zijn nog steeds maatjes. Gaat gelukkig weer wat beter met hem en we zien elkaar nu weer regelmatig en dat is goed zo. Hij in de bossen, ik in de polder….. en dat zal wel zo blijven.

Memory kastje 10……..

Goh best leuk eigenlijk om de herinnering op te halen aan al die dates. In het begin van mijn blog heb ik er ook wel uitgebreider over gehad. Dus ben je heen nieuwsgierig een kwestie van snuffelen in de beginperiode van mijn blog. 😂😂😂

Date 4. Een man die in de buurt van den Haag woonde. We hadden heel veel zitten chatten. Hij had echt heel veel humor. We deden vaak spelletjes via de chat. Woorden rijgen, de meeste namen van steden met een bepaalde letter. Allemaal van dat soort dingen. Hij deelde ook mijn interesse voor het tuinieren. Hij was zelfstandig wasmachine reparateur. Had 30 jaar daarvoor bij Miele gewerkt. Een creatief mens want hij beletterde ook auto’s en maakte de mooiste meubeltjes van oude dingen.
Hij zou bij mij komen, we hadden zo rond 2 uur afgesproken. Tegen 3 uur kwam ie aanzakken, nu ben ik zelf altijd best een mens van de klok. Ik zag hem staan en wist dit is geen man voor mij. Hij rookte in het kleine uurtje dat hij er was 3 sigaretten. Had altijd gezegd, ik wil geen man meer die rookt. Hij dronk een bakje koffie en ging weer naar huis. Ik ging steeds kakkeriger tegen hem praten, echt niks voor mij en ik vond het ook wel slap van mezelf. Maar goed dit werd het toch ook niet. We bleven wel met elkaar chatten want daar hadden we gewoon zoveel lol van samen. Na een jaar of zo vroeg hij of ik toch een keer naar hem wilde komen. Niet als date gewoon een keer naar zijn tuin komen kijken. We spraken af, hij zou me op komen halen op het station van Voorburg.
Ik had gezegd met welke trein ik zou komen, ik zou hem als ik in de trein zat nog even bellen. Maar heel stom, mijn telefoon was leeg. Echt eerlijk leeg, geen smoesje of zo. Ik dacht nou ja we hebben de tijd afgesproken, hij zal er wel zijn. Maar hij was er niet. Heb nog ruim een half uur zitten wachten, ben nog naar een soort snackbar gegaan en daar wat gedronken. Gevraagd of ik mocht bellen maar ik had ook zijn nummer niet omdat mijn telefoon leeg was. Nog in het telefoonboek gekeken (ja dat bestond toen nog) maar kon het niet vinden. De trein maar weer terug genomen naar Gouda en ik weet nog dat ik dacht, ga lekker winkelen in Gouda, daar had ik veel meer zin in. Het had niet zo mogen zijn denk ik dan maar. ’s Avonds belde hij me nog waarom ik hem niet gebeld had. Ik vertelde het eerlijk dat mijn telefoon leeg was. En achteraf had hij ook in diezelfde snackbar ook nog wat zitten drinken maar toen was ik al weer weg. Ooit had hij een keer een soort optocht waaraan bedrijven meededen. Hij deed ook mee met zijn bedrijf. Op zijn aanhanger een wasmachine en een waslijn en daar wilde hij damesondergoed ophangen had hij verteld. In diezelfde week liep ik met mijn zus te winkelen en zag ik bij de Zeeman een bak staan met allemaal van dat sexy rode en doorzichtig ondergoed, strings en behaatjes. Een euro per stuk en samen hebben we er een aantal uitgezocht, we hebben zo’n lol gehad. En ik heb ze naar hem toegestuurd. Hij vond het zo grappig en ik kreeg een foto waarbij ze op de waslijn hingen. Ook heb ik zijn website een keer helemaal nagekeken en de teksten aangepast en gecontroleerd op spelfouten. Een leuk werkje om te doen.
Ook met hem heb ik nog steeds contact via de app. We spelen samen wordfeut en zo nu en dan een paar keer per jaar bellen we elkaar. We kunnen nog steeds heel goed met elkaar opschieten al weet ik dat er verder niks is. Hij heeft ook een vriendin en dat is prima zo. We wisselen tuingegevens uit, geven elkaar tips en trucs en we hebben nog steeds lol via de app. Hij is een goed mens. Van hem kreeg ik een setje wasknijpers als reclame voor zijn bedrijf.

Date 5. Een man waar ik mee had zitten chatten en bellen. Hij woonde niet heel ver bij me vandaan. Achteraf denk ik wel dat hij me heel erg deed denken aan mijn tweede date waar ik nog best heel lang een goed gevoel over heb gehad en ik daarom met hem afsprak.
Ik haalde hem op bij de metro in Capelle aan den IJssel. Bij mij thuis gingen we lunchen en daarna had hij het idee dat ik meteen met hem het bed in zou duiken. Dat was nou niet echt mijn intentie.
Hij vroeg of hij een foto van me mocht maken en ik vroeg of hij dit wilde hebben voor zijn “verzameling”. Ik vond het wel humor. Hij echt niet en hij pakte zijn tas en jas en ik lullo heb hem ook nog naar de Capelse brug gebracht. Mijn zus zei achteraf, ik had die vent naar buiten gewerkt en gezegd zoekt maar een bus op om naar huis te gaan. We hebben elkaar niet meer gesproken> Hij was de enige man waarvan ik achteraf een vervelend gevoel aan over gehouden heb. Hij bracht wel een doosje met verschillende soorten thee voor me mee. Van de theezakjes heb ik een bootje gevouwen voor mijn memoriekastje. Twee gelukspoppetjes die ik nog had liggen er in. Al was het geluk voor ons gelukkig niet weggelegd. Het was voor mij meteen wel de laatste keer dat ik iemand voor de eerste keer in mijn huis uitnodigde.

(wordt vervolg)

Memory kastje 9

In mijn memory kastje heb ik ook nog herinneringen staan aan al mijn dates die ik destijds gehad heb.
Wat een tijd was dat, het was ook wel leuk soms, spannend maar ben blij dat het over is en ik niet meer zo nodig hoef.
Mijn allereerste date had ik al twee maanden nadat ik was gescheiden. Echt een blind date in Gouda. Geen foto’s van elkaar gezien wel heel lang zitten bellen met elkaar, urenlang echt.
Een heel aardige man, vertegenwoordiger in Bourjois cosmetica. Hij woonde in het gooi in een prachtig appartement. Eigenlijk klikte het meteen, we zagen elkaar drie keer. Zijn vrouw was ook nog maar twee maanden daarvoor overleden. Toen hij zei dat hij echt meteen wilde samenwonen in zijn appartement en ook fijn zou vinden dat ik een oma voor zijn kleinkind zou zijn kreeg ik het Spaans benauwd. Het was veel te vroeg. Na ons derde weekend zei ik hem te willen stoppen. Een half jaar later kreeg ik met mijn verjaardag (dat had hij onthouden, makkelijke datum eerste kerstdag natuurlijk ) nog een keer een mailtje van hem waarin hij zei dat hij het heel fijn had gevonden maar het achteraf ook voor hem te snel was allemaal. Beide hadden we dus de goede beslissing genomen. Later mailde hij nog een keer een lieve vrouw gevonden te hebben en die gunde ik hem van harte. Als herinnering nog een doosje make-up dat ik van hem kreeg.

Date twee was vanaf het begin een beetje apart, heel lang gepraat, gechat en gebeld met elkaar voor we elkaar een keer zagen. Ook een leuke man, niks mis mee. Maar op de achtergrond was er altijd iets dat ik dacht, ik weet het niet hoor met die man. We zagen elkaar een aantal keren, gingen verschillende keren eten, een dagje naar Zeeland. Hele mooie momenten. We mailden, chatten en belden heel veel. Hij deed ook een radioprogramma en draaide altijd mooie muziek op donderdagavond. Ik luisterde er altijd naar terwijl ik mijn stukken voor de krant schreef. Regelmatig draaide hij ook een plaatje voor me. Op een gegeven moment na zo´n kleine 2 jaar vond ik het te vrijblijvend en hij wilde niet meer, had toch wel het gevoel dat er iets niet klopte en ik maakte een eind aan onze fysieke vriendschap zeg maar.
Jarenlang hebben we daarna nog iedere zondagochtend samen zitten chatten via skype en nog steeds appen we zo nu en dan. We vonden het allebei een waardevolle digitale vriendschap. In dezelfde tijd dat ik Wim ontmoette (we waren altijd heel eerlijk over dat tegenover elkaar) had hij ook een vriendin gevonden. De gesprekken werden daardoor ook minder en dat was goed zo. Pas jaren later kwam ik er achter dat hij een buurvrouw had die heel veel voor hem betekende, waar hij vaak een bakje koffie ging drinken, dat wilde hij niet kwijt. En zijn oude vader waar hij bijna dagelijks naar toe ging en een fulltime baan. Voor hem te veel ballast om een nieuwe relatie te beginnen in die tijd. Inmiddels zijn zowel die buurvrouw en zijn vader beide overleden, waardoor zijn huidige vriendin het makkelijker met hem heeft. ( Ik app met haar ook wel eens, hoe grappig is dat toch) Maar samenwonen wil hij ook nog steeds niet, ze blijven latten.
De herinnering is een snoepje dat ik meenam de eerste keer dat ik met hem ging eten bij de Argentijn. (zou het nog te eten zijn? )

Date drie was in Kinderdijk, ook een blind date, had geen foto van de man gezien. Had destijds nog een auto en we hadden afgesproken op de parkeerplaats bij de molens. Had gezegd wat voor auto ik had. Er kwam een man naar me toelopen. Een Surinaamse man, hij deed me denken aan Donald Jones, een aardige welbespraakte en prima man, hij was accountant. We gingen wandelen bij de molens en daarna nog wat drinken. Het was een leuk gesprek maar toch had ik het wel fijn gevonden als hij gezegd had dat hij van Surinaamse afkomst was. Waarom?? Ik weet het niet, waarom zou hij het zo duidelijk verzwijgen op zijn site. Ik heb helemaal niets tegen mensen met een “kleurtje”. Totaal niet maar het gaf me geen goed gevoel en ik besloot niet meer om een tweede date te hebben met hem.
Als herinnering heb ik een vingerhoedje van Kinderdijk.

Date vier was een man uit Zwolle….. we hadden afgesproken in Amersfoort elkaar te ontmoeten. Beide geen auto dus we kwamen met de trein. We hadden foto’s van elkaar gezien en ik herkende hem meteen.
Een ontzettend leuke vent, we hadden echt geen minuut last er van dat we geen gespreksstof hadden. Maar we wisten ook beide wel dat de afstand toch een probleem zou worden. Hij had ooit een relatie gehad met een vrouw uit Brabant vertelde hij, vier jaar en toen hij toch wel samen wilde gaan wonen met haar bleek zij niet naar Zwolle te willen en hij niet naar Brabant. Vandaar dat hij en ik ook geen lange afstandsrelatie wilden hebben. ( Oeps eigenlijk heb ik dat nu ook wel een beetje) De man had een kleurrijk verleden, een groot bedrijf gehad, verkocht, zijn geld verpatst en nu werkzaam als chauffeur voor schoolkinderen.
We hebben heerlijk gewandeld in Amersfoort, samen gegeten in een heel leuk restaurant. Onderweg als twee tieners in hoekjes en gaatjes staan zoenen en vrolijk afscheid genomen bij de trein. Ik raapte een steentje op als herinnering aan de kei van Amersfoort. (die was te groot om mee te nemen).
(wordt vervolg)

Memory kastje 8

Voor het weekend maar weer eens in mijn memory kastjes gedoken. Daarin bewaar ik allemaal prullaria die ik “geërfd” heb, zelf ergens gekocht heb of gekregen. Samen met mijn zus kochten we altijd iets als we ergens op vakantie waren van dat dorp of stad. Als er tenminste iets te krijgen was. En ook als ik met Wim ergens in een andere stad ben of in een museum doe ik dat.
Vandaag een paar dingen die uit het huis van mijn moeder komen. Mijn moeder had wel iets met beeldjes, zelf heb ik dat niet zo maar dat hondje met een klein bakje er naast vond ik altijd wel heel erg leuk.
Het is al heel erg oud, komt volgens mij nog bij mijn oma of zo vandaan. Er waren er meer maar mijn moeder was een beetje net als ik, er brak nog wel eens een keer iets. Maar deze is nog heel en in nam hem mee omdat verder niemand er belangstelling voor had.

Er stonden bij mijn moeder ook nog van die gansjes. Een moedergans met jongen. Dat vond ik wel een schattig beeldje. Hij stond altijd samen in een vak in de kast met een beeldje van een haan.
Ik vind dat helemaal geen leuk beeldje maar omdat ze bij mijn moeder altijd bij elkaar stonden kon ik het niet over mijn hart verkrijgen om hem in de doos van de kringloop te doen. Hij staat in mijn laatst gekochte kastje ergens achteraf in de bijkeuken haha en wie weet op een keer, maar dat zal wel niet, dat gebeurt meestal niet met dingen waarvan je het niet erg vind, stoot ik er per ongeluk tegenaan. Tot zolang mag ie blijven een beetje achteraf.
De gansjes staan wel in mijn hoofdkastje in de kamer.
Als laatste staat er ook nog een klein motortje in het kastje. Het was speelgoed van mijn broer, ik was geen poppenkind, vond het altijd leuk dat blikken speelgoed. Deze ook. Hij is ook denk ik al een jaar of 50 oud maar ik blijf hem leuk vinden. Je kan de wieltjes naar achter bewegen, dan laadt je hem zo’n beetje op en rijdt ie naar voren.
Ieder item in mijn kastjes heeft zo een herinnering en een eigen verhaal en dat vind ik dus het leuke er aan.

Het kleine boekje “Over romantiek”

Tijd geleden maar weer eens een klein boekje uit mijn mini boekenkastje getrokken.
En nu mijn eerste weekend weer met Wim vond ik dit wel een toepasselijke titel.
Al moet ik wel zeggen als er twee niet romantisch, sentimenteel en wel bijzonder nuchter zijn, wij dat wel zijn.
Maar we waren (en hoop ik zijn we dat nog steeds) maatjes die elkaar heel goed begrijpen, dezelfde interesses hebben en dat is in ieder geval voor mij belangrijker dan romantiek. Waarmee ik niet wil zeggen dat ik het fysieke samenzijn (wat zeg ik dat netjes he) niet fijn vind, integendeel daar genieten we ook enorm van.  En Wim verwent me altijd met aandacht, iets speciaals te eten maken, vaak een aardigheidje voor me.
Nou ja niet te veel uit de school klappen……. haha….. Hier een paar gedichtjes die voor mij nog net konden want de meeste vond ik echt wel veel te zoetsappig……

De tuin….

Vandaag maar weer een boekje en natuurlijk staan er in mijn minikastje ook wel een paar boekjes die ik gevonden en ook gekregen heb over tuinieren.
En daar staan wel leuke dingen in, waar ik me helemaal in kan vinden.
Gisteren voor de val zag ik de eerste bloempjes in de boslook die ik vorig jaar in Apeldoorn kocht. Zo mooi om te zien dat het toch weer opkomt…. dat is genieten.

Gisteren was ik ook even in het tuincentrum bij mij in de straat, dat gaat alleen open in het voorjaar en zomer. Ik zocht nog tuinbonen maar hij had ze nog niet.
We hadden een mooi gesprek over de natuur, de eigenaar is ook een echte natuurliefhebber en kent de polder ook goed.

Hij vertelde over een roodborstje dat in zijn kas/winkel gekomen was en hij er niet uitkreeg. Opeens zag hij dat er in een ruit een heel klein gaatje zat waar hij door naar binnen was gekomen. En opeens ging hij daar ook weer door naar buiten. Hij heeft het toen maar dichtgeplakt want ook roodborstjes hebben daar weinig te zoeken en te vinden.

Ik kreeg een bos tulpen van hem, het was een openingsaanbieding bij aankoop van 10.00. Ik had niets gekocht maar hij kwam er spontaan mee aanlopen na ons gesprek en kon het niet weigeren en heb ze goed verzorgd in een vaas gezet. Ik ben niet zo van de snijbloemen in huis maar het gebaar er achter maakt dat ik het toch een mooie bos multicolor tulpen vind.
De spreuken uit mijn boekje die ik het mooiste en meest ware voor mij vind.