Vandaag na mijn werk even een stuk gaan fietsen en dan mag ik op de terugweg graag op het fietspad dat door een tuinvereniging loopt rijden.
Het is echt zo’n mooie tuinvereniging, alles wordt goed verzorgd en geregeld en ben er ook met Wim samen al verschillende keren wezen buurten.
Niet alleen hun tuintjes zelf maar ook alles wat er bij hoort wordt zo goed bijgehouden. Gezamenlijke afvalbakken, composthopen, er staan ook bijenkassen, insectenhotels en door de diversiteit van groente, fruit en bloemen is het er altijd een mooie plaats voor insecten, vlinders en vogels.
Als ik aan kom rijden lopen er twee mannen voor me, ze hebben er geen erg in dat ik er aankom en ik minder vaart en blijf er gewoon even achter tot ze door het hek gelopen zijn.
Van de andere kant komt er een man aanlopen met een grote pompoen in zijn handen dus ik zeg, zo dat is een mooie grote pompoen. Was inmiddels afgestapt omdat ook de mannen een praatje maakten met de nieuwkomer. Je mag hem hebben hoor, zegt de man maar ik zeg, nee ik hou niet zo van pompoenensoep. Maar je kan hem ook als decoratie in de tuin leggen antwoordt de man. Toch maar niet zeg ik. Het is bijna Halloween zegt een van de andere mannen lachend. Ik stap weer op de fiets en ben 100 meter verder als ik denk waarom neem ik hem eigenlijk niet mee.
Van de zomer kreeg ik van de vriendin van mijn exgenoot een mooie schaal met bloemen die heel de zomer hun best hebben gedaan maar nu wel zo’n beetje aan hun eindje zijn. Op die schaal zou ie mooi passen op de tafel in mijn tuin.
Dus ik ga weer terug en zeg, ik wil hem toch wel graag hebben, wilt u er wat voor hebben. Nee hoor zei hij, neem maar mee, als je nog een grotere wil heb ik die ook wel voor je. (Ze hebben daar ook een soort kraampje waar je wat je teveel hebt aan groentes of fruit neer kan leggen wat mensen dan weer gratis mee mogen nemen.)
Maar ik vond deze al groot genoeg om mee te nemen op mijn fiets. Eerst op de bagagedrager tussen mijn fietstassen onder de snelbinders maar toch wel wat wankel dus stop ik hem voor de helft in mijn fietstas en zo kan ik hem net mee naar huis nemen.
En inderdaad hij past precies op de schaal, omdat ik weinig tijd had hem zomaar midden in de plant gepoot maar ga de schaal nog netjes schoonmaken en dan is het wel een leuk gezicht. Hoewel ik er helemaal niet van hou om overal van die bakken met kalebassen en pompoenen te plaatsen omdat iedereen dat doet. Maar deze ene mag….
Vanavond kon ik nog lekker met mijn vriendin in de tuin zitten zo warm was het nog en het werd een avond vol verrassingen.
Ik zag een grote libelle en voor alle zekerheid pakte ik vast even mijn camera voor het geval hij zou landen maar dat deed hij niet. Opeens zie ik op mijn vlinderplant een vlinder en wel een vlinder die ik nog nooit gezien had, wel op foto’s maar niet in het echt, een kolibrivlinder. Even wat foto’s maken hoor zei ik tegen mijn vriendin. De vlinder vloog weg maar kwam toch weer terug en ik kon een paar foto’s van hem maken.
Niet de gemakkelijkste foto’s want zo’n vlinder doet zijn naam eer aan en blijft net als een kolibri boven de bloemen fladderen.
Even laten als het wat donkerder wordt zien we de vleermuizen scheren boven de blokhut en even later denken we dat er een kat de tuin in komt maar het is een egel die lekker in mijn tuin komt scharrelen, zo leuk.
Hoe mooi kan zo’n zomerse septemberavond in de tuin zijn.
P.s. het is bijna winter hoor dan zullen er minder blogs over mijn tuin komen haha…..