Ik kreeg van verschillende kanten mailtjes om mee te doen met een soort kettingreactie van gedichten. Dank mensen voor het vertrouwen en hoop voor jullie dat veel mensen er aan mee doen maar ik doe nooit aan dit soort dingen mee. Mensen die al een tijdje bij mij lezen weten dat wel.
Bovendien zag ik al aan de adressen dat we ook een beetje in dezelfde vijver zitten te vissen.
Zelf heb ik een tijdje gedichten geschreven en dat was altijd als ik me niet lekker voelde of verdrietig. Het geeft te denken dat ik het de laatste 10 jaar niet meer gedaan heb.
Het klopt ook wel want ik voel me de laatste jaren eigenlijk best heel goed gelukkig.
Nou ja hier toch een gedicht haha…. over mijn dagboek dat destijds werd gelezen door mijn ex in de tijd van onze scheiding. Ik had toen zelfs een kopie van al mijn dagboeken bij mijn vriendin gestald omdat ik bang was dat hij iets zou doen met mijn dagboeken. Maar dat is gelukkig niet gebeurd.
Verwacht geen vituoos gedicht maar het kwam recht uit mijn hart. Hier komt ie……..
Dagboek
Wanneer mijn verdriet het grootste is pak ik iets om op te schrijven
Kranten, wc papier, servetten want woorden die blijven
Dat is mijn dagboek, hij kent al mijn vreugde en verdriet
Mijn allerbeste vriend zoals ik hem zie
Hij is er altijd, het eerste waar ik om vroeg
Ontwaakt uit narcose en dat zegt genoeg
Hij is ook van mij, helemaal van mij alleen
Hij weet alles van me ik deel hem met geen een
Open en bloot ligt hij voor een ieder te lezen
Maar ik weet dat ik daar niet voor hoef te vrezen
Vertrouw de mensen waar ik van hou
En daarvan heb ik nu veel berouw
Mijn vriend werd gepakt, gelezen en verkracht
Hij werd op een brute manier van me afgepakt
Woorden verdraaid, alleen het slechte kwam boven
Het mooie en lieve was niet om te geloven
Het deed me zo verschrikkelijk pijn
Dat ik nu niet meer samen met hem kan zijn
Dat wat ik zo graag met hem zou hebben gedeeld
Kapot werd gemaakt met de teksten gespeeld
Van mijn allerbeste vriend die alles van mij wist
Werd hij een oppervlakkige kennis die diepte mist