Zo’n dag…..

Soms opeens heb ik zo’n dag dat ik het niet naar mijn zin heb zonder bijzondere reden zoals gisteren toen ik opkwam.
Best een beetje gek want het zonnetje scheen, het was prachtig weer, dat zijn wel mijn dagen.
Maar gevoel laat je soms niet dwingen.
Misschien omdat het vaderdag was, al is mijn vader al 30 jaar geleden overleden, hij overleed precies op vaderdag, was destijds zo bizar eigenlijk. En iedere vaderdag moet ik daar wel even aan denken.
Of omdat ik eigenlijk vandaag even weer mijn kleinkind had willen zien maar ja vaderdag dus “moeten” ze bij de vaders op bezoek en Peter natuurlijk zelf verwend worden, het is allemaal zo logisch.
Dat is wel een van de dingen die ik mis al zou ik mijn ex echt nooit meer terug willen. Maar had wel graag samen opa en oma geworden om er als setje samen van te kunnen genieten en herinneringen aan onze eigen kinderen ophalen. Dat is niet anders.
Maar goed dat verklaart misschien waarom ik me opeens wat triestig voelde en wat werkt dan het beste voor mij ? Op pad gaan met de fiets.
Echt zulk heerlijk fietsweer vandaag en ik had me voorgenomen een flink eind te gaan fietsen. Eerst even langs de zwarte sterns die momenteel jongen hebben. Ga lekker in het gras zitten kijken naar het voederen de vele libelles worden aangesleept om de hongerige keeltjes te vullen.
Het is echt zo’n mooi gezicht, zo’n jong dat echt alleen maar reageert als zijn eigen pa of ma aan komt vliegen. Bij andere sterns die overvliegen reageren ze niet eens. Terwijl het voor mij dezelfde geluiden zijn die ze voortbrengen.

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

Ik merk dat ik helemaal weer begin te ontspannen en me relaxer voelen. Er komt nog een fotograaf naast me zitten en we komen in gesprek over de zwarte sterns en wisselen wat ervaringen uit.
Nog een eindje verder fietsen en even een ijsje gaan eten in het Schapenschuurtje. Weer naar huis gauw de foto’s gaan zitten bekijken. Ik verwacht er niet veel van mijn lens wordt slecht, er moet echt een nieuwe komen en ter plekke besluit ik dat ie er ook gaat komen. Heb al weken een mooie gezien maar ja een lens is niet goedkoop en ben voor mezelf altijd zuinig. Maar fotograferen is zo mijn hobby geworden en hobbys kosten nou eenmaal geld toch. Daar heb ik ook het plezier weer van.
Er zijn wel een aantal redelijk geslaagde foto’s bij, het valt me niet tegen. Lekker muziekje aan. Even eten maken, verse tuinbonen plukken, voel me net de heks van Hans en Grietjes, aan de bonen voelen of ze dik genoeg zijn om te eten. Ze hoeven van mij ook niet te dik en groot te worden. Ze zijn perfect en smaken heerlijk. Takje vers bonenkruid, mintthee uit de tuin en aardbeien met kwark toe. Een aardige maaltijd uit de tuin zo.
Mijn ik-voel-me-niet-zo-lekker gevoel is helemaal verdwenen, voor mij is de natuur echt helend.
Afgelopen week las ik ook een spreuk van de Buddha die ik zo mooi vond en zo op mijn lijf geschreven: Dit geldt natuurlijk niet voor de boeketjes madeliefjes die Yenthe voor me plukt. 😉 dat is pure liefde.

Polderpraat……

De lente begin zomer is gewoon de mooiste tijd van het jaar voor mij dan is er zoveel te zien en te beleven in de polder. Iedere sloot, ieder weiland zit vol leven.
Je ziet nu al weer dat de meerkoeten en futen al weer beginnen aan een tweede ronde.
Vanmiddag een uurtje zitten kijken bij de zwarte sterns, op deze locatie zijn er veel minder dan andere jaren, wel jammer. Denk dat er nu zo´n 3 broedparen zitten. Ze zitten wel te broeden maar ik kon nog geen jongen ontdekken.
Er zijn ook laatbroeders zal ik maar zeggen, een paar weken geleden zag ik al jonge zwaantjes maar langs de weg waar ik met grote regelmaat, bijna iedere dag een keer langsfiets zitten of ik moet zeggen zaten nog twee zwanen te broeden. Meteen naast de weg, je kan ze bijna aanraken.
Ik zag ze iedere dag en dan zei ik in mezelf (en soms ook hardop als ik niemand zag 😂 ) zitten jullie er nou nog te broeden meiden. Ook met dat koude weer, had er gewoon een beetje medelijden mee dat ze daar maar zaten, onzin natuurlijk want ze zitten lekker warm in de veren.
Vandaag fietste ik er weer langs en opeens zag ik bij een van de twee wat bewegen. Ik stapte af en zette mijn fiets wat verderop neer en liep er voorzichting naar toe. Ik zag dat er al een aantal van die schattige zwaantje lagen nog helemaal met donshaartjes. Een leek nog een beetje voor pampus te liggen maar even later zag ik hem toch weer rechtop zitten. Nog heerlijk tegen en onder de veren van de moederzwaan aan zitten.
Echt zo´n prachtig gezicht. Moeder zwaan laat me aardig dicht in de buurt komen zodat ik wat foto´s kan maken. Pa Zwaan zie ik niet in de buurt maar ik hou het wel in de gaten. Ik weet dat ze zeker als ze jongen hebben best fanatiek kunnen zijn. Ja voor mij zijn dit echt wel de krenten in de pap hoor zo schattig als ze net uit het ei zijn gekomen die bolletjes dons.

• 

• 

• 

• 

• 

• 

Momenteel zit ik toch wel veel in de polder of in de tuin, heb helemaal geen zin om te gaan winkelen of zo. Zelfs geen behoefte om een bakje te doen bij de Hema en dat wil toch wel wat zeggen. Komt ook door het mooie weer natuurlijk. Het is gewoon nog even wennen dat die dingen weer kunnen denk ik. Voel me er eigenlijk best prima bij zo.

Wat een Nederland(s) weer….

Wat leven we toch in een bijzonder land eigenlijk, mij hoor je niet klagen hoor, hoewel vandaag een klein beetje veel wel en waarom dan wel, nou over het weer.
Het meest besproken onderwerp denk ik zo ongeveer in Nederland.
Gisterenmiddag had ik mezelf vrij gegeven, prachtig weer, zonnig en warm. Met een korte broek, hemdje gaan fietsen, ik wilde gaan vlinderen.
Het was er een prachtige dag voor, een mooie fietstocht ook nog eens.
Maar soms gaan dingen anders dan gepland. Ik fietste langs de zwarte stern kolonie en ik dacht “even” kijken naar de jongen sterns.
Ging heerlijk in het gras zitten, flesje water er bij, zonnetje in mijn rug.
Het was een prachtig gezicht de jonge zwarte sterns waren zover dat ze uitvlogen, vlieguren aan het maken waren om binnenkort weer te gaan vertrekken.
Vliegen laag over het water, duikend naar visjes, capriolen in de lucht, biddend hangen boven het weiland. Kortom alle vaardigheden oefenen die nodig zijn om een volwassen zwarte stern te worden en de lange overtocht te kunnen maken.
Sommige jongen kregen toch nog zo nu en dan een hapje toegestopt door de ouders.
Je ziet precies wanneer het hun eigen ouders zijn want dan alleen beginnen ze te reageren en gaan de bekjes wijd open.
Denk dat ik er zo’n 1 ½  uur gezeten heb, een pracht gezicht zo’n grote zwerm in de lucht te zien en te fotograferen. Ze zijn zo ongelooflijk snel dat ik altijd veel foto’s maak.
Als ik ’s avonds onder de douche stap zie ik dat mijn bovenarmen, nek en rug gewoon helemaal verbrand zijn. Niets van gemerkt en met het wisselende weer van de afgelopen weken ook totaal niet aan gedacht.
En dan vandaag, na mijn werk ga ik meestal even een broodje eten bij de Hema, lekker niet zelf wat hoeven klaar te maken en zo aanschuiven.
Het miezerde een klein beetje en net voordat ik er was begon het serieus te regenen. Nou heb je regen en regen maar van deze regen werd ik heel erg nat.
Toch wat gaan eten, zelfs een tweede bakje koffie genomen want ik zat er lekker en had gezien dat er voorlopig nog regen genoeg kwam.

Op een gegeven moment toch maar weer op pad gegaan, het werd toch niet droog. Kwam dus ook echt kleddernat thuis, liep te soppen in mijn schoenen. Thuis meteen droge kleding aan, haar geföhnd en met een dekentje op de bank lekker even wat tv liggen kijken. Een leuke serie volg ik nu over de laatste Russische Tsaar op Netflix. Heerlijk voor zo’n middag.
En dat bedoel ik dus met “wat een Nederland(s) weer”. De ene dag prachtig, warm en verbrand, de volgende dag soppend in mijn schoenen als een verzopen kat thuiskomen.
Het kan verkeren maar gisteren leverde me wel nog een mooie serie foto’s op.

Het recht van de sterkste?

Vanmorgen gezellig ontbeten met mijn gasten en daarna gingen ze naar mijn exgenoot Hans toe.
Ze hadden lekker uitgeslapen, niet gek na 30 uur onderweg geweest te zijn vanuit Australië dan heb je dat wel even nodig.
Heel luxe hadden ze wel business class geboekt dus hadden ze een poosje kunnen slapen en ook de ruimte om te zitten in het vliegtuig.
Vanmiddag was er in het naburige dorp een soort zomermarkt waar ik eigenlijk wel naar toe wilde maar eenmaal onderweg dacht ik, heb eigenlijk helemaal geen zin om op zo’n warme markt te lopen. Is toch bijna ieder jaar hetzelfde dus ik ga gewoon lekker niet. 
Heerlijk langs de Lek gaan fietsen een eind, nog een paar boodschappen gedaan en natuurlijk niet te vergeten mijn vaste bakje koffie bij de Hema en daar kwam ik ook nog Peter en Chantal en de kleine Yenthe tegen, dat was even een extra cadeautje.  En morgen zie ik ze al weer. Dan een mooie route door de polder naar huis genomen.
Dan kom ik ook langs het water waar ik meestal om deze tijd als de jonge sterns al zo oud zijn om te kunnen vliegen deze hier aantref.
Dit jaar hebben ze ook de broedeilandjes in dit water gelegd en ik zag dat ze allemaal bezet waren met een stel sterns.
Even staan praten met een man die met een verrekijker stond te kijken en net als ik ook gefascineerd is door de sterns.  Een leuk gesprek. 
Ik ging in het gras zitten, beetje verscholen half achter het riet zodat ik alles goed kon zien en ook fotograferen. Het was een prachtig gezicht. De ouders wisselden elkaar af met broeden en eten maar ook werden de nesten verdedigd tegen andere vogels zoals ik zag twee eenden die het lef hadden om te dicht in de buurt te komen. Met doken een paar sterns er bovenop waarna de eenden maar snel verder gingen.  Ook een meeuw werd niet getolereerd.
Even later zag ik een buizerd zweven boven de sterns en weer werd de verdediging ingezet. Met een hoop kabaal doken vier sterns op de buizerd, een fascinerend gezicht, beetje ver weg wel maar toch nog wel een paar foto’s kunnen maken.
Gewoon zo’n 1 1/2 uur zitten kijken daar, geweldig wat kan ik daar van genieten zeg, verheug me er nu al op als straks die jongen weer uitkomen, wat een mooi gezicht zal dat zijn….

We gaan weer feesten……

Morgen begint bij ons weer de feestweek in ons dorp, een grote tent staat er aan de rand van het dorp waarin vier dagen lang een aantal artiesten op gaan treden en per dag zo’n kleine 2000 bezoekers zullen komen.
Nachtwerk, dat wel want voor ik thuis ben zal het de eerste dagen wel een uur of 2 zeker worden en de dagen erna als ze een uur langer open zijn wordt het meestal wel half 3 of later.
Gelukkig ben ik een avondmens.
Ik werk als vrijwilliger mee in de tent, ben er al een paar keer wezen kijken om even de sfeer weer op te snuiven. Met als tegenprestatie dat ik van dichtbij tussen de coulissen zeg maar foto’s van de artiesten kan/mag maken en gratis entree. Dat is wel leuk om te doen. Kortom leuk vooruitzicht.
Vanmorgen was ik al om 6 uur op, ja je leest het goed, om 6 uur al en ik was meteen heel de dag van slag, het is gewoon echt niet mijn ding.
Beetje hangen zo nu en dan, kon gewoon niet op gang komen. Maar vanmiddag toch maar lekker gaan fietsen een eind daar knapte ik wel weer van op.
Ruim een uur in het gras zitten kijken naar de jonge zwarte sterns, ik vind het zo’n fantastisch gezicht.
Zoals die jongen precies weten wie hun pa en ma zijn want als die hun specifieke geluid laten horen reageren ze meteen met de snavels open en antwoorden. Zijn het andere sterns dan hun eigen ouders reageren ze niet.  Het zijn mooie sierlijke vogels, luchtacrobaten, soms biddend in de lucht hangend.
Wat me wel opviel terwijl ik zo rond zat te kijken dat veel dotters die daar volop groeien en waarop de jonge sterns ook meestal te vinden zijn er slecht uitzien. Veel zijn er niet goed uitgekomen, beestjes er op.  Misschien door het warme weer, weet het ook niet maar het viel me gewoon op eigenlijk. Wel een mooi gezicht hoor tussendoor nog waterlelies. Een teken dat het goed water is waar genoeg te eten zit voor veel watervogels zoals deze sterns en ook de futen die daar altijd te vinden zijn.
Dus de komende dagen zullen er misschien in plaats van natuuropnames, podiumdieren op mijn blog te vinden zijn. Maar je weet het nooit tenslotte zal ik nog best wel een rondje gaan fietsen overdag als ik uitgeslapen ben.

Kan ook leuk zijn en hoewel het niet helemaal mijn genre is, is de sfeer wel altijd goed. Kom altijd veel bekenden tegen, zeker de eerste avond als alles nog fris en fruitig is vind ik het leukste om mee te maken.

Witte zwanen zwarte zwanen

Ja wie op mijn blog momenteel met zulk zomers weer iets zinnigs verwacht komt wel bedrogen uit.
Of toch maar iets…..nou ja vooruit dan ter lering ende vermaak.…
Vandaag eerst een tijd lekker zitten schuren en krabben op mijn vlonder op mijn knietjes, nou na zo’n 1 1/2 uur was ik het meer dan zat. De eerste 7 planken waren klaar en ik dacht om de moed er in te houden ga ik die vast verven, dan lijkt het of er al een heel stuk klaar is. En dat dus gedaan, de verf trok meteen goed in het droge hout. .
Voor de rest van de dag vond ik dat ik wel genoeg gedaan had en ben lekker op de fiets gestapt. Het is heerlijk om te fietsen, hoewel terwijl ik aan het schuren en verven was de zon volop scheen en zodra ik op de fiets stapte verschool ie zich achter de wolken. Dat duurde gelukkig maar even.
Een mooie weg genomen door de polder, standje langzaam op de fiets. Het is druk, veel mensen zijn aan het fietsen en wandelen.
Als ik op de plaats kom waar de jonge sterns de vorige keer zaten zie ik dat ze er nog steeds zijn, sterker er zitten nog veel meer jongen bij elkaar en ik ga lekker in het gras zitten kijken.
Het is een magnifiek gezicht. De jongen weten precies wie hun ouders zijn en wanneer ze moeten gaan zitten piepen om eten te krijgen. Het zijn waarschijnlijk twee nestjes jongen en met duidelijk al wat leeftijdsverschil.

Op een gegeven moment gaat de hele schare, ouders en kinderen tegelijk de lucht in, net terwijl er ook een zwerm spreeuwen langs komt. Het is een prachtig gezicht.
Daarna landen ze een eindje verder op en zie ik ze om de beurten oefenen de jongen met in de sloot duiken, weer omhoog komen en weer duiken om daarna weer op het oude plekje te gaan zitten. Alsof ik naar een schooltje zit te kijken waar geoefend wordt.
Tussendoor zie ik in de lucht nog een ooievaar langs vliegen, op een paaltjes een eindje verder zit een zwaluw jong te roepen om eten en vier jongen zwanen zwemmen voorbij.
Ja hoor daar komt ie ter lering ende vermaak want ik zie vier jongen zwanen, zonder ouders, dat vind ik eigenlijk al gek want dat is best vroeg om alleen gelaten te worden. Volgens mij blijven ze meestal de eerste winter over nog wel bij de ouders.
Maar zoals ik het me al vaker afgevraagd heb doe ik dat vandaag weer zonder het antwoord te weten want waarom zijn sommige jonge zwanen wit en andere bruin of grijsachtig. En in een zelfde nest zoals bij deze vier twee verschillende kleuren.
Eerst dacht ik dat het verschil zat in mannetjes of vrouwtjes maar ik wist inmiddels dat het niet de oplossing was.
Thuis eens gaan googelen want nu wilde ik het toch wel weten en wat bleek. Van oorsprong waren de jonge knobbel zwanen bruin-grijsachtig van kleur. Doordat zwanen ook gekweekt werden voor hun dons werden witte zwanen ingevoerd vanuit Polen. De zwanen zijn in de loop der tijd “vreemd” gegaan en zo hebben de kleuren zich vermengd zodat je zelfs in een nest verschillende kleuren jongen kan hebben. (Wetten van Mendel )
https://www.naturetoday.com/intl/nl/nature-reports/message/?msg=17410 voor wie het nog eens na wil lezen.
Nou ja toch weer wat geleerd op deze zomerse dag. Heerlijk in het gras gezeten, vast kolen gekocht voor de BBQ want morgen ga ik gezellig met een oud collegaatje van me onze jaarlijkse BBQ organiseren. De vooruitzichten zijn goed, dus heb er heel veel zin in.