Heerlijk klussen……..

Vandaag weer verder gegaan met mijn opruimmodus en nu was het gereedschap aan de beurt, de kast in de bijkeuken dus.
Er staat een flinke stapel plastic dozen met van alles er in en ik ga er nu eens heel kritisch naar kijken. Aan het einde van de rit heb ik er 4 van de ongeveer 10 dozen leeggekregen. Door dingen weg te doen die er echt al jaren inzitten en ook dozen bij elkaar te voegen die nog niet vol waren. Dat ruimt lekker op.
Voor de zoveelste keer heb ik weer de haakse slijper in mijn handen met een nog nieuwe doos met slijpschijven er bij. Ooit heb ik een keer geprobeerd om er mee te werken maar ik schrok best van de kracht van dat apparaat en dacht daar komen ongelukken van.
Weet wat dat betreft wel waar ongeveer dan mijn grenzen liggen. Ik app mijn zoon wil jij nog een slijptol hebben anders zet ik hem op de weggeefhoek en ik krijg meteen antwoord, die wil ik wel hebben, kom hem straks wel even ophalen.
Hij was aan het werk en zijn kantoor is dicht bij mij in de buurt. Ik ga verder met opruimen.
Had een aantal weken geleden nog een soort koffer gekocht die opengeklapt kon worden, ik vond hem zo leuk en was al een tijdje op zoek naar zoiets om mijn prulletjes in te doen.
De rekjes waar ze nu in zaten waren ook een keer beschadigd en aan vervanging toe.
Eergisteren had ik hem zitten verbouwen. Een aantal plankjes die ergens voor zaten weggehaald, gezaagd met een klein ijzerzaagje (ging boven verwachting goed) en daarvan had ik weer extra plankjes gemaakt voor de kleine prulletjes.
Maar nu moest ie nog opgehangen worden. Ik wilde wel wat stevige haken hebben want hij hangt boven de bank en ik heb geen zin om hem op mijn kop te krijgen. Dat lijkt me niet echt prettig.
Nou vind ik dat wel een leuk werkje om te doen dus lekker boren, pluggen en schroeven en ja hoor hij hangt, goed waterpas, ziet er leuk uit.

Zoonlief kwam nog steeds niet en ik ga lekker door met alles meteen stofzuigen en schoonmaken. Als ik klaar ben app ik hem opnieuw, het is inmiddels drie uur prachtig weer en ik wil gewoon nog ff een frisse neus halen.  Hij zegt het is zo druk kan je het ook even langsbrengen, ook goed en ik ga er even kijken. Hij heeft een nieuwe werkplek gekregen, het kantoor is drastisch uitgebreid en ik krijg meteen een rondleiding. Het ziet er piekfijn uit.
Nog een kastje gereedschap te gaan met opruimen en dan ook de zolder nog eens kritisch gaan bekijken. Mooie klussen voor in deze wintermaanden…..

Klussen-ex

In mijn huwelijk hebben mijn ex en ik behoorlijk wat keren geklust samen. Het begon al bij onze winkel die we wel een aantal keren verbouwd/veranderd hebben. Meestal in het weekend (ons weekend was zondag en maandag) als we vrij waren. Best megaklussen vooral het alles over zetten maar het had wel wat.
Ons laatste huis samen, waar ik nu nog woon, was echt nog een anno weet ik veel huis maar in ieder geval hokkerig met nog een kachel er in. Nooit iets aan gedaan dus totaal gedateerd.
De woningbouw maakte er wel verwarming in en de badkamer werd summier aangepast, de rest moesten we zelf doen en de rest van het huis was ook van alles nog aan te doen.
Mijn ex werkte toen bij een Doe-Het-Zelf groothandel waar best veel afval was en dat vond gretig zijn weg naar ons nieuwe huisje. Lambriseringen van kunststof schroten in keuken en bijkeuken, rolhorren, nieuwe vensterbanken en nog veel meer dingen die vernieuwd moesten worden.
Een aantal jaren later kregen we van de woningbouw een nieuwe keuken en gingen we zelf een boog maken tussen keuken en kamer. Een groot deel van de schoorsteen er uit gesloopt. Een blokhut geplaatst met terras er voor en vijver. Kortom we klusten een aantal jaren heel wat af.
Eigenlijk toen het nog niet zo lang allemaal klaar was allemaal gingen we uit elkaar en bleef ik daar wonen.
Onze klussamenwerking was altijd meer dan uitstekend, anders dan met andere dingen tenslotte ga je niet voor niets uit elkaar.
Inmiddels hebben we allebei een andere lief en hebben we een uitstekende verstandhouding samen.
Zo goed dat we vanmiddag samen bij Peter aan het klussen waren, oude tijden herleefden. Ik was gisteren weer aan het schuren geweest best heel lang want ik wilde het wel graag een keer af hebben. Een paar planken moesten vernieuwd worden en een stukje hout opgevuld met houtrotvuller. En dat hebben we vanmiddag samen gedaan en het was ook nog heel gezellig haha. Oude herinneringen ook opgehaald aan onze klussen.
Ooit was er een keer een radio uitzending waarin de vraag gesteld werd aan de luisteraars, wat heb je geleerd van je ex. Ik mailde toen dat ik heb leren klussen van mijn ex waar ik nog steeds veel plezier van heb. Ik kwam toen ik de uitzending om dit toe te lichten zo grappig. Ik vertelde dat aan Hans en hij had er echt lol in.
Donderdag gaan we nog een middagje aan de slag. Gelukkig heeft noch zijn vriendin noch mijn Wim er moeite mee en wij zeker niet.
En Peter zei zelfs via de app op mijn opmerking “klussen konden we altijd goed samen”
Dat klop daarom ben ik ook zo handig geworden. Dan hebben we toch nog wel wat goed gedaan want daar heeft hij met zijn eigen huis nu heel veel profijt van.
Na donderdag vind ik het even genoeg. Het schuurwerk van ongeveer de helft is klaar, het stuk dat in de tuin staat. Dat kan geverfd worden en ik hoop dat na mijn vakantie daar een mooie geverfde garage/schuur zal staan want hoe graag ik het ook voor ze gedaan hebt. Mijn echte liefde ligt toch wel in het tuinwerk.

 

Voor het grijpen…….

Heb echt weer zo’n ontzettend leuk weekend achter de rug in Apeldoorn, we hadden goed gekozen om te gaan klussen want het weer was niet geweldig, sneeuw en best koud.
Vrijdag had Wim gezorgd voor een verrassingsmenu. Voor zijn verjaardag had ik hem een Tajine gegeven en hij had een recept uitgezocht om te maken daarin.
Alle ingrediënten had hij al gekocht, de groentes al gesneden en zoals je wel eens bij koks ziet in een programma stond alles netjes klaar in bakjes.
Maar zei hij je moet me wel helpen want ik heb het ook nog nooit gedaan.
Het was een gerecht met kip, pastinaken, wortelen, prei, uien, knoflook en nog wat kruiden e.d. die er door heen moesten.
Ook hoe je de Tajine moest behandelen had hij opgezocht en een vlamverdeler gekocht want omdat het aardewerk is moet je het langzamerhand warm maken en de warmte verdelen er onder dus.
Het was reuzenleuk om zo samen te kokkerellen, we aten er verder rijst bij.
Vlees eerst aanbraden en dan langzamerhand de groentes er bij doen. Dan de bovenkant er op zetten en een half uur laten smorrelen op een laag vuurtje.
En ik moet zeggen, het smaakte echt zo heerlijk, we hebben er echt van zitten genieten, voor herhaling vatbaar.
Zaterdag werd het klussen dus. Nu ben ik thuis verwend, heb veel en goed gereedschap maar nog het belangrijkste kan het bijna blind pakken omdat ik alles weet te vinden.
Wim heeft ook veel en goed gereedschap maar er zit echt helemaal niets van orde of systeem in dus is het vaak dozen doorspitten om te vinden wat we nodig hadden en daar gaat veel tijd inzitten.
Zelf had ik nog wel wat “handige” dingetjes thuis vandaan meegenomen waaronder een doosje met schroeven maar die bleken toch weer te kort te zijn dus moesten we ook op pad om die te gaan kopen.  Ja en dan meteen ergens een bakje doen in de stad. Bij thuiskomst bleken deze schroeven weer geen kruiskop te hebben maar een soort inbus dus weer een zoektocht naar het juiste bitje er voor dat we dan wel weer vonden.
Kortom we hebben best geklust maar ik had wel wat meer willen doen maar goed het belangrijkste hebben we gedaan en de rest is voor de volgende keer. Heb wel gemerkt Wim is geen klusser en weet van mezelf dat ik eigenlijk gewoon het liefste maar alleen klus en gewoon zonder pauze doorga haha… hoe goed bedoeld ook dat helpen en iedere keer wat te drinken voor me willen maken.
Sneeuw zag ik genoeg op de heenreis in het bos was het echt een mooi gezicht in de trein, zaterdag sneeuwde het ook heel de dag maar het dooide ook net zo snel weer allemaal weg.
Twee avonden hebben we het spel Stap Op zitten spelen. Een spel waarbij je moet proberen zo snel mogelijk 100 km te fietsen. Je zou toch zeggen dat ik dat wel zou kunnen maar ik verloor beide avonden kansloos en kwam er achter dat ik soms best slecht tegen mijn verlies kan. Wat een rotspel zeg haha…… nee hoor was eigenlijk best leuk om te doen. Ach het was zo een prima weekend in Apeldoorn weer samen.

Aan de klus…

Pff ben blij dat januari weer voorbij is. Ik denk dat ik dit wel de vervelendste maand van het jaar vind. Hij duurt voor mijn gevoel heel lang, meestal grotendeels grijs en grauw weer….. gauw vergeten maar die maand.
De afgelopen jaren ging ik altijd in januari lopen klussen in huis maar ik ben gewoon klaar. Heb van boven tot beneden alles opgeknapt, geverfd, behangen, verbouwd dus tja het houdt ook een keer op.
Heb deze winter wel veel papierwerk en foto’s opgeruimd, gearchiveerd en hoewel ik dat ook wel leuk vind om te doen ben ik het op een gegeven moment wel heel erg zat om zolang binnen te zitten.
Zoals deze week die zo ontzettend saai was….mijn werkgever op vakantie dus in mijn uppie werken, thuis ook weer in mijn uppie, mijn zus waar ik altijd mee op stap gaat was niet lekker dus ook steeds alleen gaan fietsen, mijn vriendin had deze week ook geen tijd.
Wil niet zeuren hoor maar ben wel blij dat deze week voorbij is en ik morgen lekker weer naar Apeldoorn ga en wat gaan we doe ???? Ja hoor we gaan dit weekend klussen samen. Benieuwd hoe dat zal gaan.
Wim is totaal niet handig maar hij had best wel aardig wat en ook goed gereedschap dus dat moet het probleem niet zijn. Ben al eerder bij hem bezig geweest met het ophangen van wat kastjes en een lamp aansluiten. Toch vandaag al een tasje met handige dingen klaargemaakt om mee te nemen naar hem voor het geval dat……
Er moet een tafel geschuurd worden, nog een paar dingen opgehangen worden en zo nog wat klusjes en heb er best zin in. Het weer is er toch nog niet naar om te gaan fietsen of naar buiten te gaan.
Hoewel het daar wel wit is begreep ik van hem toen we elkaar spraken dus misschien is er nog tijd over om een eindje te gaan wandelen.
Iedereen een fijn weekend en op naar februari,  mooiere dagen met zon en meer warmte graag……

Invasie……

Mensenlief wat een invasie was dat vanmorgen, om half 11 was de afspraak en in de brief stond dat er drie technische mensen en een iemand zou komen die een praatje maakte over het huis, het wooncomfort, wensen e.d.
Maar toen ik de deur opendeed stonden er wel 6 mannen en 1 vrouw op de stoep.
Dus ik zei, jeetje, jullie lijken wel een groep Jehova getuigen die de goede boodschap komen brengen.
Maar het bleek dat elk type woning (er zijn 3 verschillende maten woningen in onze straat waarvan ik dus de kleinste heb) ook door nog drie andere mannen wilde laten bekijken en of ik daar geen bezwaar tegen had.  Nou ja of er nou 3 of 6 door mijn huis lopen dat maakt me dan ook niet meer uit.
Wel zei de mevrouw meteen van als u liever meeloopt dan komt het gesprek daarna.
Ik dacht ach wat maakt het me eigenlijk ook uit. Dus wel even voorgelopen om ze te wijzen waar de stok voor de trap naar de zolder was en vertelt dat we zelf een wand gezet hadden tussen de badkamer en de slaapkamer.  (Toen wij daar kwamen wonen moest je altijd door onze slaapkamer naar de badkamer en dat is natuurlijk best lastig)
Zelf daarna beneden een gesprek met die mevrouw gehad. Mijn eerste vraag “is dit onderzoek om te kijken of ze deze huizen gaan slopen” werd meteen positief beantwoord.  Nee ze gaan deze huizen niet slopen maar wel renoveren. Muren isoleren, andere ramen waarschijnlijk en nog wat dingen om het wooncomfort te verbeteren.
Ik kon ook wensen kenbaar maken of het allemaal ingewilligd gaat worden kon ze natuurlijk ook niet zeggen. Maar een toilet boven lijkt me wel fijn. Nu moet ik altijd door het hele huis naar de bijkeuken waar het toilet is. Zomers niet zo erg maar in de winter niet zo prettig. Had ook de oplossing hoe dat gerealiseerd zou kunnen worden waarbij meteen mijn piepkleine badkamer vergroot zou kunnen worden. Naast mijn badkamer zit namelijk een heel diepe en brede kast. Als ze daar op die schuine kap een dakkapel maken tot en met bij die kast dan is en het probleem van mijn kleine badkamer opgelost en heb ik boven een toilet. Alles werd opgeschreven. Ook het ontbreken van stopcontacten werd meegenomen. Ik wacht het maar af wat er uitkomt maar de reacties waren niet negatief in ieder geval. Heb ook wel aangekaart dat momenteel deze huizen allemaal aan mensen gegeven worden die niet zoveel aandacht geven aan huis en omgeving. En dat hadden ze zelf ook al opgemerkt. Ik zei ook dat een mengeling beter is voor het wooncomfort. (Al heb ik nx te klagen hoor heb eigenlijk nooit last van mijn buren maar heb er verder ook niets aan als buren.) En dat is wel jammer.
Een voor een vertrokken de heren en de dame nam ook afscheid, zijn ze er allemaal wel uit vroeg ik, ik heb het niet bijgehouden. Maar er was er inderdaad nog een binnen.
Toch niet per ongeluk opgesloten op de zolder vroeg ik nog maar dat was niet het geval, even later kwam ook de laatste naar beneden en werd de rust weer hersteld.
Bij binnenkomst toen de groep even rondgekeken had kreeg ik al meteen al verschillende complimenten over mijn huis hoe het er uit zag. Alles goed in de verf , onderhouden en ingedeeld. En heel eerlijk daar was ik best trots op. Mijn exgenoot en ik hebben er ook veel uren in gestoken ( wij konden samen echt prima klussen) en zelf heb ik het na mijn scheiding van boven tot beneden allemaal opnieuw geverfd, behangen, veranderd en opgeknapt…..  Dat is dan toch wel leuk als het opgemerkt wordt.
De renovatie zal volgens planning eind 2019 gaan beginnen dus ik wacht het wel af wat er gaat gebeuren.
Wat foto’s van mijn klussen de afgelopen jaren….. zelf laminaat leggen in mijn slaapkamer vond ik het lastigste om te doen maar het is ook gelukt al ga ik dat nooit meer doen. En zo op een trap op de trap (behangen de langste banen waren 6 meter ) mag ik niet meer van Peter doen als ik alleen thuis ben. Heb ik daarom mijn uitgeleende lange ladder nog nooit terug gekregen ??? 

Het riep me gewoon naar binnen……

Een paar weken geleden liep ik bij de kringloop en kwam een oude vriendin tegen met haar dochter. Ze liepen bij de LP’s te kijken en opeens vond haar dochter blijkbaar een LP waar ze al lang naar op zoek was.  Ze waren helemaal niet van plan om naar de kringloop te gaan maar tankten bij een dichtbijzijnd tankstation. “Het riep me gewoon naar binnen” zei haar dochter. Ik voelde het gewoon aan.
Vanmorgen was ik weer wezen klussen, na vier uur hield ik het even voor gezien, het is veel meer werk dan ik gedacht had dus maandag ga ik nog maar voor de laatste keer helpen.  Voelde me na al een druk en langer weekend weg, werken, oppassen en klussen gewoon een beetje uitgeblust. Zit nu dus ook half te slapen al achter de computer. 😉  Afgelopen week hoorde ik Herman van Veen op tv zeggen dat als je ouder wordt je juist meer moet gaan werken, in ieder geval lekker bezig blijven en daar geef ik hem wel gelijk in maar ik voel het wel aan mijn spieren aan alle kanten.
Ik dwaal weer af. Na het klussen toch een rondje gaan fietsen, het was koud en zuur, grijs maar ik kom toch altijd even lekker tot rust als ik ga fietsen. Al mijn gedachten waaien dan lekker weg, het klussen verdwijnt ook even uit mijn hoofd hoe ik de laatste lootjes zal gaan doen.
Ga bij de Hema een broodje eten, even zitten puzzelen, weinig bekenden om een praatje mee te maken.
Als ik weer naar huis fiets denk ik opeens, even in de kringloop gaan kijken en daarbij denk ik aan de kringloop in mijn naburige dorp, een andere dan waar ik meestal naar toe ga.
Ga daar lekker wat lopen rondkijken, ze hebben een hele afdeling ingericht voor de Kerstmis maar heb zelf niets nodig. Kan het niet laten om even te gaan snuffelen bij de boeken en daar opeens zie ik twee plaatjesalbums liggen van de Hoge Veluwe.
Uitgegeven door Hille beschuit in 1954.  Het zijn twee boekjes van een serie van drie en ik neem ze mee.
Zakalbums
In 1954 gooit Hille het plotseling over een andere boeg, door te starten met
reeksen minialbums in zakformaat. Er verschijnen drie deeltjes van Ons
Nationale Park De Hoge Veluwe. In zekere zin zijn deze te beschouwen als
voortzetting van de zwerftochten, nu meer in het bijzonder op de natuur gericht.
En net als bij de zwerftochtenalbums weet Hille zich ook nu weer van steun van
buiten te verzekeren. De boekjes zijn namelijk geschreven door Wigman, de
natuurhistorisch medewerker van het Nationale Park. De plaatjes zijn van de
Zaanse dierenschilder Rein Stuurman, weer een bekende kunstenaar. De
boekjes zijn kennelijk redelijk succesvol, want een tweede druk is nodig
Ik weet zeker dat Wim deze boekjes heel mooi zal vinden, een leuk Sinterklaascadeautje.  We vieren het wel met familie en lootjes trekken maar ik ken hem goed genoeg inmiddels om te weten dat ie toch wel altijd ook met een cadeautje voor mij aankomt.
Altijd als wij ergens gaan fietsen of wandelen bij hem in de buurt probeert hij mij te overtuigen dat hij toch wel op het mooiste plekkie ongeveer van Nederland woont haha. Jij met je fotograferen zou je hier ook wel goed thuis voelen, zei hij pas nog. Ja hoor Wim helemaal goed voor de weekends…
Opeens snapte ik het gevoel van die dochter van mijn oude vriendin. Het leek wel of het me gewoon naar binnen riep. Was tenslotte al een eindje onderweg een andere richting op en ging toch weer terug.
Thuis gekomen ga ik even zitten googelen en vind deel 1 ook nog te koop aangeboden op een boekensite. Ik bied er 5 euro voor, dat is veel meer dan ik bij de kringloop betaalde (1.50 per 2) maar zag het complete setje ook te koop staan voor 25,00 per drie. Heb nog geen antwoord gekregen maar het lijkt me wel leuk om hem de complete serie te geven…

O heerlijk zwijmelen even…..

Ja soms gooi ik er ff een kort zwijmelblogje tegenaan.
Gisteren werd ik gebeld door Peter of ik wat in mijn agenda had vanmorgen en dat had ik dus wel. Ik had een vriend beloofd om wat te gaan klussen bij hem.
Maar wat is er vroeg ik. Het bleek dat de oppasoma ziek was en hij daarom wel thuis ging werken vanmorgen maar met een dreumes van 10 maanden op ontdekkingstocht door het huis gaat dat niet zo gemakkelijk. Of ik misschien wilde komen.
Nou dat liet ik me geen tweede keer zeggen, meteen even die vriend appen of ik i.p.v. vanmorgen vanmiddag kon komen en dat was helemaal geen probleem voor hem.
Al vroeg op de fiets vanmorgen, best nog koud maar wat mooi om die polder wakker te zien worden.
En daarna was het alleen maar genieten. Yenthe was goed uitgeslapen en stond al heerlijk te dansen in de box. We lieten haar nog even zitten want ze was zo zoet. Even opwarmen en een bakje thee en daarna werd het spelen met haar, voorlezen, zingen, fruithapje geven, luier verschonen, kortom alles wat er bijkomt maar zo ontzettend leuk om te doen.
Aan het eind van de ochtend viel ze toen ze op schoot zat ook nog zomaar ineens in slaap, even een powernapje had ze nodig.
Peter kon lekker doorwerken zo, hoe leuk was dat om te doen. Chantal had haar ook nog het pakje aangedaan dat ik voor Yenthe gekocht had, al weer een paar maanden geleden.
Het paste nu precies, een blauw jurkje met een tule rokje er aan en een goudkleurige opdruk met The Pretty One, met een legging er onder. Staat zo ontzettend leuk, echt zo’n tutje al weer…… overmorgen al weer 10 maanden.  Ach laat ik maar ophouden anders blijf ik zwijmelen.
Natuurlijk viel het vanmiddag even tegen dat ik nog moest gaan klussen maar toch gedaan, morgen nog een poosje verder heb het nog niet afgekregen.
Een flinke dag van huis zo, vanavond nog een lekker glas glühwein en dan mijn mandje in want morgen is het weer vroeg (klus)dag……ook weer zin om te gaan doen.