Naast me in de Hema zat pas een vrouw die vroeger in hetzelfde zorgcentrum werkte waar ik als receptioniste werkte.
Ik kende haar nog en vroeg hoe het met haar ging.
Ze werkte destijds in de keuken. Ze is wat achter, hoe omschrijf ik dat, ze werkte daar in WSW verband de werkvoorziening voor mensen die net buiten het reguliere systeem vallen. Toen was het nog een jonge en leuke meid die van aanpakken wist. Destijds, zo’n 25 jaar geleden, werd al het eten nog vers gekookt en ook wij van de receptie gingen soms helpen als het druk was of met ziekten om het eten op te scheppen.
Maar ik wist dat ook in dat zorgcentrum de keuken zo goed als gesloten is nu dus ik vroeg of ze nog steeds in de keuken werkte.
Nee vertelde ze, ze werkte nu op de zorgafdeling als vrijwilliger. Haar eerdere dienstverband was omgezet in een vrijwilligers functie voor 20 uur in de week, dus wel een soort compensatie voor haar uitkering. Maar vroeger werd ze gewoon betaald voor haar werk.
Ze vertelde dat ze pas haar 25 jarig jubileum had gevierd, ze was helemaal in het zonnetje gezet zat ze me met veel plezier te vertellen.
Maar ook zij merkte dat er flink bezuinigd werd op de zorg en doordat zij vrijwilliger is kan ze extra dingen voor de mensen doen zoals helpen met het eten, het bed verschonen en kleine klusjes die ze deed. Onmisbare mensen en zeker als ze zo’n inzet hebben en zo vriendelijk zijn.
En zo zie ik het in veel zorgcentra gebeuren. Bij mijn zus die ook in de keuken van een zorgcentrum werkt zijn alle oproepcontracten niet verlengd en wordt er gebruik gemaakt van mensen met een verstandelijke beperking.
En je zal mij niet horen zeggen dat ik dat niet goed vind dat die mensen gewoon werken en ook zeker van waarde en een toevoeging zijn voor het werk in het zorgcentrum.
Alleen heb ik wel wat tegen dat ze blijkbaar als goedkope werkkrachten gezien worden door de zorginstanties die ze omarmen. En dat betekent ook dat andere mensen weer hun baan kwijt raken daardoor.
Mijn zus vertelde zelfs dat een invalkracht gewoon in de keuken met al het andere personeel er bij te horen kreeg dat haar contract niet verlengd werd. Hoe bot kan je zijn.
Twee kanten dus aan dit verhaal maar ik heb zo wel mijn twijfels over de goede bedoelingen van de zorgmanagers.
Gewoon Ik 